Ας μιλήσουμε μεταξύ μας Ε λ λ η ν ι κ ά επιτέλους.

            

                      Αποκωδικοποιώντας τη συμφωνία της μίνι συνόδου κορυφής

 Του Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΟΔΗΜΟΥ

Πιστή στην πάγια πρακτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ήγουν να βρίσκεται πάντοτε μια διέξοδος έστω και την τελευταία στιγμή, η μίνι σύνοδος κορυφής πήγε ένα βήμα παρακάτω τις σχέσεις της Ελλάδας με την ευρωζώνη τις πρωινές ώρες της Παρασκευής.


Δεν επήλθε η καταστροφή, δίνοντας στην Ελλάδα διορία μιας εβδομάδας να παρουσιάσει μια πλήρη λίστα κοστολογημένων και πλήρως αιτιολογημένων μεταρρυθμίσεων, πέραν εκείνης της γενικόλογης που περιείχε το mail Βαρουφάκη.


Σήμερα βέβαια θα καταβληθεί η κατανοητή από όλους προσπάθεια να παρουσιαστεί η εξέλιξη της μίνι συνόδου ως μια νίκη, αλλά δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία. Προϊούσης της ημέρας θα μάθουμε λεπτομέρειες…


Επειδή ωστόσο «Verba volant, scriptamanent» ας δούμε το κοινό ανακοινωθέν της μίνι συνόδου και ας προσπαθήσουμε να το αποκωδικοποιήσουμε με όσα στοιχεία υπάρχουν προσώρας.


Το κοινό ανακοινωθέν γράφει:

«Είμαστε σε πλήρη διάθεση να τηρήσουμε τη συμφωνία του Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου του 2015.
Με πνεύμα αμοιβαίας εμπιστοσύνης, όλοι δεσμευόμαστε να επιταχύνουμε τη δουλειά και την ολοκληρώσουμε το γρηγορότερο δυνατόν.


»Στο πλαίσιο της συμφωνίας της 20ης Φεβρουαρίου, οι ελληνικές αρχές θα έχουν την κυριότητα των μεταρρυθμίσεων και θα παρουσιάσουν πλήρη λίστα τις επόμενες ημέρες.

»Επιβεβαιώνουμε την πρακτική συμφωνία κατά τη διαδικασία: Η πολιτική συζήτηση γίνεται στις Βρυξέλλες. Η συλλογή πληροφοριών στην Αθήνα.

»Το Eurogroup είναι έτοιμο να συγκληθεί το συντομότερο δυνατόν».



Με άλλα λόγια:


Πρώτον, παραμένει σε ισχύ η συμφωνία του Eurogroup της 20ής Φεβρουαρίου. Δεν ακυρώνεται ούτε κατά μία λέξη.

Δεύτερον, επιβεβαιώνεται και συνάμα διευκρινίζεται η λεγόμενη «ευελιξία» των μέτρων, την ευθύνη των οποίων θα έχει η ελληνική κυβέρνηση και τα οποία προφανώς θα μπορούν να αντικαταστήσουν με ισοδύναμο δημοσιονομικό αποτέλεσμα προηγούμενα μέτρα.


Τρίτον, ξεκαθαρίζει (επαναβεβαιώνοντας τη συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου) τον ρόλο των «θεσμών» και των κλιμακίων τους, αν και η φράση «συλλογή πληροφοριών» εξακολουθεί να διατρέχεται από ασάφεια.

Με άλλα λόγια όλα παραπέμπονται εκ νέου στο Eurogroup, χωρίς να δίνεται το οποιοδήποτε περιθώριο «πολιτικής» διαπραγμάτευσης με τη συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου να παραμένει πάντοτε σε ισχύ.


Επομένως, είναι λογικό να θυμηθούμε τη συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου, την οποία για λόγους εύρυθμης λειτουργίας των καθ΄ημάς θεσμών, μάλλον η κυβέρνηση οφείλει να φέρει (τουλάχιστον για ενημέρωση) στη Βουλή.


Να θυμίσουμε τι λέει η συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου:

«Το Eurogroup σημειώνει, στο πλαίσιο του υφιστάμενου προγράμματος, το αίτημα των ελληνικών αρχών για παράταση της Κύριας Σύμβασης Χρηματοπιστωτικής Διευκόλυνσης (MasterFinancialAssistanceFacilityAgreement - MFFA) που συνοδεύεται από μια σειρά δεσμεύσεων. Στόχος της παράτασης είναι η επιτυχημένη ολοκλήρωση της αξιολόγησης στη βάση των προϋποθέσεων της τρέχουσας διευθέτησης, κάνοντας την καλύτερη δυνατή χρήση της δεδομένης ευελιξίας που θα μελετηθεί από κοινού από τις ελληνικές αρχές και τους θεσμούς».

Και παράλληλα, στις ενότητες αναφέρεται ότι τα διάφορα μέτρα θα ληφθούν «σε συμφωνία με τους θεσμούς» και πώς θα αποφευχθούν «ανάκληση μέτρων ή μονομερείς αλλαγές πολιτικών και δομικών μεταρρυθμίσεων που θα μπορούσαν να επηρεάσουν αρνητικά τους δημοσιονομικούς στόχους ή τη δημοσιονομική σταθερότητα, όπως αποτιμάται από τους θεσμούς».


Όλα τούτα, αφού με το σημερινό ανακοινωθέν δεν ανακαλούνται, συνάγεται ότι ισχύουν.


Τι θα γίνει απ΄εδώ και μπρος; Η κυβέρνηση απέφυγε σήμερα τα χαράματα τα χειρότερα. Ωστόσο έχει διορία μιας εβδομάδας να παρουσιάσει κοστολογημένες και αιτιολογημένες μεταρρυθμίσεις ισοδύναμου δημοσιονομικού αποτελέσματος.


Εως τότε, προφανώς δεν θα δει το χρώμα του χρήματος. Μένει ανοικτό, και το επόμενο Eurogroup θα ξεκαθαρίσει πότε και με ποιον ρυθμό θα αρχίσει να τρέχει η χρηματοδότηση της οικονομίας. Η θηλιά έχει χαλαρώσει, αλλά δεν έχει φύγει ακόμη από τον λαιμό μας.

Η μεγάλη πρόκληση είναι να πεισθούν όλοι όσοι άλλα έχουν στο μυαλό τους. Και πρέπει να πεισθούν το ταχύτερο.



Γιατί; Διότι εκεί έξω υπάρχει ένας συνδυασμός θετικών παραγόντων, οι οποίοι (όπως λένε και στην κυβέρνηση) θα μπορούσαν να επιδράσουν θετικά στην οικονομία.


Ποιοι είναι αυτοί οι παράγοντες;

1. Η ισοτιμία ευρώ – δολαρίου που τείνει σε μια σχέση ένα προς ένα και η οποία ενισχύει την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής παραγωγής.
2. Η μείωση του κόστους εργασίας, το οποίο σωρευτικά φθάνει το 15% και το οποίο διαμορφώνει θελκτικό περιβάλλον για την ελληνική παραγωγή.
3. Τα αμέσως διαθέσιμα του ΕΣΠΑ, τα οποία θα μπορούσαν να διατεθούν σε επενδύσεις αιχμής, ιδιαίτερα από τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
4. Το πακέτο Γιούνκερ, το οποίο όπως διαφαίνεται (αναμένεται να ανακοινωθεί σήμερα Παρασκευή) θα κατανείμει περί το 1 δις. ευρώ στην Ελλάδα.

Αρκούν αυτά; Σαφώς και όχι, αλλά είναι μια καλή μαγιά. Σχεδόν δυο μήνες μετά τις εκλογές και αφού ξεπεράσουμε τις «δημιουργικές ασάφειες» είναι καιρός να βρούμε τον δρόμο μας.


Ενας δρόμος – μονόδρομος! Οσο πιο γρήγορα το αντιληφθούν οι υπουργοί των διαφόρων τάσεων τόσο το καλύτερο.