Αυτοί που κλέβουν το ψωμί απ' το τραπέζι κηρύσσουν την λιτότητα.

Να προχωρήσουμε γρήγορα δηλώνει ο κ. Χατζηδάκης.

Και τρέχουν να το δημοσιεύσουν όλοι οι δημοσιογράφοι και τα μέσα ενημέρωσης.

Αν δεν κάνω λάθος ο κ Χατζηδάκης είναι κοντά οκτώ μήνες υπουργός ανάπτυξης.

Όταν λέει να προχωρήσουμε γρήγορα σε ποιον απευθύνεται ;

Με τον ίδιο ανεκδιήγητο τρόπο συμπεριφέρονται και οι υπόλοιποι υπουργοί αλλά και όλο το πολίτικό σύστημα.

Οι άνθρωποι πολύ απλά δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα.

Όλοι μαζί, επί τόσα χρόνια , κόπιασαν να στήσουν αυτό το σύστημα από το όποιο ζουν και βασιλεύουν.

Γιατί να θέλουν λοιπόν να το αλλάξουν ;

Οι πολιτικοί, οι χορηγοί τους κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες, τα μέσα ενημέρωσης που τα έχουν οι ίδιοι επιχειρηματίες, και καμπόσοι δορυφόροι του συστήματος που ξερογλείφουν από κάνα ψίχουλο ο καθ ένας.

Αυτή είναι η κατάσταση και σε αυτή τη φάση μας βρήκε, στη χειρότερη ιστορική στιγμή, που το παγκόσμιο σύστημα τρίζει τα δόντια του να περιορίσει τις λιγοστές ευκαιρίες και τα δικαιώματα  που απολάμβανε ο μέσος πολίτης στο δυτικό κόσμο.

Η χώρα μας βρέθηκε απροστάτευτη στα χέρια ανίκανων, αδύναμων και ανεύθυνων πολιτικών, που πέρα από το τομάρι τους δεν νοιάζονται για τίποτε άλλο.

Πόσο δύσκολο είναι να συμμαζέψουν τις κρατικές δαπάνες δισεκατομμυρίων που σκορπάνε για πάρτη τους ;

Τι νόημα έχει η επιχορήγηση των κομμάτων, οι σπατάλες της βουλής, οι χλιδάτες παροχές των βουλευτών, τα κονδύλια των υπουργείων, οι ατέρμονες μετακινήσεις και τα πανάκριβα               σουρτα φερτα ;

Όταν η ζωή του μέσου φορολογούμενου μειώθηκε στο 50 με 60 % οι λιμοκοντόροι της  εξουσίας  πόσο περιόρισαν τα δικά τους εισοδήματα και την προκλητικά σπάταλη ζωή τους ;

Όταν ζητούν περισσότερα χρήματα, από το πετσοκομμένο μηνιάτικο του κάθε πολίτη, χωρίς παράλληλα να του δίνουν τα λεφτά που του χρωστούν,  πως δεν διανοούνται να περικόψουν οι ίδιοι τις σπατάλες, τις αμοιβές και τα λογής προνόμια τους;

Από την άλλη έχουν το θράσος να βγαίνουν και να μιλούν για δημοκρατία, για ισότητα, για ενίσχυση των αδυνάτων και αλλά τέτοια σπαραξικάρδια χωρίς να νιώθουν την ανάγκη να δώσουν μια λύση  στις στρατιές των άστεγων, των άνεργων, όσων στέκουν στα συσσίτια, όσων έβαλαν τέρμα στην άχαρη ζωή που τους έριξαν.

Ειλικρινά πιστεύω πως αν στο τόσο δα εννοούσαν την δυστυχία που έφεραν θα μόνιαζαν μια φορά και θα  αποφάσιζαν να διέθεταν  ένα μηνιάτικο τους στους αθλίους που κατάντησαν το λαό που λεν ότι ήρθαν να σώσουν.

Δείξτε μας τις προθέσεις σας αν πράγματι είστε ειλικρινείς.

Εκεί που για τόσα αλλά αποφασίζετε, μέσα στη Βουλή , μοιράστε  ένα μηνιάτικο, δηλαδή για πλάκα τρία εκατομμύρια, στους φουκαράδες να αποδείξετε ότι συμπάσχετε γι αυτούς.

Με τα χρήματα που παίρνετε εσείς οι τριακόσιοι θα ζήσουν τριάντα χιλιάδες άνθρωποι για ένα μήνα.

Ιδού λοιπόν οι Ρόδος πονόψυχοι σωτήρες της συμφοράς.

Για σας θα είναι απλώς μια παρωνυχίδα,  γι αυτούς θα είναι ένα βάλσαμο ψυχής.