Κρατική παρέμβαση και κρατική απουσία.

Ο πολιτισμός μας διανύει  την τρίτη χιλιετία της καινούργιας χρονολογίας και  όμως εξακολουθούμε να παραμένουμε το ίδιο ανώριμοι  λες και βρισκόμαστε στην εποχή των σπηλαίων.

Με τη βία προσπαθούμε ακόμα να λύσουμε τις διαφορές μας.                                                        Παντού εξακολουθούν να μαίνονται πολεμικές συγκρούσεις.

Παντού η εξουσία εξακολουθεί να γεννά αλαζονεία και να κυβερνά  με αυταρχισμό και εν πολλοίς με ιδιοτέλεια.

Στον τόπο μας, που δεν αποτελεί εξαίρεση του κανόνα, η ημεδαπή εξουσία βαρύνεται ολοκληρωτικά.

Κακά τα ψέματα. Οι ξένοι τη δουλειά τους κάνουν.

Όταν κληθείς προς αρωγή τρίτου θα βοηθήσεις μέχρι εκεί που μπορείς και με τον τρόπο που μπορείς.

Στην ντόπια εξουσία λοιπόν έπεφτε η ευθύνη να σταθμίσει τα πράγματα και να επιλέξει τον τρόπο που θα πορευτεί για να μη βάλει τη χώρα σε περιπέτειες.

Και για κακή μας τύχη, για άλλη μια φορά, σύσσωμη η ντόπια πολιτική τάξη επέλεξε τα δανεικά.

Ανίκανη ή αδιάφορη να παραδειγματιστεί από τα λάθη του παρελθόντος  έσυρε για άλλη μια φορά τη χώρα στη χρεοκοπία.

Θυμάστε το σταυροδρόμι της αρετής και της κακίας ;

Η αρετή με την τάξη, την πειθαρχία, την εργασία, τον κόπο, την άοκνη προσπάθεια, σε οδηγεί στο λιμάνι της ευτυχίας.

Η κακία με τις υποσχέσεις της εύκολης ζωής, της ευμάρειας ,του life style, της άνεσης,      της πολυτέλειας και της αραχτής ξάπλας σε ξεβράζει στα κοχλάζοντα καζάνια της  συμφοράς να τσουρουφλιστείς.

Όσοι επιλέγουν, λοιπόν, το ρόλο του λαϊκού ηγέτη  πρέπει να πληροφορούν τον κόσμο για την υπάρχουσα κατάσταση.

Να εκθέτουν τις προθέσεις τους με ειλικρίνεια και τόλμη.

Να ανακοινώνουν ένα πρόγραμμα λύσης του κάθε προβλήματος.

Να πραγματοποιούν απολογισμούς για τις εξελίξεις σε τακτά χρονικά διαστήματα.

Με άλλα λόγια να έχουν επαφή με τον κόσμο.

Η ενημέρωση από τα μπαλκόνια, τα παράθυρα και τα ιλουστρασιόν έντυπα δεν βοηθά, μάλλον μπερδεύει τα πράγματα.

Στον τόπο μας,  σήμερα, ζούμε την απασφάλιση της  κρατικής ανευθυνότητας.

Δεκαετίες ολόκληρες λαϊκίστικης κρατικής ελεγκτικής απουσίας έχουν σήμερα σαν αποτέλεσμα την βάρβαρη κρατική παρέμβαση.

Όσοι δε εξακολουθούν να υπεραμύνονται της  ελεγκτικής απουσίας  σκοπό έχουν να μας οδηγήσουν σε πλήρη αφανισμό.

Η περαιτέρω εξαθλίωση του κόσμου θα φέρει απρόβλεπτες αντιδράσεις.

Όλοι οι  λάτρεις, λοιπόν, της εξουσίας ας κατέβουν από τα καλάμια.

Ας σκύψουν  όλοι μαζί στα προβλήματα της κοινωνίας.

Ας αφουγκραστούν επιτέλους τις ανάγκες του κόσμου κι ας δώσουν τώρα μια λύση.

Αύριο μπορεί πράγματι να είναι πολύ μα πολύ αργά.