Μια στιγμή στην Ιστορία

 

 

Aπό τον Βασίλη Μπόνιο
Την ώρα που ο Γιάνης Βαρουφάκης θα πετάει με προορισμό τις Βρυξέλλες, ένα C-130 με την ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων και δημοσιογράφους θα προσγειώνεται στην Κύπρο.
Aργότερα το απόγευμα σε δεκάδες πλατείες της Ευρώπης, χιλιάδες πολίτες θα διαδηλώνουν κατά της εξοντωτικής λιτότητας στην Ελλάδα- κόντρα σε πολλές περιπτώσεις στις διαθέσεις των κυβερνήσεών τους.
Την ίδια ώρα οι Ελληνες πολίτες- και αφού η κυβέρνησή μας έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης- θα περιμένουμε να φέρει σε πέρας μια ακόμη «ανάθεση».
Για την ακρίβεια θα περιμένουμε από 3 ανθρώπους, τον Αλέξη Τσίπρα, τον Γιάνη Βαρουφάκη και τον Πάνο Καμμένο να βγάλουν το φίδι από την τρύπα.
Τρεις άνθρωποι οι οποίοι θα πρέπει να γίνουν από την μια στιγμή στην άλλη σούπερ-ντούπερ ήρωες ώστε να συνεχίσει ο κακομαθημένος λαός να διορίζεται απερίσπαστος στο δημόσιο, να παρακολουθεί σαν ανεγκέφαλο κτήνος τις θηριωδίες των ελληνικών γηπέδων, να παρακολουθεί με προσήλωση τους τηλεσέφ και τα βλαχαδερά της εγχώριας βουκολικής τηλεόρασης, να παρακολουθεί άβουλος το τσαλάκωμα της αξιοπρέπειάς του από τις εφορίες, τα ασφαλιστικά ταμεία, τις πολεοδομίες, να παρακολουθεί άβουλος την λεηλασία του δημοσίου χρήματος από πάσης φύσεως μιζαδόρους, να παρακολουθεί άβουλος την μή απονομή Δικαιοσύνης-το ύψιστο πρόβλημα του κράτους το οποίο μάς οδήγησε στη χρεοκοπία.
Οι πολίτες λοιπόν που στην διάρκεια των δεκαετιών της μεταπολίτευσης, ενώ βιώναμε παθητικά την διαφθορά σε κάθε επίπεδο της ζωής επιλέξαμε να το βουλώσουμε ξεγελασμένοι από διακοποδάνεια και πιστωτικές κάρτες εφήμερης νεόπλουτης ευμάρειας, τώρα απαιτούμε από τον Βαρουφάκη να μάς σώσει από τα χειρότερα.
Κι αν η πλειοψηφία των Ελλήνων εύχεται μια ανθρώπινη συμφωνία, ακόμη και μέσα στο κόμμα του Βαρουφάκη πολλοί από τους συντρόφους του εύχονται να αποτύχει με την ίδια ένταση που το εύχεται ενδόψυχα ο Σαμαράς, η Βούλτεψη και ο Γεωργιάδης.
Την ίδια ώρα που ο Βαρουφάκης ετοιμάζεται να δώσει μια μάχη, η έκβαση της οποίας μπορεί να επηρεάσει καταλυτικά ακόμη και την ύπαρξη του ελληνικού κράτους οι σύντροφοί του όπως ο Λαφαζάνης και ο Κατρούγκαλος κάνουν ότι μπορούν να υψώσουν ακόμη μεγαλύτερα εμπόδια στον υπουργό.
Ο Λαφαζάνης υπονομέυοντας τις διαπραγματευτικές προσπάθειες και τους όποιους ελιγμούς στο διπλωματικό τραπέζι και ο Κατρούγκαλος μιλώντας διαρκώς για τους νέους δημοσίους υπαλλήλους που θέλει να προσθέσει σε έναν βαθιά διεφθαρμένο κρατικό οργανισμό ο οποίος έχει δώσει άσυλο σε υπαλλήλους με πλαστογραφημένα πτυχία και απολυτήρια, σε παιδόφιλους, σε κάθε είδους παρανόμους κάθε κώδικα αξιών.

