Τρία χρόνια φαγούρα

                      

Πέρασαν κιόλας τρία χρόνια που ο ΣΧΟΛΙΑΣΤΗΣ αρμενίζει στη θάλασσα των Blogs.

Τρία χρόνια που, εσείς οι πιστοί αναγνώστες, μας δίνετε την δύναμη να εξακολουθούμε να λάμνουμε προς το λιμάνι που χαράξαμε από την αρχή στην πορεία μας στο χάρτη.

Και αυτό το λιμάνι δεν είναι άλλο από την ανάγκη να γίνει η χώρα μας μια κανονική ευρωπαϊκή χώρα, αντί της οθωμανικής επαρχίας που εξακολουθεί να είναι από τότε που την απελευθέρωσαν οι «προστάτες» της.

Με τα γραπτά τα δικά μας αλλά και με όσα κείμενα ανακαλύπτουμε από άλλους διαδικτυακούς χώρους αυτό προσπαθούμε να επιτύχουμε.

Η προσπάθεια δύσκολη. Η ανταπόκριση μικρή. Η ελπίδα της επιτυχίας, όμως, του εγχειρήματος μεγάλη.

Να το πω και πιο προσωπικά.

Αυτή η ελπίδα στην επιτυχία του στόχου ήταν, έξαλλου, και ο οδηγός σε ολόκληρη την ζωή μου.

Μου είπε κάποιος φίλος σε μια πολύ δύσκολη φάση της ζωής μου όταν του εμπιστεύτηκα τα προβλήματα μου.

‘’Γιάννη, ξέρεις, λένε πως ο Θεός δοκιμάζει τους δυνατούς’’.

Αυτή η φράση και μόνο με έκανε να πεισμώσω και να πιστέψω πως σαν «δυνατός» πρέπει να αντιμετωπίσω τις δυσκολίες και να μην επιτρέψω σε κανένα και σε τίποτα να μπει εμπόδιο στην πορεία μου.

Μαθημένα, εξάλλου, τα βουνά απ’ τα χιόνια.

Σ’ αυτή τη ζωή, από τότε που βρέθηκα, κανείς και τίποτα δεν μου χαρίστηκε.

Για όλα βρέθηκα να παλεύω. Τις δουλειές, τις σχέσεις, τα οικονομικά, τις απόψεις και τα πιστεύω μου.

Μια ζωή μειοψηφία. Στις μουσικές, στις παρέες, στις πολιτικές επιλογές.

Ένας, δυο συνοδοιπόροι, οραματιστές, που μου ‘λαχε να σμίξω, αλάργεψαν διασχίζοντας τον Αχέροντα.

Μόνος, λοιπόν, πορεύομαι και επιμένω ανυποχώρητα στον αρχικό στόχο.

«Ο λύκος έχει χοντρό λαιμό γιατί κάνει την δουλειά του μόνος του» μου έλεγε η κυρά Βάσω, η μάνα,  κι έτσι έμαθα να μην περιμένω από πουθενά συμπαράσταση.

Γι αυτό εσείς, οι λίγοι και πιστοί αναγνώστες του ΣΧΟΛΙΑΣΤΗ, αποτελείτε για μένα μια ανέλπιστη πηγή δύναμης από όπου αντλώ την ικανότητα να συνεχίζω στην αρχική πορεία πλεύσης.

Σας ασπάζομαι όλους

Ο ΣΧΟΛΙΑΣΤΗΣ