Πάντα γελαστός και γελασμένος
Ο Σεβάχ ο σχοινοβάτης
ξύπνιος και ανοιχτομάτης
περπατά στο παλαμάρι
πότε ο Χάρος θα τον πάρει.
Πέντε δέκα βήματα
το σκοινί τεντώνει
στην σκιά του θάνατου
δυο χειροκροτήματα.
Κλαίει στο μπαλκόνι
η γριά η μάνα του.
Ο κ Τσίπρας πορεύτηκε, από τα μαθητικά του ακόμα χρόνια, ακροβατώντας.
Γεννημένος σε μια λιαν ευκατάστατη οικογένεια ακολούθησε
την μόδα της εποχής του να αντιδρά στο σύστημα που τον γέννησε και τον εξέθρεψε.
Με την νοοτροπία του «μοντέρνου κομμουνιστή»
που τιμά δεόντως και εκμεταλλεύεται τις ανέσεις του καπιταλισμού αλλά στέκεται φραστικά
και ιδεολογικά απέναντι του.
Εκτιμώντας το άτομο, από την εμφάνιση του στο προσκήνιο μέχρι
σήμερα, δύναμαι να αποφανθώ μετά βεβαιότητας ότι και ως πρωθυπουργός της χώρας εξακολουθεί
ακόμα τα ακροβατικά του παρακινδυνευμένα εγχειρήματα.
Ο κ Τσίπρας ακολούθησε μια ευφυή, εκ του αποτελέσματος, στρατηγική.
Άφησε, κατά την Μαοϊκή ρήση, όλα τα λουλούδια ν’ ανθήσουν μέσα στο πολυτασικό κόμμα
του. Ο καθένας ήταν ελεύθερος να λέει ότι θέλει, να τάζει ότι του αρέσει, να ερμηνεύει
και να εκθέτει τα πράγματα κατά το δοκούν. Αυτό έφερε και την απότομη άνοδο των
δεικτών των δημοσκοπήσεων που στις εκλογές μετατράπηκαν σε παρα λίγο κυβερνητική
πλειοψηφία.
Από τις 26 Γενάρη και μετά όμως άρχισαν τα προβλήματα.
Ο κ Τσίπρας αποδείχθηκε πολύ αποτελεσματικός στο να αποσπάσει
μια εκλογική νίκη αλλά ανίκανος να την διαχειριστεί.
Ο ίδιος αλλά και η πλειοψηφία της κοινοβουλευτικής ομάδας
πολιτευόντουσαν εν έτει 2015 αλλά το μυαλό τους είχε μείνει στην δεκαετία του ’90
των ακτιβιστικων δραστηριοτήτων, των φοιτητικών αμφιθεατρικών αντιπαραθέσεων,
των αλα καρτ σόου των συνδικαλιστικών διαδηλώσεων και απεργιών και του γενικευμένου
αριστερού μπάχαλου.
Έξι ολόκληρους μήνες πήρε στον κ Τσίπρα και σε ελάχιστους
συντρόφους του να συνειδητοποιήσουν ότι η Ευρώπη και ο κόσμος ολόκληρος δεν ήταν
ο ίδιος μετά το 2008.
Τις συνέπειες της εξαιρετικά βραδείας αντίδρασης τους τις
βιώνουμε, σαν χώρα, στο πετσί μας και θα εξακολουθούμε
να τις υφιστάμεθα για πολλά έτη ακόμη.
Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα, που έχουμε, δυστυχώς, εμπρός
μας, είναι ότι ο κ Τσίπρας παρά την καθυστερημένη συνειδητοποίηση δεν έκοψε το
κακό χούι του να ακροβατεί.
Ερχόμενος στην εξουσία με ένα κόμμα μπάχαλο κατάφερε να συστήσει
μια κυβέρνηση εξ ίσου μπάχαλο που μετέτρεψε σε μπάχαλο και το κοινοβούλιο και την
πολιτική ζωή του τόπου και την αγορά και τις σχέσεις της χώρας μας με τους εταίρους
και υποστηρικτές μας.
Με κύρια χαρακτηριστικά την αμετροέπεια, την αντιπαράθεση,
την αντίθεση, τις συνθηματολογικες ύβρεις, την έλλειψη σεβασμού στην άλλη άποψη,
την προβολή κατασκευασμένων ηθικών πλεονεκτημάτων που καταρρίπτονται καθημερινά
στην πράξη,
την ολοένα πρακτικά αποδεικνυόμενη τάση κατάληψης της εξουσίας,
την ασέβεια στους θεσμούς και στις πολιτικές παραδόσεις, ο κ Τσίπρας εξακολουθεί
να ακροβατεί επικίνδυνα αυτή την φορά σέρνοντας μαζί του και έντεκα εκατομμύρια
ψυχές.
Η άποψη μου, που τεκμηριώνεται από όλα τα ανωτέρω, είναι ότι
πέρα από το ότι δυσκολεύεται να πάρει αποφάσεις ακολουθεί και ένα επικίνδυνο παιχνίδι
τακτικισμών με μοναδικό σκοπό την διατήρηση της εξουσίας αδιαφορώντας για το κόστος
που μεταβιβάζει στην χώρα και στον λαό.
Έτσι πολύ δύσκολα θα ξεκαθαρίσει τα εσωκομματικά του προβλήματα
διότι αυτά του παρέχουν το πλεονέκτημα των παραπολιτικών σχολίων που δίνουν τροφή
στα ΜΜΕ να παραπλανούν τον κόσμο από τα προβλήματα που συσσωρεύονται και τα μύρια
όσα πρόκειται να προστεθούν ακόμη.
Γι’ αυτό τον λόγο θα εξακολουθούν να βρίσκονται στο προσκήνιο οι Ζωές,
οι Γιάνηδες, οι Καμμένοι, οι Χαϊκάληδες οι Νάντιες οι Μιχελογιαννάκηδες οι Μπαλτάδες
και οι λοιποί διασκεδαστές του θεάτρου σκιών της παράγκας ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ που με τις ματσαράγκες
τους θα αποσπούν την προσοχή του κοινού από τα ακροβατικά κόλπα του κ. Τσίπρα μέχρις
τελικής πτώσεως.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου