Απορώ, πού βλέπουν πανίσχυρο τον Τσίπρα
Λένε και γράφουν ξένοι και Έλληνες αναλυτές, πως ο Αλέξης Τσίπρας είναι ο πιο ισχυρός πρωθυπουργός που είχε η χώρα τα τελευταία χρόνια.
Δεν ξέρω πόθεν αντλούν αυτή την εκτίμηση, γιατί κατά την ταπεινή μου άποψη, ο πρωθυπουργός μας είναι ο πιο εύθραυστος, ετοιμόρροπος και αδύναμος που είχαμε ποτέ - και ιδιαίτερα μετά την απόφαση της Συνόδου Κορυφής.Η κοινοβουλευτική του πλειοψηφία μοιάζει με ανέκδοτο, αφού από τη μια 40 βουλευτές του ετερόκλητου μωσαϊκού που αποτελούν το κόμμα του τον έχουν καταψηφίσει σε κρισιμότατα νομοσχέδια για το μέλλον της χώρας, αλλά την ίδια στιγμή δηλώνουν πως, αν τεθεί θέμα εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, θα τον... στηρίξουν!
Παράλληλα, τα κομματικά στελέχη στα ανώτατα όργανα τους έχουν διαχωριστεί στα εξ ων συνετέθησαν και δίνουν τον αγώνα για το ποιος θα κρατήσει το κόμμα και ποιος είναι συνεπέστερος και ιδεολογικά καθαρότερος.
Έτσι ο πρωθυπουργός, ενώ θα έπρεπε αυτές τις ώρες να δίνει με όλο του το είναι τη μάχη να κλείσει η συμφωνία για το νέο μνημόνιο και να απομακρυνθεί δια παντός το ενδεχόμενο του Grexit, αναγκάζεται να απολογείται στο τελευταίο μέλος του κόμματος (30.000 είναι όλοι κι όλοι) και όχι να εξασφαλίσει τα 11 εκατομμυρίων των Ελλήνων που εκ της θέσεως του εκπροσωπεί.
Την ώρα που οι δανειστές έχουν στείλει την «τετράδα» και η οποία έχει καταφθάσει με άγριες διαθέσεις και απαιτήσεις που ενδεχομένως να υπερβαίνουν κι αυτή καθαυτή τη συμφωνία της 12ης Ιουλίου, ο κ. Τσίπρας αναγκάζεται να ομολογήσει πως είναι έτοιμος για εσωκομματικό δημοψήφισμα, για έκτακτο συνέδριο στις αρχές Σεπτεμβρίου, αλλά και για εκλογές, αν τον οδηγήσουν οι εσωκομματικοί του αντίπαλοι.
Συνάμα παραδέχεται -και δεν το λέει σαν απειλή- πως στο θέμα της ελληνικής χρεοκοπίας τίποτα δεν έχει τελειώσει ακόμα και όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοικτά και πάνω στο τραπέζι. Όπως και όλες οι διακυβεύσεις (χρεοκοπία τραπεζών, οριστική απώλεια των καταθέσεων των Ελλήνων πολιτών και το απόλυτο χάος) για τις οποίες αναγκάσθηκε να κάνει τον προσωπικό του επώδυνο συμβιβασμό.
Να φανταστεί κανείς πως καθ' ομολογίαν του δεν είναι σε θέση να ελέγξει ούτε καν την απερίγραπτη Πρόεδρο της Βουλής, η οποία τον καταγγέλλει για να τον... προστατεύσει, κι αυτός απλώς περιμένει να σταθεί η Ζωή στο ύψος του πολιτειακού της αξιώματος και να εγκαταλείψει τον απόλυτο σουρεαλισμό!
Όπως επίσης δεν έχει τη δύναμη να ζητήσει από τους διαφωνούντες να αφήσουν την βουλευτική τους έδρα και να αναπληρωθούν από τους επιλαχόντες, όπως άλλωστε οφείλουν να κάνουν τηρώντας τον εσωκομματικό κώδικα δεοντολογίας που υπέγραψαν όλοι οι υποψήφιοι βουλευτές.
Από πού, επομένως, προκύπτει το πανίσχυρο του πρωθυπουργού; Μήπως από το 60% του δημοψηφίσματος; Μα, όπως τώρα αποκαλύπτεται, άλλο εννοούσαν οι ψηφοφόροι με το όχι τους και άλλο εννοούσε ο πρωθυπουργός, συνεπώς δεν χρειάζεται καν να το θυμόμαστε, γιατί αυτή την ανοησία την πληρώσαμε και θα την πληρώνουμε ακριβά για πολλά χρόνια.
Εδώ μάλιστα υπάρχουν κάποιοι που αμφιβάλλουν αν έχει καταφέρει να πείσει τη σύζυγο του για την ορθότητα της απόφασης του, πόσο μάλλον όλους τους Έλληνες.
Γι' αυτό, εκείνο που πρέπει να έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας, είναι πως έτσι που μπλέξαμε, δεν μπορούμε να εφησυχάζουμε ούτε στιγμή. Ακόμα κι αν καταφέρουν να συμφωνήσουν με την τρόικα που τώρα έγινε Quandriga, αν αυτοί πουν θα κληθούν να εφαρμόσουν τα συμφωνημένα έχουν τα μυαλά αυτών που μας κυβερνούν, ο κίνδυνος θα ελλοχεύει σε κάθε μηνιαία αξιολόγηση. Όσον αφορά στην επιστροφή στην ομαλότητα και την κανονικότητα (τρόπος του λέγειν), ζωή να 'χουμε να περιμένουμε μήνες και χρόνια.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου