Σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα

                  
 Στιγμιότυπο από την επταμερή σύσκεψη για την Ελλάδα, στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής.

Ενα σκηνικό γνώριμο και οικείο στήθηκε ξανά στις Βρυξέλλες, όπως έχει γίνει τόσες και τόσες φορές, κάθε φορά που το ελληνικό ζήτημα φτάνει στα όριά του και ο χρόνος αρχίζει να μετράει αντίστροφα...
Και τότε μία Σύνοδος Κορυφής της Ε.Ε., σαν «από μηχανής θεός», έρχεται κάθε φορά να υπενθυμίσει ότι η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη είναι εδώ κι ότι η Αθήνα χαίρει της εμπιστοσύνης και της κατανόησης των εταίρων της, αλλά θα πρέπει να προσπαθήσει περισσότερο.
Με την ελληνική, λοιπόν, κρίση χρέους να βρίσκεται στην κορυφή της ατζέντας της διήμερης Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε., που ολοκληρώθηκε χθες, βιώσαμε ξανά την παράξενη αίσθηση του «deja vu» και συνειδητοποιήσαμε ότι η όποια πρόοδος κινείται με τόσο βραδείς ρυθμούς, που μοιάζει τελικά αμελητέα.
Παρά τις φιλότιμες διαπραγματευτικές προσπάθειες και την αισιοδοξία του Ελληνα πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, η Γερμανίδα καγκελάριος Αγκελα Μέρκελ επέμεινε ότι τα χρήματα δεν πρόκειται να εκταμιευτούν προτού η Αθήνα εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις και τα μέτρα στα οποία έχει δεσμευτεί.
Το ανακοινωθέν των Ευρωπαίων ηγετών για το ελληνικό ζήτημα μοιάζει περισσότερο με «χρησμό της Πυθίας», με την ελληνική αντιπροσωπεία να επιστρέφει μεν χωρίς το «μαχαίρι στο λαιμό», αλλά με άδειες αποσκευές, για να ακολουθήσει πολύ σύντομα ένα νέο Eurogroup.
«Είναι σαν να είχαμε δει στα προσεχώς την έκβαση και της τελευταίας συνόδου.
Ισως η μοναδική διαφορά συγκριτικά με τον προηγούμενο μήνα να είναι ότι ο χρόνος έχει ελαττωθεί κατά έναν μήνα», όπως χαρακτηριστικά ανέφερε στο CNBC ο αναλυτής της Daiwa Capital Markets Ρόμπερτ Κουένζελ.
Οι συζητήσεις έδειξαν ότι «τίποτε απολύτως δεν έχει αλλάξει στις λεπτομέρειες».
Το κλίμα μετά τη συνάντηση ήταν φιλικό, αισιόδοξο και αλληλέγγυο, στην ουσία όμως οι όροι της συμφωνίας της 20ής Φεβρουαρίου δεν έχουν αλλάξει και εξακολουθεί να υπάρχει αβεβαιότητα ως προς τα ακριβή σχέδια της ελληνικής κυβέρνησης, εκτιμά ο Κάρστεν Μπρζέσκι, αναλυτής της ING.
Οσον αφορά τη στάση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), δεν συναίνεσε -όπως αναμενόταν- ούτε στην αύξηση του ορίου έκδοσης εντόκων γραμματίων ούτε στην άρση περιορισμού αποδοχής των ελληνικών ομολόγων ως ενέχυρο, αφού κάτι τέτοιο θα χαρακτηριζόταν ως πολιτική παρέμβαση.
Αυτό που διερωτάται, έπειτα απ’ όλα αυτά, ο αναλυτής Κάρστεν Μπρζέσκι, είναι μήπως τελικά η έλλειψη προόδου για την Ελλάδα αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου «παιχνιδιού».
«Αδύναμοι ιδεολόγοι ή αριστοτέχνες στρατηγοί;» είναι ένα ερώτημα που είχε θέσει o κ. Μπρζέσκι μετά τις πρόσφατες ελληνικές εκλογές και το οποίο παραμένει αναπάντητο.
Σε αυτό που μπορεί να απαντήσει ωστόσο είναι ότι «ο χρόνος αρχίζει να εξαντλείται για την Αθήνα», η οποία θα πρέπει να αποφασίσει εάν θα χρειαστεί νέο πακέτο διάσωσης - κάτι που σίγουρα δεν θα αρέσει στον ελληνικό λαό.
Ολοι γνωρίζουμε ότι η φράση από την «Ιδανική Πολιτεία» του Πλάτωνα «ή οι βασιλείς να φιλοσοφούν ή οι φιλόσοφοι να βασιλεύουν για να μπορεί να ευημερεί μία κοινωνία» είναι ουτοπική.
Η αξιοπρέπεια όμως και η δικαιοσύνη είναι δύο αρετές που θα μπορούσαν, στον βαθμό που είναι εφικτό, να εδραιωθούν κάποτε στην ελληνική κοινωνία...
ΕΦΗ ΤΡΙΗΡΗ - etriiri@naftemporiki.gr