Α. Τσίπρας : «Οι απολύσεις στο Δημόσιο μας πάνε έναν αιώνα πίσω»

16:39

Επίθεση Τσίπρα κατά της κυβέρνησης - προειδοποιεί για κατακόρυφη αύξηση της ανεργίας

(Οι εφημερίδες.)

Σύντροφε Αλέξη.

Για άλλη μια φορά σε συλλαμβάνω να υποπίπτεις σε φάουλ.

Πρώτα γιατί δεν είδα να διαμαρτύρεσαι με την ιδία ένταση όταν με την απόφαση των Παπανδρέου –Παπακωνσταντίνου ξεκίνησαν οι αποκεφαλίσεις στον ιδιωτικό τομέα και η κατρακύλα μισθών και συντάξεων, για να σωθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι ΔΕΚΟ από τις ιδιωτικοποιήσεις (δήλωση Μπομπ Τρα).

Αν τότε είχαν δεχτεί την πρόταση της τρόικα να αποχωρήσουν από το δημόσιο οι κομματικοί στρατοί , σήμερα η οικονομία της χώρας θα ήταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση

Όμως εσύ και όλα τα άλλα ανθρωπάκια της βουλής φοβηθήκατε μη χάσετε την σίγουρη εκλογική δεξαμενή ψήφων.

Όσον αφορά τον αφορισμό περί ενός αιώνα οπισθοδρόμησης θα σου υπενθυμίσω ότι οπισθοδρόμηση, το 2013, είναι η μονιμότητα που τόσο υπεραμύνεσαι.

Όλες οι δυτικές σοβαρές δημοκρατίες ( ΗΠΑ, Σκανδιναβικές χώρες, Γερμανία, Ιαπωνία, Ολλανδία κ.α. ) λειτουργούν με μικρό ευέλικτο και αποτελεσματικό δημόσιο τομέα και χωρίς βέβαια μονιμότητα εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων.

Επί πλέον θεωρώ ότι ξεπερνά τα όρια της λογικής το θράσος σου, εσύ ένας από τους χρηματοδοτούμενους από τα χρήματα της ΕΕ και του ΔΝΤ, να θέλεις να επιβάλεις την παρωχημένη και πάντως συμφεροντολογική άποψη σου περί παραμονής στο δημόσιο όλου αυτού του κομματικού στρατού που έχει μπει τα τελευταία χρόνια με κάθε λογής ρουσφέτια από όλα τα κόμματα.

Αν τα χρήματα ήταν δικά μας θα είχαμε ίσως το δικαίωμα -αν είμαστε τόσο βιτσιόζοι- να τρέφουμε όλα αυτά τα κομματόσκυλα που άραξαν στο δημόσιο εκμεταλλευόμενα τις άκρες και τα κομματικά βύσματα.

Τώρα, όμως, χρεοκοπημένοι και με τη πλάτη στο τοίχο, δεν το θεωρείς κομμάτι πολυτέλεια να θες να κρατήσεις τα στρατιωτάκια σου κάτω από την ομπρέλα του προϋπολογισμού, στον οποίον, ο ίδιος, αμφιβάλλω αν έχεις προσφέρει ένα ευρώ στη ζωή σου ;

Τέλος το μαράζι για την ανεργία κομμάτι όψιμα δεν το θυμήθηκες ;

Κοντά δυο εκατομμύρια ψυχές μετράει ο άμοιρος ιδιωτικός τομέας ανέργων μαζί με τους αυτοαπασχολούμενους και τους μακροχρόνια άνεργους που δεν καταγράφονται στα κιτάπια του υπουργείου.

Που ήσουν λοιπόν αγορίνα μου να διαμαρτυρηθείς για όλο αυτό το ψυχομάνι και σε έπιασε ο πόνος για τις λίγες χιλιάδες του δημοσίου ;

Κράτησε λοιπόν τα δάκρυα σου για τα ποσοστά του κόμματος σου που, παρ’ όλο που έμασες στον αριστερό σου ΣΥΡΙΖΑ όλο το καθεστωτικό ΠΑΣΟΚ, δεν λένε να ανέβουν για να σου δώσουν την καρέκλα, που νύχτα μέρα ονειρεύεσαι και τόσο επίμονα ζητάς, σαν το κακομαθημένο παιδάκι, που δεν του δίνουν το γλειφιτζούρι που τόσο ξεδιάντροπα ζητιανεύει από δικούς και ξένους.