Μια είναι η αιτία δεν υπάρχει …η παιδεία

Κοιτάξτε  πόσο πιο απλά θα ήσαν τα πράγματα στην ζωή μας αν είχαμε μάθει να είμαστε ειλικρινείς μεταξύ μας.

Οι πολιτικοί αν αναγνώριζαν τα λάθη τους και τα αμαρτήματα τους, που μας έφεραν ως εδώ, και ζητούσαν από τη κοινωνία κατανόηση για να λάβουν διορθωτικά μέτρα.

Η ελίτ που συγκυβερνά και συντρώγει (όλη, δηλαδή, η διαπλοκή : κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες, ΜΜΕ ,δημοσιογράφοι ,συνδικαλιστές και δημοσυντήρητοι αργόμισθοι) αν συνειδητοποιούσε  και αποφάσιζε ότι το πάρτι τελείωσε και τα προνομία τους καταργούνται για το καλό όλων.

Η κοινωνία, που υφίσταται τις συνέπειες όλων των ανωτέρω ,αν απαιτούσε και αξίωνε έντιμα, μεθοδικά και σχεδιασμένα μια ειλικρινή και ισότιμη διακυβέρνηση , αντί της επαναλαμβανόμενης για δεκαετίες κακόγουστης φαρσοκωμωδίας που αποκαλούν κοινοβουλευτική δημοκρατία.

Όλα αυτά, τα ανωτέρω  γλαφυρά περιγραφόμενα, σκοντάφτουν σε ένα και μοναδικό εμπόδιο: στην παιδεία.

Η έλλειψη παιδείας είναι η αιτία όλων των δεινών που έχουν συσσωρευτεί πάνω από το κεφάλι μας και μας έχουν φέρει στο σημερινό χάλι.

Αυτό που βιώνουμε σήμερα είναι αποτέλεσμα πολλών προτέρων δεκαετιών λανθασμένων χειρισμών, αποφάσεων, πρακτικών, συνηθειών και εκτιμήσεων. Με άλλα λόγια επαληθεύεται το δημοφιλές άσμα του ’60 : …πήραμε τη ζωή μας, λάθος… που κι αυτό το σημαντικό κόμμα, όμως ,και τότε παραβλέπαμε αποδίδοντας λάθος νόημα.

Την παιδεία αυτήν αιτούνταν ο Κοραής από την Φιλική Εταιρεία πριν προχωρήσει εκείνη στην Επανάσταση, ακριβώς για να μπορεί να διαχειριστεί σωστά ο ελληνικός λαός τις τύχες του. Το αίτημα του απορρίφθηκε, ως υπερβολικό, και τα αποτελέσματα, δυστυχώς, μας καταδιώκουν, σαν τις Ερινύες, μέχρι σήμερα.  

Και με τον ορό παιδεία κατανοούμε όλοι ότι δεν εννοούμε, βεβαία, τα γράμματα αλλά βασικούς κανόνες  συμπεριφοράς που διακρίνουν ένα κοινωνικά ώριμο από ένα απροσάρμοστο άτομο ή κοινωνική ομάδα σαν αυτές που αναφέραμε στα παραδείγματα μας.

Αν μετείχαμε, λοιπόν, αυτής της παιδείας θα είχαμε αποφύγει πλήθος δεινών που μας συνέβησαν τα διακόσια, κοντά, χρόνια που είμαστε κράτος και θα μπορούσαμε να συμπεριληφθούμε στην χορεία των υπολοίπων ευρωπαϊκών κρατών ως ισότιμο μέλος αντί του προβληματικού και καθυστερημένου που, δυστυχώς,  εμφανιζόμαστε σήμερα.

Λάθη κάνουμε όλοι οι άνθρωποι στην ατομική και κοινωνική μας διαδρομή. Η παιδεία μας είναι, όμως, αυτή που μας ωθεί να τα αναγνωρίσουμε και να τα διορθώσουμε. Η επιμονή στο λάθος, και μάλιστα για σειρά δεκαετιών, αποδεικνύει την έλλειψη  παιδείας και όλων των βασικών πρακτικών που την ακολουθούν, που χαρακτηρίζει άπαντες, άρχοντες και αρχόμενους.