Ολοι αθώοι για τα διαπλεκόμενα μεταπτυχιακά του Πανεπιστημίου Κρήτης
Αθώοι κρίθηκαν τελικά όλοι οι εμπλεκόμενοι στην πολύκροτη υπόθεση
των μεταπτυχιακών στο Πανεπιστήμιο Κρήτης όπως αποφάσισε το τριμελές
πλημμελειοδικείο Ρεθύμνου. Το 2006 ο καθηγητής Στέλιος Αλεξανδρόπουλος
πέθανε καταγγέλλοντας την αναξιοκρατία και τη διαφθρορά στο τμήμα
Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Κρήτης.
Αν και η Εισαγγελέας είχε προτείνει την ενοχή των καθηγητών Κωνσταντίνου Λάβδα, Δημήτρη Κοτρόγιαννου και της Μαρίας Μενδρινού για παράβαση καθήκοντος, το δικαστήριο αποφάσισε την απαλλαγή. Αθώος έχει κριθεί και ο πρώην πρύτανης του ιδρύματος Γιάννης Παλλήκαρης.
Οι συγκεκριμένοι καθηγητές φέρονταν να εμπλέκονταν στις παράτυπες εισαγωγές και στους αποκλεισμούς φοιτητών από μεταπτυχιακή προγράμματα στο τμήμα πολιτικής επιστήμης του Πανεπιστημίου Κρήτης.
Ανεξιχνίαστος θάνατος
Η δίκη άρχισε τέλη Οκτώβρη 2012 και είχε προκαλέσει θόρυβο στην πανεπιστημιακή κοινότητα, ενώ ο θάνατος του καθηγητή Στέλιου Αλεξανδρόπουλου, παραμένει... μαύρη σκιά στην υπόθεση καθώς ο ίδιος αφού κατήγγειλε επανειλημμένως φαινόμενα αδιαφάνειας στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Κρήτης, «έσβησε» αφού πρώτα του ανακοινώθηκε η παραπομπή στο Πειθαρχικό Συμβούλιο για συκοφάντηση του Ιδρύματος.
Ο πρώην πρύτανης και οι τρεις καθηγητές κατηγορούνταν για παράβαση καθήκοντος, για το θέμα της επιλογής φοιτητών στο πρόγραμμα μεταπτυχιακών σπουδών, ενώ θα απολογήθηκαν και για την απόφαση πειθαρχικής δίωξης στον εκλιπόντα καθηγητή.
Τι έλεγε ο καταγγέλων καθηγητής
Οι συνάδελφοι του Στέλιου Αλεξανδρόπουλου αλλά και όσοι τον ξέρουν από τα χρόνια του αντιδικτατορικού φοιτητικού κινήματος, του οποίου ήταν στέλεχος, τον περιγράφουν ως άνθρωπο τίμιο και συνεπή.
«H μνήμη βοηθάει πάντα την κριτική στάση» έγραφε ο ίδιος στις σημειώσεις που συνέταξε, λίγο πριν από την τελευταία δημόσια τοποθέτησή του, για τους συναδέλφους του. «Οταν διορίστηκα και ανέλαβα καθήκοντα, το 2002, βρήκα ένα πρόγραμμα σπουδών που είχε εξελιχθεί σε τρεις κατευθύνσεις. Τα δικά μου μαθήματα ήταν στην τρίτη κατεύθυνση. Οταν επέστρεψα από την άδειά μου, διαπίστωσα την τάση υποβάθμισης της τρίτης κατεύθυνσης. Εκανα προτάσεις, απορρίφθηκαν όλες. ∆εν έχω δυσκολία να υποστηρίξω ότι η κατεύθυνση δεν υποστηρίχθηκε από αυτούς που τη θέσπισαν ούτε με πρόσωπα ούτε με αντικείμενα. Θα είχε ενδιαφέρον μια συζήτηση για το επιστημονικό της περιεχόμενο. Λυπάμαι, αλλά δεν μπορώ να την κάνω. ∆εν έχω μαζί μου τον δικηγόρο μου να με συμβουλεύσει. Την παραμονή του Πάσχα μού κοινοποιήθηκε πειθαρχική μουδίωξη από τον πρύτανη...».
Το χρονικό των γεγονότων
Τα γεγονότα που συνέβησαν στο Πανεπιστήμιο Κρήτης έχουν ως εξής:
Το καλοκαίρι του 2005 ο Στέλιος Αλεξανδρόπουλος κατήγγειλε την απόρριψη από το επίμαχο μεταπτυχιακό πρόγραμμα αριστούχων υποψηφίων με συναφές πτυχίο προς τις Πολιτικές Επιστήμες και την επιλογή άλλων με κατώτερα τυπικά προσόντα. Στα στοιχεία που συγκέντρωσε περιλαμβάνονται μέχρι και συστατικές επιστολές πολιτικών προσώπων για την επιλογή των ευνοούμενων φοιτητών που ήθελαν να ενταχθούν στο μεταπτυχιακό. Μεταξύ αυτών αποκλείστηκε πτυχιούχος με βαθμό 8,17 στην προεπιλογή ενώ εισήχθησαν άλλοι με βαθμό χαμηλότερο του 7, υποψήφια του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης που ήταν υπότροφος στο τρίτο έτος των σπουδών της με βαθμό 7,76 και πτυχιακή εργασία με βαθμό 9 βρέθηκε στην 70η θέση, ενώ «πέρασε» υποψήφιος με βαθμό 6,54 ο οποίος είχε συστατική επιστολή από παράγοντα της αυτοδιοίκησης της περιοχής.
Ο Στέλιος Αλεξανδρόπουλος υποβάλλει πολυσέλιδη ένσταση στην επιλογή των φοιτητών του μεταπτυχιακού προγράμματος, η οποία απορρίπτεται από τη γενική συνέλευση του Τμήματός του και τη Σύγκλητο. Οπως καταγγέλλει ο ίδιος, η Σύγκλητος δεν μπαίνει στην ουσία της υπόθεσης, αλλά απορρίπτει το αίτημά του για τυπικούς λόγους. Στη συνεδρίαση ο Στέλιος Αλεξανδρόπουλος δεν καλείται για να εκθέσει τις απόψεις του, γεγονός που επισημαίνουν στη συνέχεια και οι σύλλογοι διδασκόντων στο ίδρυμα. Ο καθηγητής όμως επιμένει και καταγγέλλει το θέμα στη Βουλή και στα πολιτικά κόμματα καθώς και σε τοπικούς φορείς.
Στις 15/11/2005 το υπουργείο Παιδείας με έγγραφό του προς το πανεπιστήμιο αναφέρεται σε «σοβαρές παραλείψεις στη διαδικασία επιλογής των φοιτητών στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών "Πολιτική Ανάλυση και Πολιτική Θεωρία"» και ζητεί επείγουσα διερεύνηση των καταγγελλομένων.
Ο πρύτανης αναθέτει έρευνα στον καθηγητή Γ. Πυργιωτάκη που κρίνει ότι δεν προέκυψαν παραλείψεις ή παρατυπίες, αλλά δεν ενημερώνεται για την πρόθεση παραπομπής του Στέλιου Αλεξανδρόπουλου στο Πειθαρχικό Συμβούλιο. Εκ των υστέρων ο κ. Πυργιωτάκης χαρακτηρίζει τη μέθοδο αυτή ως ακραία μορφή αντίδρασης από την πλευρά της πρυτανείας. Λίγο μετά την ολοκλήρωση της έρευνάς του ωστόσο, διαβιβάζονται σκληρές επιστολές του κ. Κοτρόγιαννου και της υπεύθυνης του μεταπτυχιακού προγράμματος κυρίας Μενδρινού προς την πρυτανεία, με τις οποίες ζητούν τη «λήψη μέτρων».
Στις 19/4/2006 ο πρύτανης διαβιβάζει στον Στέλιο Αλεξανδρόπουλο την παραπομπή του «για δυσφήμηση τουπανεπιστημίου» στο πειθαρχικό συμβούλιο των AEI που απαρτίζεται από ανώτατους δικαστές.
Λίγες ημέρες αργότερα ο άτυχος καθηγητής αφήνει την τελευταία του πνοή μέσα στο γραφείο του.
Αν και η Εισαγγελέας είχε προτείνει την ενοχή των καθηγητών Κωνσταντίνου Λάβδα, Δημήτρη Κοτρόγιαννου και της Μαρίας Μενδρινού για παράβαση καθήκοντος, το δικαστήριο αποφάσισε την απαλλαγή. Αθώος έχει κριθεί και ο πρώην πρύτανης του ιδρύματος Γιάννης Παλλήκαρης.
Οι συγκεκριμένοι καθηγητές φέρονταν να εμπλέκονταν στις παράτυπες εισαγωγές και στους αποκλεισμούς φοιτητών από μεταπτυχιακή προγράμματα στο τμήμα πολιτικής επιστήμης του Πανεπιστημίου Κρήτης.
Ανεξιχνίαστος θάνατος
Η δίκη άρχισε τέλη Οκτώβρη 2012 και είχε προκαλέσει θόρυβο στην πανεπιστημιακή κοινότητα, ενώ ο θάνατος του καθηγητή Στέλιου Αλεξανδρόπουλου, παραμένει... μαύρη σκιά στην υπόθεση καθώς ο ίδιος αφού κατήγγειλε επανειλημμένως φαινόμενα αδιαφάνειας στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Κρήτης, «έσβησε» αφού πρώτα του ανακοινώθηκε η παραπομπή στο Πειθαρχικό Συμβούλιο για συκοφάντηση του Ιδρύματος.
Ο πρώην πρύτανης και οι τρεις καθηγητές κατηγορούνταν για παράβαση καθήκοντος, για το θέμα της επιλογής φοιτητών στο πρόγραμμα μεταπτυχιακών σπουδών, ενώ θα απολογήθηκαν και για την απόφαση πειθαρχικής δίωξης στον εκλιπόντα καθηγητή.
Τι έλεγε ο καταγγέλων καθηγητής
Οι συνάδελφοι του Στέλιου Αλεξανδρόπουλου αλλά και όσοι τον ξέρουν από τα χρόνια του αντιδικτατορικού φοιτητικού κινήματος, του οποίου ήταν στέλεχος, τον περιγράφουν ως άνθρωπο τίμιο και συνεπή.
«H μνήμη βοηθάει πάντα την κριτική στάση» έγραφε ο ίδιος στις σημειώσεις που συνέταξε, λίγο πριν από την τελευταία δημόσια τοποθέτησή του, για τους συναδέλφους του. «Οταν διορίστηκα και ανέλαβα καθήκοντα, το 2002, βρήκα ένα πρόγραμμα σπουδών που είχε εξελιχθεί σε τρεις κατευθύνσεις. Τα δικά μου μαθήματα ήταν στην τρίτη κατεύθυνση. Οταν επέστρεψα από την άδειά μου, διαπίστωσα την τάση υποβάθμισης της τρίτης κατεύθυνσης. Εκανα προτάσεις, απορρίφθηκαν όλες. ∆εν έχω δυσκολία να υποστηρίξω ότι η κατεύθυνση δεν υποστηρίχθηκε από αυτούς που τη θέσπισαν ούτε με πρόσωπα ούτε με αντικείμενα. Θα είχε ενδιαφέρον μια συζήτηση για το επιστημονικό της περιεχόμενο. Λυπάμαι, αλλά δεν μπορώ να την κάνω. ∆εν έχω μαζί μου τον δικηγόρο μου να με συμβουλεύσει. Την παραμονή του Πάσχα μού κοινοποιήθηκε πειθαρχική μουδίωξη από τον πρύτανη...».
Το χρονικό των γεγονότων
Τα γεγονότα που συνέβησαν στο Πανεπιστήμιο Κρήτης έχουν ως εξής:
Το καλοκαίρι του 2005 ο Στέλιος Αλεξανδρόπουλος κατήγγειλε την απόρριψη από το επίμαχο μεταπτυχιακό πρόγραμμα αριστούχων υποψηφίων με συναφές πτυχίο προς τις Πολιτικές Επιστήμες και την επιλογή άλλων με κατώτερα τυπικά προσόντα. Στα στοιχεία που συγκέντρωσε περιλαμβάνονται μέχρι και συστατικές επιστολές πολιτικών προσώπων για την επιλογή των ευνοούμενων φοιτητών που ήθελαν να ενταχθούν στο μεταπτυχιακό. Μεταξύ αυτών αποκλείστηκε πτυχιούχος με βαθμό 8,17 στην προεπιλογή ενώ εισήχθησαν άλλοι με βαθμό χαμηλότερο του 7, υποψήφια του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης που ήταν υπότροφος στο τρίτο έτος των σπουδών της με βαθμό 7,76 και πτυχιακή εργασία με βαθμό 9 βρέθηκε στην 70η θέση, ενώ «πέρασε» υποψήφιος με βαθμό 6,54 ο οποίος είχε συστατική επιστολή από παράγοντα της αυτοδιοίκησης της περιοχής.
Ο Στέλιος Αλεξανδρόπουλος υποβάλλει πολυσέλιδη ένσταση στην επιλογή των φοιτητών του μεταπτυχιακού προγράμματος, η οποία απορρίπτεται από τη γενική συνέλευση του Τμήματός του και τη Σύγκλητο. Οπως καταγγέλλει ο ίδιος, η Σύγκλητος δεν μπαίνει στην ουσία της υπόθεσης, αλλά απορρίπτει το αίτημά του για τυπικούς λόγους. Στη συνεδρίαση ο Στέλιος Αλεξανδρόπουλος δεν καλείται για να εκθέσει τις απόψεις του, γεγονός που επισημαίνουν στη συνέχεια και οι σύλλογοι διδασκόντων στο ίδρυμα. Ο καθηγητής όμως επιμένει και καταγγέλλει το θέμα στη Βουλή και στα πολιτικά κόμματα καθώς και σε τοπικούς φορείς.
Στις 15/11/2005 το υπουργείο Παιδείας με έγγραφό του προς το πανεπιστήμιο αναφέρεται σε «σοβαρές παραλείψεις στη διαδικασία επιλογής των φοιτητών στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών "Πολιτική Ανάλυση και Πολιτική Θεωρία"» και ζητεί επείγουσα διερεύνηση των καταγγελλομένων.
Ο πρύτανης αναθέτει έρευνα στον καθηγητή Γ. Πυργιωτάκη που κρίνει ότι δεν προέκυψαν παραλείψεις ή παρατυπίες, αλλά δεν ενημερώνεται για την πρόθεση παραπομπής του Στέλιου Αλεξανδρόπουλου στο Πειθαρχικό Συμβούλιο. Εκ των υστέρων ο κ. Πυργιωτάκης χαρακτηρίζει τη μέθοδο αυτή ως ακραία μορφή αντίδρασης από την πλευρά της πρυτανείας. Λίγο μετά την ολοκλήρωση της έρευνάς του ωστόσο, διαβιβάζονται σκληρές επιστολές του κ. Κοτρόγιαννου και της υπεύθυνης του μεταπτυχιακού προγράμματος κυρίας Μενδρινού προς την πρυτανεία, με τις οποίες ζητούν τη «λήψη μέτρων».
Στις 19/4/2006 ο πρύτανης διαβιβάζει στον Στέλιο Αλεξανδρόπουλο την παραπομπή του «για δυσφήμηση τουπανεπιστημίου» στο πειθαρχικό συμβούλιο των AEI που απαρτίζεται από ανώτατους δικαστές.
Λίγες ημέρες αργότερα ο άτυχος καθηγητής αφήνει την τελευταία του πνοή μέσα στο γραφείο του.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου