Μια απογοητευτικά επαναλαμβανόμενη επικαιρότητα

Ρωτούν αρκετοί από τους αναγνώστες του ΣΧΟΛΙΑΣΤΗ γιατί δεν γράφω πια κείμενα για να σχολιάζω την επικαιρότητα.

Δυστυχώς αγαπητοί φίλοι η πικρή αλήθεια είναι ότι η επικαιρότητα με έχει απογοητεύσει σε τέτοιο βαθμό που να μην έχω πια κίνητρο να αγγίξω το πληκτρολόγιο.

Δεν είναι ότι δεν υπάρχουν θέματα.

Αντιθέτως !

Υπάρχουν και είναι πάρα πολύ σοβαρά.

Η απογοήτευση μου, όμως, είναι ότι η επικαιρότητα είναι μια αενάως επαναλαμβανόμενη φάρσα, που τείνει να καταλήξει σε τραγωδία, την οποία παίζει εις βάρος μας το πολιτικο-επιχειρηματικό σύστημα της χώρας .

Παραδομένη η χώρα, εδώ και πολλές δεκαετίες, στην κομματοκρατια, που φρόντισε να αναπτύξει ιδιαίτερα στενές σχέσεις με πλείστους διαπλεκομενους κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες διαφόρων κλάδων, έστησαν από κοινού ένα δίχτυ που έμπλεξαν μέσα ολόκληρη την κοινωνία.

Ότι πρόβλημα δημιουργείται στην χώρα, που έχει οδυνηρό αντίκτυπο στην κοινωνία μας, έχει την ρίζα του στην διαπλοκή του κομματοκρατικου πολίτικου συστήματος με τους ‘’ημέτερους’’ επιχειρηματίες.

Για να σας το κάνω πιο κατανοητό θα σας περιγράψω ένα πρόσφατο παράδειγμα.

Γινόμαστε καθημερινά μάρτυρες των προσπαθειών που, λέει, ότι καταβάλλει η κυβέρνηση για να κλείσει τα ανοιχτα θέματα που υπάρχουν για να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση των ελεγκτών και να τελειώσουμε με τις υποχρεώσεις του μνημονίου του 2014.

Από την άλλη η αξιωματική αντιπολίτευση δεν αφήνει να πέσει κάτω ούτε μια σταγόνα και με το παραμικρό ξεσηκώνει τους γνωστούς επαγγελματίες της διαμαρτυρίας, συνδικαλιστές πάσης φύσεως, να μην αφήσουν τίποτα όρθιο.

Και οι δυο στην πραγματικότητα μας εμπαίζουν.

Η μεν κυβέρνηση εμπαίζει ταυτόχρονα και εμάς και τους εταίρους μας γιατί δεν είναι αποφασισμένη να αλλάξει τίποτα από όσα δεν την βολεύουν:

Δεν θέλει να πειράξει το πελατειακό κράτος.

Δεν θέλει να μειώσει τις τεράστιες κρατικές δαπάνες που αφορούν στα κόμματα, στους πολιτικούς και στους εκατοντάδες υπαλλήλους της Βουλής.

Δεν θέλει να κυνηγήσει την φοροδιαφυγή που εν γνώσει της κάνουν συγκεκριμένοι πολίτες ειδικών κατηγοριών που βρίσκονται υπό διαρκή προστασία.

 Η δε αντιπολίτευση εμπαίζει, για την ώρα, εμάς για όλους τους πιο πάνω λόγους που κάνει και η κυβέρνηση αλλά και για έναν ακόμα διότι μας υπόσχεται ότι όλα αυτά θα τα αλλάξει, ενώ στην πραγματικότητα απλώς θα τα ανακατέψει.

Στο μέλλον ,αν γίνει κυβέρνηση, θα αναλάβει αυτή τον ρόλο μαζί μ’ εμάς να εμπαίζει και τους εταίρους μας.

Η διαφορά  έγκειται στο ότι οι τωρινοί εξουσιαστές συμπλέουν με την ΕΕ και τους διαπλεκομενους επιχειρηματίες που τα συμφέροντα τους βρίσκονται σ’ αυτήν την πλευρά.        Η αντιπολίτευση συμπλέει με την Αμερική και τους άλλους διαπλεκομενοιυς επιχειρηματίες των οποίων τα συμφέροντα βρίσκονται από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Όπως αντιλαμβάνεστε ουδείς ενδιαφέρεται για τα δικά μας συμφέροντα.

Αυτά αφημένα στους τέσσερις ανέμους βολοδέρνουν ανά τους αιώνες σαν τους χαρταετούς που αποκόπηκαν από τον σπάγκο τους.

Αν, λοιπόν, δεν επιληφθουμε εμείς οι ίδιοι με τα προβλήματα μας μην περιμένουμε να μας τα λύσουν οι επαγγελματίες πολιτικοί των παχιών υποσχέσεων και των ισχνών αποτελεσμάτων.

Κάποιοι από εμάς συνετοί, τίμιοι και κυρίως πατριώτες χρειάζονται για να βγάλουν την χώρα από το αδιέξοδο που την έφεραν λαϊκιστές πολιτικοί όλων των αποχρώσεων και πονηροί έμποροι ψυχών και σωμάτων.