Υποβολείο 16.02.2014
Ο σκηνοθέτης Γιάννης Οικονομίδης.
«Οι μέτριοι είναι η ισχυρότερη
κοινωνική τάξη στην Ελλάδα • -ένα αδίστακτο κρεβάτι του Προκρούστη». •
Αυτή τη μελαγχολική • επειδή λέει την αλήθεια • ρήση του Γιάννη Τσαρούχη
μου θύμισε μια εξίσου πικρή • και αληθινή • διαπίστωση του σκηνοθέτη
Γιάννη Οικονομίδη • («Σπιρτόκουτο» κ.λπ.) • του οποίου η νέα ταινία
«Μικρό Ψάρι» προβλήθηκε τις μέρες αυτές στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ του
Βερολίνου. • «Η μικροαστική αθλιότητα είναι η δυστυχία αυτής της χώρας»
• είπε στον Γιάννη Ζουμπουλάκη του «Βήματος». • «Η Ελλάδα δεν είναι μια
χώρα ούτε με μεγαλοαστική καλλιεργημένη τάξη ούτε με προλετάριους,
σύμφωνα με τη μαρξιστική θεωρία. • Είναι μια μεταπρατική κοινωνία
μικροαστών. • Απλώς άλλοι έχουν λεφτά κι άλλοι δεν έχουν. • Για μένα
αυτό είναι το πραγματικό πρόσωπο της Ελλάδας • είτε πρόκειται για
πολιτικούς, εργάτες, καταστηματάρχες είτε για δημόσιους υπάλληλους και
επιχειρηματίες». • Και φυσικά κυριαρχεί «η ηθική της μεσαίας τάξης» •
-«μια νοοτροπία του φοβισμένου ανθρώπου • που πάει όπου φυσάει ο άνεμος,
• άγεται και φέρεται, • και είναι έτοιμος να προδώσει και τον αδελφό
του για το συμφέρον του». •
Σκληρά λόγια και, ξέρω: • Παρελθέτω απ’ εμού τον καθρέφτην ετούτον • -και οι μπήξοι και δείξοι που πάνε να δηλητηριάσουν την κοινωνία μας. • Από δεξιά κι απ’ αριστερά κι από όπου θες • μισητός ο καθρέφτης. • Ενώ περισσεύουν τα δημαγωγικά γλειψίματα κι οι κολακείες του «αθώου λαού». •
Αλλά ποιο δηλητήριο για ποια κοινωνία. • Δεν ξέρω να υπάρχει άλλη ευρωπαϊκή χώρα που ο κόσμος της να έχει εθιστεί τόσο σε τόσα δηλητήρια, • χρόνια τώρα, πολύ προ κρίσης. • Σκέτος μιθριδατισμός. • Σε ποιον κάνει εντύπωση πια η γενικευμένη ασυδοσία ολόγυρα • -στην «καθημερινή ζωή» μας λέω. • Ή ποια αντίδραση συναντούν η απατεωνία, η διαφθορά, η τζάμπα μαγκιά • -που «έχει γίνει εθνικό σπορ». • Το πρόσωπο του τέρατος δεν το έχουμε απλώς συνηθίσει • το φορέσαμε. •
Πρύτανης το είπε, • δεν κάνω πλάκα: • «Πρύτανης στη θητεία του οποίου θα χαθεί έστω και μία ώρα μαθήματος • θα πρέπει να υποβάλει αμέσως την παραίτησή του». • Πρύτανης, ναι. • Με μία διαφορά: • Του Πανεπιστημίου της Κύπρου (Κωνσταντίνος Χριστοφίδης). • Μα πού ζει ο άνθρωπος. • Αφού, λέει, συνεργάζεται αρμονικά με το Συμβούλιο του Ιδρύματος • και μάλιστα «θεωρεί ευλογία τον θεσμό του Συμβουλίου» • -«Μας βοηθά να μην κάνουμε λάθη» είπε. • «Γιατί εμείς είμαστε δάσκαλοι κι αυτό δεν συνεπάγεται ότι είμαστε και καλοί στη διοίκηση ενός ΑΕΙ». • Α, δεν πάνε καλά τα κόμματα στην Κύπρο. • Ούτε σε ανένδοτο αντιμνημονιακό αγώνα έχουν αποδυθεί • ούτε σε εξανδραποδισμό των ΑΕΙ. • Καλά, τίποτα δεν διδάσκονται οι Κύπριοι από το εθνικό κέντρο. • Πλήρης αφελληνισμός, οι ξενέρωτοι. •
Αχ πώς «δυσανασχετεί» τάχα μου η κυβερνησούλα μας επειδή σηκώνει κεφάλι • -τα κεφάλια του μάλλον, διότι περί λερναίας ύδρας πρόκειται- • το βαθύ κράτος. • Δηλαδή η προνομιούχος μερίδα της ελληνικής δημοσιοϋπαλληλίας. • Η οποία, με πρόμαχο και πολιορκητικό κριό την πυρίπνοον κεφαλήν της ανεξαρτήτου • ως γνωστόν • ελληνικής Δικαιοσύνης, • διεκδικεί την εξαίρεσή της από τα δεινά που υφιστάμεθα όλοι οι άλλοι. • Και είναι μεταξύ αυτών και κάποιοι που σκοτώνονται στη δουλειά, όχι αστεία. • Γι’ αυτό και διακρίνονται για τις επιδόσεις τους οι τομείς τους οποίους υπηρετούν • –δικαστήρια της αρνησιδικίας λ.χ. ή πανεπιστήμια της διάλυσης. •
Και κρείττον σιγάν για ορισμένους άλλους εργώδεις τομείς • -μόνο μη δώσει ο γιαραμπής την περίσταση και γνωρίσουμε στην πράξη την αξία και τις επιδόσεις τους.
Σκληρά λόγια και, ξέρω: • Παρελθέτω απ’ εμού τον καθρέφτην ετούτον • -και οι μπήξοι και δείξοι που πάνε να δηλητηριάσουν την κοινωνία μας. • Από δεξιά κι απ’ αριστερά κι από όπου θες • μισητός ο καθρέφτης. • Ενώ περισσεύουν τα δημαγωγικά γλειψίματα κι οι κολακείες του «αθώου λαού». •
Αλλά ποιο δηλητήριο για ποια κοινωνία. • Δεν ξέρω να υπάρχει άλλη ευρωπαϊκή χώρα που ο κόσμος της να έχει εθιστεί τόσο σε τόσα δηλητήρια, • χρόνια τώρα, πολύ προ κρίσης. • Σκέτος μιθριδατισμός. • Σε ποιον κάνει εντύπωση πια η γενικευμένη ασυδοσία ολόγυρα • -στην «καθημερινή ζωή» μας λέω. • Ή ποια αντίδραση συναντούν η απατεωνία, η διαφθορά, η τζάμπα μαγκιά • -που «έχει γίνει εθνικό σπορ». • Το πρόσωπο του τέρατος δεν το έχουμε απλώς συνηθίσει • το φορέσαμε. •
Πρύτανης το είπε, • δεν κάνω πλάκα: • «Πρύτανης στη θητεία του οποίου θα χαθεί έστω και μία ώρα μαθήματος • θα πρέπει να υποβάλει αμέσως την παραίτησή του». • Πρύτανης, ναι. • Με μία διαφορά: • Του Πανεπιστημίου της Κύπρου (Κωνσταντίνος Χριστοφίδης). • Μα πού ζει ο άνθρωπος. • Αφού, λέει, συνεργάζεται αρμονικά με το Συμβούλιο του Ιδρύματος • και μάλιστα «θεωρεί ευλογία τον θεσμό του Συμβουλίου» • -«Μας βοηθά να μην κάνουμε λάθη» είπε. • «Γιατί εμείς είμαστε δάσκαλοι κι αυτό δεν συνεπάγεται ότι είμαστε και καλοί στη διοίκηση ενός ΑΕΙ». • Α, δεν πάνε καλά τα κόμματα στην Κύπρο. • Ούτε σε ανένδοτο αντιμνημονιακό αγώνα έχουν αποδυθεί • ούτε σε εξανδραποδισμό των ΑΕΙ. • Καλά, τίποτα δεν διδάσκονται οι Κύπριοι από το εθνικό κέντρο. • Πλήρης αφελληνισμός, οι ξενέρωτοι. •
Αχ πώς «δυσανασχετεί» τάχα μου η κυβερνησούλα μας επειδή σηκώνει κεφάλι • -τα κεφάλια του μάλλον, διότι περί λερναίας ύδρας πρόκειται- • το βαθύ κράτος. • Δηλαδή η προνομιούχος μερίδα της ελληνικής δημοσιοϋπαλληλίας. • Η οποία, με πρόμαχο και πολιορκητικό κριό την πυρίπνοον κεφαλήν της ανεξαρτήτου • ως γνωστόν • ελληνικής Δικαιοσύνης, • διεκδικεί την εξαίρεσή της από τα δεινά που υφιστάμεθα όλοι οι άλλοι. • Και είναι μεταξύ αυτών και κάποιοι που σκοτώνονται στη δουλειά, όχι αστεία. • Γι’ αυτό και διακρίνονται για τις επιδόσεις τους οι τομείς τους οποίους υπηρετούν • –δικαστήρια της αρνησιδικίας λ.χ. ή πανεπιστήμια της διάλυσης. •
Και κρείττον σιγάν για ορισμένους άλλους εργώδεις τομείς • -μόνο μη δώσει ο γιαραμπής την περίσταση και γνωρίσουμε στην πράξη την αξία και τις επιδόσεις τους.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου