Πρώτη, ιστορική προσεδάφιση σε κομήτη

Το Philae αφίχθη


Tο Rosetta φωτογράφησε το Philae λίγο μετά την αποδέσμευσή του. Το animation της ESA εξηγεί τη διαδικασία προσεδάφισης
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Tο Rosetta φωτογράφησε το Philae λίγο μετά την αποδέσμευσή του. Το animation της ESA εξηγεί τη διαδικασία προσεδάφισης   (Φωτογραφία:  ESA )


Ντάρμσταντ, Γερμανία
Έπειτα από μια δεκαετή Οδύσσεια στο Διάστημα, το ευρωπαϊκό σκάφος Rosetta έγινε η πρώτη αποστολή που καταφέρνει να αγγίξει έναν κομήτη, ένα αρχέγονο παγάκι από τη γέννηση του Ηλιακού Συστήματος.

Το Rosetta, το οποίο εκτοξεύτηκε το 2004 και κινείται σε τροχιά γύρω από τον κομήτη 67P από τον Αύγουστο, απελευθέρωσε το ρομπότ Philae (προφέρεται «Φίλαι») το πρωί της Τετάρτης.

Το σήμα που επιβεβαίωσε την επιτυχημένη προσεδάφισή της συσκευής έφτασε επτά ώρες αργότερα, λίγο μετά τις 6 το απόγευμα ώρα Ελλάδας.


Καλλιτεχνική απεικόνιση του Philae να αγκιστρώνεται στον κομήτη (ESA)

Οι πρώτες εικόνες από την επιφάνεια αναμένονται σε περίπου δύο ώρες.

Λόγω της απόστασης των 510 εκατομμυρίων χιλιομέτρων που χωρίζουν τον κομήτη 67P από τη Γη, οι επικοινωνίες καθυστερούν μισή ώρα.

Φιλαί και Ροζέτα

Το Philae, το οποίο έχει μέγεθος πλυντηρίου και βάρος 110 κιλά, παίρνει το όνομα του νησιού Φιλαί στο Νείλο. Εκεί βρέθηκε ένας οβελίσκος που, μαζί με τη διάσημη Στήλη της Ροζέτας, επέτρεψε την αποκρυπρογράφηση των αιγυπτιακών ιερογλυφικών.

Το ρομπότ θα μπορούσε τώρα να βοηθήσει στην αποκρυπτογράφηση των κομητών.

Το μητρικό σκάφος Rosetta λειτουργεί ως αναμεταδότης για την ραδιοεπαφή του ρομπότ με τη Γη.

Μετά την αποδέσμευσή της, η συσκευή δεν είχε τρόπο να αλλάξει πορεία -ουσιαστικά εκτέλεσε μια αργή ελεύθερη πτώση υπό την επήρρεια του ασθενούς βαρυτικού πεδίου του κομήτη.

Όμως το έδαφος στην περιοχή προσεδάφισης είναι ανώμαλο, και το ρομπότ κινδύνευσε να χτυπήσει σε αιχμηρά βράχια, να κατρακυλήσει σε πλαγιά ή να χαθεί σε χαράδρα.


Ο κομήτης έχει διαστάσεις 4 x 2,5 χιλιόμετρα και θα κάλυπτε ένα μεγάλο μέρος του Λονδίνου (ESA)

Προφανώς όμως κατάφερε να ακουμπήσει την επιφάνεια χωρίς να αναπηδήσει, και αγκιστρώθηκε στο έδαφος με βίδες και δύο καμάκια.

Βλάβη παρουσίασε όμως ο προωστήρας που υπάρχει στην κορυφή της συσκευής και θα ενεργοποιούνταν κατά την πρώτη επαφή για να τη σπρώχνει από πίσω μέχρι να μπορέσει να στερεωθεί.

«Είμαστε αισιόδοξοι ότι, παρά το ρίσκο, έχουμε ακόμα μια πιθανότητα επιτυχίας της τάξης του 75%, όπως το υπολογίζαμε και πριν» είχε πει νωρίτερα στους δημοσιογράφους από το Ντάρμσταντ ο Φρεντ Γιάνσεν, μάνατζερ της αποστολής.

Κατά τη διάρκεια της καθόδου το Philae επρόκειτο να μεταδώσει εικόνες του σημείου προσεδάφισης καθώς πλησιάσει το έδαφος καθώς και μια πανοραμική εικόνα από επτά κάμερες τοποθετημένες γύρω από την κορυφή του.

Κατασκευασμένο από μια ευρωπαϊκή κοινοπραξία, με επικεφαλής τη γερμανική διαστημική υπηρεσία DLR, το Philae φέρει εννέα όργανα, καθώς και ένα τρυπάνι που μπορεί  να φτάσει σε βάθος 20 εκατοστών για τη συλλογή δειγμάτων.

Τα όργανα θα μετρήσουν την πυκνότητα και τις θερμικές ιδιότητες της επιφάνειας, θα αναζητήσουν περίπλοκα οργανικά μόρια, και θα εξετάσουν την αλληλεπίδραση του κομήτη με τον λεγόμενο ηλιακό άνεμο -ένα συνεχές ρεύμα σωματιδίων που πηγάζουν από τον Ήλιο.

Διαβάστε επίσης

Ακόμα όμως κι αν το Philae δεν κατάφερνε να στερεωθεί, η αποστολή του Rosetta θα συνεχιστεί. Για τον επόμενο χρόνο το σκάφος θα ακολουθεί τον κομήτη και θα δει την κόμη του να ξετυλίγεται υπό την επίδραση της ηλιακής ακτινοβολία.

Οι κομήτες, ή βρόμικες χιονόμπαλες όπως τους αποκαλούν οι επιστήμονες, αποτελούνται από πάγους νερού και άλλων απλών ενώσεων, ανακατεμένους με σκόνη και βράχια. Δεδομένου ότι θεωρούνται κατάλοιπα από το σχηματισμό του Ηλιακού Συστήματος πριν από 4,6 δισ. χρόνια, τα δεδομένα της αποστολής ίσως προσφέρουν νέα στοιχεία για το σχηματισμό της Γης.

Θα μπορούσαν επίσης να επιβεβαιώσουν ή να διαψεύσουν τη θεωρία που θέλει τους κομήτες να έφεραν το νερό της Γης, ή ακόμα και τα πρώτα συστατικά της ζωής.

Διαβάστε επίσης

Οι περισσότεροι κομήτες πιστεύεται ότι είναι συγκεντρωμένοι στο Νέφος του Όορτ, μια σφαιρική περιοχή στις παρυφές του Ηλιακού Συστήματος με ακτίνα γύρω στο ένα έτος φωτός.
Όμως ο 67P δεν έρχεται από το Νέφος του Όορτ αλλά από την πλησιέστερη Ζώνη του Κάιπερ, έναν δακτύλιο σωμάτων από πάγο που εκτείνεται λίγο πέρα από την τροχιά του Πλούτωνα.
Οι ερευνητές περιμένουν τώρα να μάθουν αν αυτός ο διαφορετικός κομήτης έχει και διαφορετική σύσταση.
Βαγγέλης Πρατικάκης

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Χρειάζονται τουλάχιστον 20 χρόνια για να αναπληρωθούν οι 1 εκατ. χαμένες θέσεις εργασίας

Ο δημιουργός του «Πίτερ Παν» Τζέιμς Μπάρι

Ο αδάμαστος αρχηγός των Απάτσι, Τζερόνιμο