Δει δη νυν αποφάσεων .

.

Αντί του καθιερωμένου πανηγυρικού

Αρκετοί σχολιαστές έχουμε  επανειλημμένα επισημάνει ότι η χώρα βρίσκεται σε πολύ μεγάλο κίνδυνο.

Θα πρόσθετα, χωρίς ίχνος υπερβολής, ότι βρισκόμαστε στη χειρότερη εμπόλεμη κατάσταση που έχει βρεθεί ποτέ η χώρα στη σύγχρονη ιστορία της.

Μετά λόγου γνώσεως δύναμαι να αναφέρω ότι , περάν των κρισίμων οικονομικών προβλημάτων, πιο δύσκολα θα εμφανιστούν στο μέλλον  τα εθνικά, τα κοινωνικά και τα φυλετικά.

Η χώρα μας, όσο και να θέλουν να την μασκαρέψουν ορισμένοι, δεν είναι ούτε Λουξεμβούργο ούτε Μάλτα.

Η πολύ πρόσφατη ιστορία της διδάσκει ότι ποτέ δεν πέρασε τα ανέφελα χρόνια των άλλων ευρωπαϊκών χωρών που ξεμπέρδεψαν με τις διαφορές τους πριν από αιώνες.

Στην εσχατιά της ΕΕ και κυκλωμένοι από κακόπιστους γείτονες μόνο ήσυχοι δεν μπορούμε να κοιμόμαστε, όπως αφήνουν να εννοηθεί οι πολίτικοι που εμφανίζονται σε κατάσταση πλήρους αφασίας.

Μόνοι, χωρίς πραγματικούς φίλους και συμμάχους,  χρεοκοπημένοι και με διαλυμένη τη δημόσια διοίκηση, εύκολα μπορούμε να αποτελέσουμε λεία για οποιονδήποτε επίδοξο κατακτητή.

 Μη  φανταστείτε ότι είναι κάτι δύσκολο.

Αν οι μεγάλες δυνάμεις, για κάποιο λόγο, θέλουν να αλλάξουν τις ισορροπίες στη περιοχή πολύ εύκολα μπορούν να δημιουργήσουν το κλίμα και το νομικό πλαίσιο που θα μας εξαφανίσουν.

Γι αυτό έγραψα προχθές και χαρακτήρισα άφρονα την πολιτική που ακολουθήθηκε με την Ελλάδα να βρίσκεται διαρκώς στην επικαιρότητα με τον πιο αρνητικό τρόπο.

 Μη  βάλετε στο νου σας κάποιο τρωικό πόλεμο που θα πολεμάμε για δέκα χρόνια.

Θυμηθείτε τον πόλεμο των έξι ήμερων του ‘73 που άλλαξε το χάρτη στη μέση ανατολή.

Αν δείτε με άλλη ματιά τις ειδήσεις, από τον τρόπο που παρουσιάζονται αποσπασματικά στα δελτία και τις σουμάρετε , θα καταλάβετε ότι βρισκόμαστε σε πόλεμο.

 Υπήρχαν  ποτέ τόσοι πολλοί ανεξέλεγκτοι οπλισμένοι στη χώρα ;

Στον εμφύλιο, που ήταν και ο τελευταίος πόλεμος επί ελληνικού εδάφους, λιγότερα όπλα κυκλοφορούσαν και αυτά κάτω από τις διαταγές μιας συντονισμένης αρχής.

Τα σημερινά όπλα είναι αγνώστου αριθμού, αγνώστων χρηστών, με άγνωστους στόχους και άγνωστης ισχύος.

Επίσης σε όλους τους προηγούμενους πολέμους γνωρίζαμε τον αντίπαλο μας.

Σήμερα δεν ξέρουμε από πού θα μας έρθει.

Από τους κακόβουλους γείτονες ;

Από τους  άγνωστους κουκουλοφόρους ;

Από τους αγανακτισμένους μετανάστες ;

Από τους πεινασμένους και εξαθλιωμένους συμπατριώτες μας ;

Από τους χιλιάδες πράκτορες που δρουν ανεξέλεγκτα εν αγνοία μας εδώ και δεκαετίες ;

Από το τεράστιο και ολοένα διογκούμενο κύμα των ενόπλων κακοποιών που κι αυτοί αλωνίζουν χειρότερα απ’ ότι οι πειρατές του Αιγαίου πριν  δυο αιώνες ;

Οπού και να κοιτάξεις βλέπεις ότι παραμονεύει ένας κίνδυνος που από στιγμή σε στιγμή μπορεί να εξελιχθεί σε εφιάλτη.

Κι όμως κυβέρνηση, κόμματα, πολιτικοί, υπηρεσίες, όλοι αυτοί που θα έπρεπε να ανησυχούν, κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου.

Αναλώνονται στην αλληλουπονόμευση, στις φραστικές επιθέσεις, στην ανούσια και θεατρινίστικη αντιπαράθεση, την ώρα που οι λύκοι και τα όρνια καραδοκούν από παντού.

Η άποψη μου είναι ότι δεν υπάρχει η πολυτέλεια  του εφησυχασμού και της ψεύτικης αισιοδοξίας που προσπαθούν να περάσουν στα πλήθη.

Θα θυμίσω πως η 11/9 άλλαξε την υφήλιο σε ελάχιστο χρόνο.

Ακλούθησε το κραχ  του 2008, τις ολέθριες συνέπειες του όποιου βιώνουμε σήμερα στο πετσί μας.

Κοιτάξτε πως μέσα σε λίγες ώρες άλλαξε η ισορροπία στη μέση ανατολή και στα περιβόητα κοιτάσματα με την  συγγνώμη του Ισραήλ στη Τουρκία.

Τι άλλο πρέπει να δει ένας πατριώτης πολιτικός για να ενημερώσει, μέσα από ένα διάγγελμα, τον ελληνικό λαό ότι βρισκόμαστε σε εμπόλεμη κατάσταση και άρα η χώρα μπαίνει σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.

Πριν φτάσουμε να ζήσουμε μέρες Αργεντινής ή Χιλής ή κι εγώ δεν ξέρω ποιας  άλλης τριτοκοσμικής χώρας  καλό θα είναι να προλάβουμε τα πράγματα.

Στο πόλεμο δεν χωρούν ούτε θέατρα, ούτε παιχνίδια, ούτε δεξιώσεις και χοροί.

Η χώρα πρέπει να οδηγηθεί σταθερά στην έξοδο από την κρίση άμεσα.

Πρέπει να ανακτήσει το σεβασμό και την αξιοπιστία που είχε στις αρχές της νέας χιλιετίας αλλά με καθαρά οικονομικά στοιχεία και απαλλαγμένη από υποψίες και βρώμικα κόλπα.

Πρέπει άμεσα να γίνει κάθαρση σε όλους του τομείς που υπάρχουν ακόμα σκιές και φήμες που δημιουργούν  σχόλια και αιχμές στην φερεγγυότητα των θεσμών.

Να αλλάξει τάχιστα το σύνταγμα με ένα εντελώς νέο, σύντομο, σαφές, προσαρμοσμένο στη σύγχρονη πραγματικότητα και όχι στα συμφέροντα συντεχνιών και πριγκίπων, αλλά στο καλό όλων των Ελλήνων.

Τα κόμματα να σοβαρευτούν να κατανοήσουν την περίσταση και να συνεργαστούν να βγει η χώρα από τη γωνιά που είναι στριμωγμένη.

Οι εργαζόμενοι να σκύψουν στην εργασία τους, να ξεχάσουν τις απαιτήσεις και να βοηθήσουν στην ανόρθωση της οικονομίας.

Βρεθήκαμε σε μια πολύ δύσκολη συγκύρια.

Η μέχρι τώρα καλοζωία μας δεν θα πρέπει να σταθεί εμπόδιο αλλά αντίθετα ,με στόχο να επιστρέψουμε στη ζωή που είχαμε, να κοιτάξουμε βοηθώντας όλοι μαζί να επανέλθουμε  στα καλά χρόνια που γευτήκαμε.

Για να το πετύχουμε αυτό χρειαζόμαστε μια πεφωτισμένη ηγεσία.

Έναν πατριώτη πολίτικο που θα δει τον τυφώνα που έρχεται καταπάνω μας.

Θα πάρει το τιμόνι στα χέρια και θα οδηγήσει τη χώρα στο ήρεμο λιμάνι της ειρηνικής ζωής που όλοι πραγματικά επιθυμούμε.

Αν δεν υπάρχει αυτός ο άνθρωπος, θα πρέπει πολύ σύντομα να τον ανακαλύψουμε γιατί ο χρόνος που μας μένει είναι ελάχιστος.

.