Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟ ΕΧΕΙ ΤΟΥΜΠΑΝΟ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΚΡΥΦΟ ΚΑΜΑΡΙ
Το ελληνικό υπουργείο Οικονομικών θα πρέπει να καταδικάσει το πρακτορείο Ρόιτερ για το γεγονός ότι το τελευταίο αναφέρει ως ενδεχόμενο την παράταση του υφιστάμενου προγράμματος βοήθειας προς την Ελλάδα. Προφανώς, ούτε στο Ρόιτερ γνωρίζουν την… Ολλανδική και έχουν υποπέσει κι αυτοί σε κάποιο "μεταφραστικό σφάλμα". Οι αλλοδαποί συνάδελφοι ούτε που φαντάζονται τι θα είχε συμβεί αν εργαζόντουσαν στην Ελλάδα και είχαν την… ατυχία να έρθουν σε σύγκρουση με την εξουσία.
Ίσως να είχαν κατηγορηθεί από υπουργό της κυβέρνησης ότι βλάπτουν τα εθνικά συμφέροντα. Αν είχε συμβεί κάτι ανάλογο στην Μ. Βρετανία, οι συνάδελφοι δημοσιογράφοι θα είχαν ξεσηκωθεί, καθώς οι πρακτικές αυτές βάλουν ευθέως την ελευθεροτυπία. Τέλος πάντων! Στην Ελλάδα ζούμε και έχουμε συνηθίσει σε αυτό το κλίμα. Μπορούμε να απαριθμήσουμε πολλούς ακόμη υπουργούς και γενικούς γραμματείς που μας μίσησαν όλα αυτά τα χρόνια ή που απαριθμούσαν τις πράξεις που θεωρούσαν εχθρικές...
Πάμε τώρα στην ουσία! Ο κόσμος το έχει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι. Η Ευρώπη συζητά διάφορα σενάρια για την ελληνική περίπτωση, μεταξύ των οποίων και την παράταση του υφιστάμενου προγράμματος. Τις περισσότερες πιθανότητες, πάντως, τις συγκεντρώνει ένα νέο πρόγραμμα με αυξημένη εποπτεία. Σε κάθε περίπτωση είναι άξιο απορίας πώς έχουν κατορθώσει εκεί στην κυβέρνηση και έχουν μετατρέψει μία καλή εξέλιξη σε κάτι που μοιάζει με ήττα.
Είναι σημαντικό το γεγονός ότι η Ελλάδα πέτυχε τους στόχους της. Και με βάση αυτό το γεγονός θα πρέπει να συζητήσει για το χρέος. Το πώς το πετύχαμε αυτό, με τι θυσίες, είναι μία άλλη συζήτηση. Καλώς, κακώς, συνέβη. Αφού συνέβη, ποιος ο λόγος να ψηλώσει ακόμη περισσότερο ο πήχης; Ποια καταστροφή θα συμβεί αν παραταθεί το πρόγραμμα για μερικούς μήνες; Κι ας πούμε ότι τελειώνει αυτό το πρόγραμμα. Τι θα αλλάξει στην πραγματικότητα σε σχέση με την εποπτεία της Ευρώπης; Νομίζουν ότι θα μπορούν να διορίσουν μερικές εκατοντάδες χιλιάδες στο δημόσιο;
Οι Ευρωπαίοι έχουν δανείσει τα χρήματά τους και δεν θα επιτρέψουν να χαθεί ο κόπος των φορολογουμένων τους. Η ελληνική κυβέρνηση από την πλευρά της πρέπει να εκμεταλλευτεί τις περιστάσεις και να μπορέσει να πάρει ό,τι περισσότερο γίνεται, από την στιγμή που όλοι δηλώνουν εντυπωσιασμένοι από την ελληνική πρόοδο και ότι θέλουν να βοηθήσουν.
Το τελευταίο πράγμα πάντως που χρειάζεται να κάνουν οι δικοί μας είναι να ρίχνουν μπαλωθιές στα τυφλά. Να πελαγοδρομούν και να χάνουν την ουσία. Το χρέος, για παράδειγμα, είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση για να την διαχειριστούν μόνο δύο τρεις καθηγητές. Δεν λέμε! Καλοί είναι οι καθηγητές, δεν τα κάνουν όλα άσχημα. Αλλά αυτό δεν είναι επιχείρημα για να δέσουν με συμφωνίες τις επόμενες γενιές. Κακά τα ψέματα! Ότι συμφωνήσουμε σήμερα θα ισχύει και αύριο και ανεξάρτητα από το ποιος θα βρίσκεται στην κυβέρνηση. Κατά συνέπεια η συζήτηση για το χρέος θα πρέπει να είναι ανοικτή και να αφορά όσους περισσότερους φορείς και πολιτικά κόμματα γίνεται.
Και δεν μιλάμε για έναν προσχηματικό διάλογο, αλλά για μια ουσιαστική συζήτηση. Μόνο με μία εθνική πολιτική θα μας πάρουν έξω στα σοβαρά και θα σταματήσουν να μας πετούν στο καναβάτσο.
Κι εδώ αρχίζουν τα δύσκολα. Διότι αυτοί που θα έπρεπε να ανοίξουν την συζήτηση για το χρέος δεν το κάνουν. Αντίθετα έχουν επικεντρώσει την συζήτηση στο να φύγει η τρόικα. Πόσο μάλλον όταν ξέρουν ότι αυτό δεν πρόκειται να συμβεί στην πραγματικότητα, παρά τα όσα λένε για καθαρά επικοινωνιακούς λόγους. Ακόμη κι αν τελειώσει το υφιστάμενο πρόγραμμα και "φύγει" η τρόικα, κάποια άλλη τρόικα θα ξεφυτρώσει. Ζημιά στον τόπο, λοιπόν, κάνουν όσοι δεν χειρίζονται σωστά το θέμα του χρέους. Τελεία.
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@capital.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου