Misia: Η ποίηση των fados


 


Ερχεται ξανά στην Αθήνα για να εκφράσει τον βαθύ συναισθηματικό της κόσμο και να κάνει την υπέρβαση
                     Misia: Η ποίηση των fados 
 

 
 
«Την τελευταία φορά που ήµουν στο Gazarte αφιέρωσα ένα τραγούδι στον Λουκάνικο και το κοινό ξαφνιάστηκε. Πολλοί θα σκέφτηκαν "είναι τρελή αυτή η γυναίκα". Αλλά τελικά το χάρηκαν νοµίζω». Πιστεύω πως η Mísia, φηµισµένη τραγουδίστρια από την Πορτογαλία, δεν έχει πληροφορηθεί τον θάνατο του θρυλικού σκύλου και δεν µου έκανε καρδιά να την ενηµερώσω σχετικά. Φαντάζοµαι πως θα το µάθει όταν έρθει στην Αθήνα και ίσως να του αφιερώσει κι άλλο τραγούδι στην επόµενη συναυλία της εδώ, το Σάββατο 28 Φεβρουαρίου, όταν θα µας παρουσιάσει παραδοσιακές fado µελωδίες µε στίχους από ποιήµατα µεγάλων λογοτεχνών όπως οι Ζοζέ Σαραµάγκου και ο Φερνάντο Πεσσόα.  

Τη χώρα µας την αγαπάει πολύ. «Θεωρώ ότι οι έλληνες ανήκουν στους λαούς που µπορούν να καταλάβουν την ουσία των fados. Το ελληνικό κοινό είναι πολύ δεκτικό στον δραµατικό τρόπο µε τον οποίο τραγουδάω και, παρότι δεν θα µπορούσα να πω ότι γνωρίζω την Ελλάδα πολύ καλά, την τελευταία φορά που κατάφερα να κάνω διακοπές είχα έρθει στη Σύρο µόνη µου. Πέρασα δέκα ηµέρες εκεί, δεν ήταν καλοκαίρι, και µου άρεσαν οι άνθρωποι επειδή ήταν ευγενικοί, ζεστοί αλλά και δυνατοί» εξηγεί.

Τον βαθύ συναισθηµατισµό που απαιτούν από έναν ερµηνευτή αυτά τα τραγούδια δεν δυσκολεύεται να τον εκφράσει. Δεν της αρέσει βέβαια ο όρος drama queen, προτιµά να την αποκαλούν drama anarchist: «Ο ψυχοθεραπευτής µού έχει πει ότι δεν έχει γνωρίσει κανέναν που να έχει επιλέξει το επάγγελµά του τόσο σοφά όσο εγώ. Είναι αλήθεια πως έχω µια ροπή προς τη δραµατικότητα, προς την τραγική όψη της ζωής. Πρέπει να συγκρατώ τον εαυτό µου - γι' αυτό µου αρέσει το γέλιο, το χιούµορ, γιατί µέσα µου νιώθω θλίψη. Πάνω στη σκηνή µπορώ να βγάζω τον αληθινό εαυτό µου. Στην πραγµατική ζωή δεν γίνεται να εκφράζω τα ακραία συναισθήµατά µου, θα ήταν υπερβολή. Πάντως, δεν ανεβαίνω στη σκηνή για να "κλάψω" για τον δικό µου πόνο. Αυτό το κάνω στην κουζίνα µου. Οταν υπάρχουν ακροατές, οφείλω να προσπαθήσω να ζήσουµε µια στιγµή υπέρβασης, να γίνουµε µαζί, αν είµαστε φυσικά τυχεροί, λίγο καλύτεροι άνθρωποι».

  • Gazarte, Βουτάδων 32-34, Γκάζι, στις 28/02.
* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2015

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Χρειάζονται τουλάχιστον 20 χρόνια για να αναπληρωθούν οι 1 εκατ. χαμένες θέσεις εργασίας

Ο δημιουργός του «Πίτερ Παν» Τζέιμς Μπάρι

Ο αδάμαστος αρχηγός των Απάτσι, Τζερόνιμο