Τεράστια νεκρή ζώνη στον Κόλπο του Μεξικού

 

ΘΟΔΩΡΗΣ ΛΑΪΝΑΣ 

Εχει μέγεθος όσο το Κονέκτικατ και είναι αποτέλεσμα της ανθρώπινης δραστηριότητας

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:  13:26

                      

Η νεκρή ζώνη εκτείνεται σε όλο σχεδόν το μήκος του Κόλπου του Μεξικού

Λουιζιάνα 

Αμερικανοί ερευνητές διαπίστωσαν ότι στον Κόλπο του Μεξικού έχει δημιουργηθεί μια τεράστια νεκρή ζώνη. Πρόκειται για μια περιοχή με έκταση όσο το Κονέκτικατ όπου οι συνθήκες είναι αφιλόξενες για την παρουσία της ζωής. Σύμφωνα με τους ερευνητές η ζώνη αυτή είναι προϊόν της ανθρώπινης δραστηριότητας.

Η ζώνη

Ερευνητές με επικεφαλής τον Τζιν Τέρνερ του Ινστιτούτου Παραλιακής Οικολογίας του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Λουιζιάνα μελέτησαν εκ νέου μια νεκρή ζώνη που έχει δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια στον Κόλπο του Μεξικού. Πρόκειται για τη δεύτερη μεγαλύτερη θαλάσσια νεκρή ζώνη στον πλανήτη. Πριν από λίγο καιρό η ζώνη είχε φτάσει σε έκταση τα 21 χιλιάδες τετραγωνικά χλμ αλλά τώρα σύμφωνα με τη νέα μέτρηση έχει υποχωρήσει στα 13 χιλιάδες τετραγωνικά χλμ, έκταση ίση με εκείνη της πολιτείας του Κονέκτικατ.

Τα καταστροφικά άλγη

Σύμφωνα με τους ερευνητές η νεκρή ζώνη δημιουργήθηκε από τα λύματα των καλλιεργήσιμων εκτάσεων πέριξ του ποταμού Μισισιπή. Από τη δεκαετία του 1960 αυξάνονται συνεχώς οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις (κυρίως χωράφια με καλαμπόκια) κοντά στον μεγαλύτερο ποταμό της Βορείου Αμερικής.

Τα λύματα των χωραφιών καταλήγουν στον Μισισιπή ο οποίος τα μεταφέρει στον Κόλπο του Μεξικού όπου και εκβάλει. Τα λύματα αυτά όπως εκτιμούν οι ερευνητές διαθέτουν κάποιες θρεπτικές για τα άλγη του Κόλπου ουσίες. Πρόκειται για άλγη τα οποία καθώς αναπτύσσονται εξαιτίας των εν λόγω ουσιών «ρουφάνε» μεγάλες ποσότητες του πολύτιμου οξυγόνου στις περιοχές που βρίσκονται με αποτέλεσμα να τις μετατρέπουν σε… άγονες περιοχές.

Η μόλυνση του Μισισιπή με τα λύματα των χωραφιών είναι γνωστή εδώ και πολλά χρόνια και μάλιστα το 2001 δημιουργήθηκε από την κυβέρνηση των ΗΠΑ επιτροπή για να συντονίσει μια προσπάθεια περιορισμού της μόλυνσης του ποταμού. Ομως μέχρι στιγμής δεν υπάρχει κάποια πρόοδος εξαιτίας κυρίως της απροθυμίας των εμπλεκομένων πλευρών (αγροτών, τοπικών Αρχών κ.α) να συνεργαστούν προς αυτή την κατεύθυνση.