Πάνω μαύρο κάτω μαύρο τίνος είναι το πιο μαύρο ;

                            

Αχός βαρύς ακούγεται πολλά ντουφέκια πέφτουν επειδή την προηγούμενη εβδομάδα η κυβέρνηση αποφάσισε να κλείσει μια δημόσια επιχείρηση και να την επαναλειτουργήσει με νέα μορφή.

Απ’ όσο ξέρω σε όλο τον κόσμο κάπως έτσι έχουν τα πράγματα σ’ αυτές τις περιπτώσεις.

Οι επιχειρήσεις κλείνουν και ανοίγουν μετά από κάποιο χρονικό διάστημα.

Εξ’ ου και οι πινακίδες με την επιγραφή:

‘’ΑΝΟΙΞΑΜΕ ΚΑΙ ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΥΠΟ ΝΕΑ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ’’

Για ποιο λόγο μια τόσο κοινότυπη και συνηθισμένη διαδικασία θα πρέπει να αποτελέσει αιτία πολέμου ;

Θα μου πείτε πρόκειται για τηλεοπτικά κανάλια και ραδιοφωνικούς σταθμούς που ενημερώνουν  τον κόσμο !

Αν όμως δεν με απατά η μνήμη μου τα κανάλια και οι σταθμοί αυτοί τον τελευταίο χρόνο, και όχι μόνο, υπολειτουργούσαν με διαρκείς απεργίες και κινητοποιήσεις με αποτέλεσμα ενημέρωση να μην υπάρχει.

Επομένως τι ακριβώς έχασαν όσοι από τους πολίτες διαμαρτύρονται ;

Άλλα και να υποθέσουμε ότι έχουν δίκιο.

Τα ποσοστά, που συγκέντρωναν οι τηλεθεάσεις των ενημερωτικών δελτίων αλλά και των ψυχαγωγικών προγραμμάτων των σταθμών αυτών, άγγιζαν αυτά της Δράσης, της Δημιουργίας ξανά, του ΑΝΤΑΡΣΥΑ, της Ένωσης Κεντρώων και των άλλων περιθωριακών κομματικών σχηματισμών.

Άρα μήπως δεν δικαιολογείται τόση φασαρία για εκατό, χοντρικά, χιλιάδες πολιτών οι όποιοι στο κάτω -κάτω συνηθισμένοι ήταν από τα τερτίπια της κρατικής τηλεόρασης ;

Με την προοπτική, μάλιστα, ότι το μαγαζί θα λειτουργήσει σύντομα, νομίζω ότι ο πανικός ήταν εξαιρετικά δυσανάλογος  του προβλήματος που πρόεκυψε από την απόφαση του κλεισίματος.

Κατανοώ ότι το θέμα έχει, κυρίως, σημειολογικές διαστάσεις και από εκεί ξεκινούν και οι έριδες.

Αυτό που με αφήνει όμως άναυδο είναι η υποκρισία και η αναισχυντία των συνδικαλιστών που κατηγορούν την κυβέρνηση για μαύρο όταν αυτοί ‘’μαυρίζουν’’ και φιμώνουν εδώ και χρόνια όχι μόνο την κρατική τηλεόραση αλλά και την ιδιωτική, όποτε τους καπνίσει.

Επομένως γιατί το ένα μαύρο είναι ‘’προοδευτικό’’ και το άλλο είναι φασιστικό ;

Στην δική μου οπτική όλα τα μαύρα την ίδια μαυρίλα έχουν και δεν μπορεί να με πείσει ο κάθε βολεμένος ότι  ο δικός του φασισμός είναι προοδευτικός και του απέναντι φασιστικός.

Επί πλέον είναι εντελώς αδιανόητο επαγγελματίες της ενημέρωσης να αυτοφιμώνονται και να αυτοκαταργούνται ως  ένδειξη αντίδρασης σε κάθε ασύμφορη για τον κλάδο τους απόφαση.

Το κατέβασμα των διακοπτών, τα κλειστά μικρόφωνα, τα χειρόφρενα, οι όγκοι των απορριμμάτων, και άλλες ταρζανιές, είναι μια αντικοινωνική ενέργεια που πλήττει το σύνολο των συμπολιτών.

Από αυτούς στερεί  ένα αγαθό που δεν ανήκει ούτε στις κυβερνήσεις ούτε στα συνδικάτα ούτε στους εργαζόμενους της κάθε υπηρεσίας,παρά μόνο στην κοινωνία που το έχει πληρώσει και το συντηρεί με την βαρύτατη σήμερα φορολογία.

 Η πλειοψηφία της κοινωνίας θα μπορούσε κάλλιστα, αν είχε μέσο να εκφραστεί, να την αποκαλέσει φασιστική, αντεθνική, αντιπατριωτική και  αντιλαϊκή, επειδή, ακριβώς, τα πιο φτωχά στρώματα βλάπτει, κάθε τέτοια συνδικαλιστική στερεοτύπη πρακτική, που έχει πια κουράσει και εξαγριώσει τους πολίτες.

Θα μπορούσαν, λοιπόν, πράγματι ο επαρχιώτες συνδικαλιστές με την ανύπαρκτη φαντασία να δράσουν αλλιώς και να έχουν και την κοινωνία πλάι τους, αντί να την έχουν απέναντι και αδικημένη από τα καμώματα τους.

Πρώτο και σημαντικό να απαλλαγούν από τις κομματικές εξαρτήσεις.

Μετά να χτυπήσουν τους αίτιους της εις βάρος τους αδικίας, αντί να τιμωρούν τον λαό που τους συντηρεί και τους τρέφει.

Όταν κατακαλόκαιρο κόβεις το ρεύμα στον ψιλικατζή της Μήλου, που περιμένει να πουλήσει πέντε παγωτά και δέκα αναψυκτικά για να βγάλει τον χειμώνα, και τον καταστρέφεις οικονομικά ,ενώ αφήνεις άθικτο τον πρωθυπουργό και το υπουργικό συμβούλιο, που σου έκοψε τα μιστά, αυτό δεν θεωρείται από κανένα εγχειρίδιο επαναστατική πράξη.

Όσον αφορά στα σωματεία της ΕΡΤ δεν τα είδα ποτέ να βγουν και να καταγγείλουν τις κομματικές προσλήψεις, που γινόντουσαν δεκαετίες ολόκληρες, ούτε τα προκλητικά συμβόλαια των ‘’ημετέρων’’, που έμπαζαν μέσα την επιχείρηση με την παροιμιώδη αδιαφάνεια και την κατασπατάληση δημοσίου χρήματος.

Ούτε αντέδρασαν στην κρατική προπαγάνδα, που τους επέβαλε η κάθε κυβέρνηση, ούτε στην αναποτελεσματικότητα των επιχειρησιακών πλάνων της διοίκησης, που τους κρατούσε στον πάτο της  ζήτησης  του κοινού.

Αν  τους ικανοποιούσαν τα νούμερα της EUROVISION και των ποδοσφαιρικών μεταδόσεων, που ‘’ζωντάνευαν’’ τα κανάλια, αυτά δεν νομίζω ότι συνάδουν με το πρόσωπο της ‘’ποιοτικής’’ ΕΡΤ που θέλουν να προβάλλουν σήμερα οι συνδικαλιστές και οι κομματικοί τους σύντροφοι.

Και επειδή μέγας  θρήνος έχει πέσει για το αρχείο και για μια δυο παραγωγές που πράγματι ξεχώριζαν στην αγορά.

Δεν ξέρω τι είδους ελληνικά γνωρίζουν οι συνδικαλιστές της ΕΡΤ και οι ‘’αγανακτισμένοι’’ υποστηρικτές τους.

Όταν όμως από τα επισημότερα χείλη λέγεται ‘’κλείνουμε για να την ανοίξουμε πάλι’’ προς τι τόση αναστάτωση ;

Ούτε το αρχείο θα χαθεί ούτε οι καλές εκπομπές από ικανούς  συνεργάτες θα  σταματήσουν ούτε οι τίμιοι και αξιόλογοι εργαζόμενοι θα κινδυνεύσουν να μείνουν άνεργοι.

Ο φόβος τρώει τα σωθικά όσων κατείχαν θέσεις και αξιώματα που δεν τα άξιζαν.

Όσων χρέωναν την δουλίτσα τους χρυσάφι με πλάτες και βύσματα.

Όσων εύρισκαν κάθε δεκαπενθήμερο το μισθό, ενώ παραθέριζαν, καλυπτόμενοι από κομματικές εξουσίες.

Αυτοί οι άνομοι, οι ασυνείδητοι και οι ανίκανοι τρέμουν τις μεταρρυθμίσεις και τις αλλαγές.

Αυτοί χάνουν τον ύπνο τους από την εμφάνιση, στα γραφεία τους, των οικονομικών εισαγγελέων.

Αυτούς τους βολεμένους και κομματικά ‘’ημέτερους’’  έρχονται να στηρίξουν, λίγο πριν τις εκλογές τους, τα ‘’προοδευτικά’’ συνδικάτα και τα ‘’έξαλλα’’  κόμματα αγκαλιά, αδιαφορώντας για την επιβάρυνση που φορτώνουν στις πλάτες ενός ήδη ανήμπορου υποζυγίου.