Ποιος πρωθυπουργός, βρε κακομοίρηδες;
05.03.2013 09:28
«Αξιομνημόνευτη» και «αξιοθρήνητη» χαρακτηρίζει ο Στέφανος
Κασιμάτης στην εφημερίδα Καθημερινή τη σκηνή της υποδοχής του Γιώργου
Παπανδρέου με χειροκροτήματα, ενώ προσθέτει πως όσο διάβαζε τα κείμενα
του συνεδρίου πάλευε με την κατάθλιψη και την υπνηλία.
Ο γνωστός και ως Φαληρεύς αναρωτιέται πώς να τολμήσει την αυτοκριτική ο Βενιζέλος και κάποιοι από τους παλιούς που τον υποστηρίζουν, «όταν η πολιτική άνοδός τους είναι συνυφασμένη με αυτό το παρελθόν που οφείλουν να απαρνηθούν εφόσον πιστεύουν στο μέλλον;». Αναφερόμενος στον Γιώργο Παπανδρέου και στην υποδοχή του γράφει: «Η μόνη πράγματι αξιομνημόνευτη σκηνή ήταν τελικά η αξιοθρήνητη -παρά τη φιλότιμη προσπάθεια της σκηνοθεσίας- είσοδος στο συνέδριο του Γιώργου και η θερμή υποδοχή της οποίας έτυχε από ικανή μερίδα των παρισταμένων με το θλιβερό σύνθημα «να τος, να τος, ο πρωθυπουργός». Ποιος πρωθυπουργός, βρε κακομοίρηδες; Αυτός που εξελέγη με το ψεύδος ότι «λεφτά υπάρχουν», αυτός που μερικούς μήνες αργότερα οδήγησε τη χώρα στη διεθνή επιτροπεία και, τέλος, έπεσε επειδή ήταν ανίκανος να ανταποκριθεί στις στοιχειώδεις απαιτήσεις της πραγματικότητας; Για τους χειροκροτητές όμως, τίποτε από αυτά δεν μετρούσε· τους ήταν αρκετό ότι ο άνθρωπος που σήμερα εξαργυρώνει την αποτυχία του ως περιφερόμενος ανά τον κόσμο αφηγητής της υπήρξε ο τελευταίος του ΠΑΣΟΚ που είχε την απόλυτη εξουσία στα χέρια του - έστω και αν η εξουσία αυτή δεν είχε το παραμικρό αντίκρισμα για εκείνους που τον χειροκροτούσαν».
Ο γνωστός και ως Φαληρεύς αναρωτιέται πώς να τολμήσει την αυτοκριτική ο Βενιζέλος και κάποιοι από τους παλιούς που τον υποστηρίζουν, «όταν η πολιτική άνοδός τους είναι συνυφασμένη με αυτό το παρελθόν που οφείλουν να απαρνηθούν εφόσον πιστεύουν στο μέλλον;». Αναφερόμενος στον Γιώργο Παπανδρέου και στην υποδοχή του γράφει: «Η μόνη πράγματι αξιομνημόνευτη σκηνή ήταν τελικά η αξιοθρήνητη -παρά τη φιλότιμη προσπάθεια της σκηνοθεσίας- είσοδος στο συνέδριο του Γιώργου και η θερμή υποδοχή της οποίας έτυχε από ικανή μερίδα των παρισταμένων με το θλιβερό σύνθημα «να τος, να τος, ο πρωθυπουργός». Ποιος πρωθυπουργός, βρε κακομοίρηδες; Αυτός που εξελέγη με το ψεύδος ότι «λεφτά υπάρχουν», αυτός που μερικούς μήνες αργότερα οδήγησε τη χώρα στη διεθνή επιτροπεία και, τέλος, έπεσε επειδή ήταν ανίκανος να ανταποκριθεί στις στοιχειώδεις απαιτήσεις της πραγματικότητας; Για τους χειροκροτητές όμως, τίποτε από αυτά δεν μετρούσε· τους ήταν αρκετό ότι ο άνθρωπος που σήμερα εξαργυρώνει την αποτυχία του ως περιφερόμενος ανά τον κόσμο αφηγητής της υπήρξε ο τελευταίος του ΠΑΣΟΚ που είχε την απόλυτη εξουσία στα χέρια του - έστω και αν η εξουσία αυτή δεν είχε το παραμικρό αντίκρισμα για εκείνους που τον χειροκροτούσαν».
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου