Οι αρνητές της εθνικής συνεννόησης

 

 

               

ΕΡΡΙΚΟΣ ΜΠΑΡΤΖΙΝΟΠΟΥΛΟΣ

Διαβάζω για την επιμονή της Ντόρας Μπακογιάννη να υποδεικνύει στον πρωθυπουργό να καλέσει τον ηγέτη του ΣΥΡΙΖΑ στο πλαίσιο μιας προσπάθειας για εθνική συνεννόηση. Και δεν μπορώ παρά να της αναγνωρίσω πως αν και η πείρα δεν προϊδεάζει για ευτυχή κατάληξη ενός τέτοιου εγχειρήματος, εντούτοις το εισηγείται. Αν μη τι άλλο είναι συνεπής με τις αρχές της. Αλλωστε την εθνική συνεννόηση είχε επιλέξει και όταν ψήφισε την πρώτη δανειακή σύμβαση, με αποτέλεσμα να διαγραφεί από τη ΝΔ.
Δυστυχώς στη λογική των ελληνικών πολιτικών κομμάτων η έννοια της εθνικής συνεννόησης δεν υπάρχει. Εκείνο που προέχει και καθορίζει αποκλειστικά τη στάση τους είναι το όφελος στο οποίο προσβλέπουν. Και δυστυχώς τα παραδείγματα όχι μόνο δεν λείπουν, αλλά χαρακτηρίζουν και όλα τα κόμματά μας.
Σε συνεργασία είχε καλέσει, έστω και καθυστερημένα και χωρίς να γνωστο­ποιεί το μέγεθος της κρίσης, το 2008 ο Κ. Καραμανλής τον Γ. Παπανδρέου, αλλά εισέπραξε αρνητική απάντηση. Ο τότε αρχηγός του ΠΑΣΟΚ ήθελε την εξουσία και μόνο αυτήν. Δυστυχώς γι' αυτόν και το κόμμα του ο στόχος του επιτεύχθηκε.
Ο Α. Σαμαράς βρέθηκε επανειλημμέ­νως μπροστά στην πρόκληση της εθνικής συνεργασίας και την αποδέχθηκε μόνο υπό τον όρο της διενέργειας εκλογών προκειμένου να γίνει πρωθυπουργός. Τελικά τα κατάφερε, αλλά το τίμημα υπήρξε βαρύτατο. Στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις που εξαιτίας του προκλήθηκαν ο ΣΥΡΙΖΑ εκτοξεύτηκε από το ασήμαντο μονοψήφιο ποσοστό του στο 27% και η φασιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής «μπήκε» στη Βουλή.
Τώρα είναι η σειρά του Σαμαρά να επιζητεί σωστά την εθνική συνεννόηση, προκειμένου να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας και να αποφευχθούν οι εκλογές, αλλά ο Τσίπρας απαντά αρνητικά. Πιστεύει ότι είναι η ώρα του να διαβεί το κατώφλι της εξουσίας και δεν δείχνει διατεθειμένος να χάσει την ευκαιρία.
Τι θα γίνει και αν θα τα καταφέρει δεν το ξέρω. Αλλά εκείνο που με βεβαιότητα ξέρω είναι ότι αν φτάσει στην εξουσία, δεν θα αργήσει η στιγμή που θα ζητήσει κι αυτός να διαμορφωθούν συνθήκες εθνικής συνεννόησης. Και δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία πως η απάντηση που θα εισπράξει θα υπαγορεύεται από το κομματικό συμφέρον και μόνο του όποιου αποδέκτη της πρότασης. Μην ελπίζετε σε κάτι διαφορετικό.