Χωρίς πριν καλά καλά καθαρίσει την κόπρο του Αυγεία, ο Κατρούγκαλος μιλάει για νέες προσλήψεις και ο Λαφαζάνης αναπτύσσει μια περίεργη σχέση με συγκεκριμένους ολιγάρχες-για την ακρίβεια τώρα, εκ των πραγμάτων, αναγκάζεται να την δημοσιοποιήσει.
Τι θέλουμε να πούμε με όλα αυτά;
Οτι στην ουσία ο Βαρουφάκης, ο Τσίπρας, ο Καμμένος σ΄ αυτή την μάχη έχουν σαν στήριγμα έναν λαό με χαρακτηριστικά όχλου-ο οποίος δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ να αποκτήσει μια καλύτερη ποιότητα ζωής σεβόμενος τους αξιακούς κώδικες.
Για τον Ελληνα η καλύτερη ποιότητα ζωής μεταφράστηκε σε απόκτηση υλικών αγαθών και όχι στο χτίσιμο της προσωπικής μας αξιοπρέπειας. Ολοι μας επιτρέψαμε την μεγάλη ληστεία του κράτους μας. Ολοι μας ανεχθήκαμε την μόλυνση του περιβάλλοντος-αν δεν συμμετείχαμε με τον τρόπο μας.
Ολοι μας ανεχθήκαμε όλα αυτά τα βλαχαδερά του βουκολικού  λάιφσταιλ και της πολιτικής.
Εμείς στείλαμε την κάθε ελαφρόμυαλη και τον κάθε καραγκιόζη στην Βουλή επειδή τον "γνωρίζαμε" από την τηλεόραση.
Εμείς κάναμε παρανομίες για να βάλουμε ένα τούβλο πάνω από το κεφάλι μας. Εμείς θέλαμε να σπουδάζουμε καμμιά 30αριά χρόνια στα Πανεπιστήμια. Εμείς ανεχθήκαμε μέρα με την μέρα τον ποιοτικό κατήφορο των αξιών που πρέπει να χαρακτηρίζουν μια κοινωνία σε σχέση με μια αγέλη.
Κι αφού μετατραπήκαμε σε όχλο απαιτούμε τώρα από τον Βαρουφάκη να μαγέψει σαν αλχημιστής την Λαγκάρντ, τον Σόιμπλε, τον Ντράγκι, τους ηγέτες των υπολοίπων χωρών και να μας ξελασπώσουν.
Οταν για δεκαετίες ολόκληρες αποδεχθήκαμε κάθε είδους σκουπίδι της νεόπλουτης μεταπολίτευσης με ποιο δικαίωμα- κι ενώ παραμένουμε το ίδιο αμετανόητοι- να απαιτούμε-δια μέσω ανάθεσης-την σωτηρία μας.
Λυπούμαστε που θα το πούμε αλλά πιστεύουμε ότι τα πράγματα δεν θα είναι εύκολα.
Ο Βαρουφάκης είχε δίκιο όταν μίλησε για αίμα και δάκρυα.
Οχι για τα λεφτά που δεν θα έχουμε. Ούτε για τις ουρές που θα κάνουμε σαν μαστουρωμένοι τα πρωινά στα  ΑΤΜς αλλά για την απώλεια της Αλήθειας και της Αξιοπρέπειας του καθενός μας.
Ηδη στην ελληνική περιφέρεια κάνουν θραύση οι πωλήσεις στις χύτρες ταχύτητας επειδή είναι ανοξείδωτες και θάβουν αεροστεγώς τα πεντοχίλιαρα στα χωράφια και στις αυλές!
Πριν χάσουμε τα χρήματα, είχαμε προ πολλού απωλέσει κάθε έννοια αξιοπρέπειας στην καθημερινότητα του καθενός μας.

Αυτή την χαμένη αξοιπρέπεια δεν μπορεί να μάς την δώσει κανείς Σόιμπλε και κανείς Βαρουφάκης-πόσο μάλλον ο Σαμαράς, o Aμυράς, ο Αδωνης, ο Λαφαζάνης, ο Κατρούγκαλος.
Τη μέρα που θα γεμίσουμε τις πλατείες για την χαμένη μας αξιοπρέπεια τότε θα ξεκινήσει η διαδικασία για την μεγάλη αλλαγή του καθενός αλλά και του κράτους μας.
Σήμερα δεν είναι παρά μια κρίσιμη στιγμή της Ιστορίας την οποία οφείλουμε να την αξιοποιήσουμε για να συνειδητοποιήσουμε πως ένας λαός που ευθύνεται ο ίδιος για την χαμένη του αξιοπρέπεια δεν μπορεί να περιμένει σωτηρία από το  Εurogroup.
Eχει δίκιο ο Τσίπρας και ο Βαρουφάκης που υποστηρίζουν ότι πρέπει να αλλάξει η Ευρώπη.
Μόνο που θα έπρεπε να προσθέσουν ότι για να συμβεί αυτό θα πρέπει να αλλάξει και ο καθένας από μας-άρα και το κράτος μας στο σύνολό του και τα υπόλοιπα κράτη. Καμμία θεμελιώδης αλλαγή δεν μπορεί να γίνει με ανάθεση.
Αυτά και καλή τύχη...