Η φθινοπωρινή επέλαση των προοδευτικών.

Θέλω να το πω αλλά φοβάμαι να μην διαψευστώ.

Βλέπετε έχουν δει τόσα τα μάτια μας που έχουμε φοβηθεί ακόμα και την σκιά  μας.

Η κυβέρνηση αυτή και προσωπικά ο κ. Πρωθυπουργός  δείχνουν να έχουν πάρει πολύ σοβαρά το ρόλο τους και να προσπαθούν να βάλουν μια τάξη στο απόλυτο χάος που επικρατούσε μέχρι σήμερα.

Έτσι τουλάχιστον δείχνουν κάποια σημάδια, που το έμπειρο μάτι κάποιων ‘’ειδικών’’ τα ερμηνεύει σαν σοβαρή προσπάθεια να πάει επιτέλους η χώρα μπροστά.                                                              Να  απαγκιστρωθεί από τα πλοκάμια της οπισθοδρόμησης, της στασιμότητας και της απαξίας, που μας είχαν τοποθετήσει μέχρι σήμερα οι ‘’προοδευτικές’’ κυβερνήσεις που στήριζε ο αποπροσανατολισμένος λαός.

Η κυβέρνηση, λοιπόν εν μέσω θέρους, προσπαθεί να ταχτοποιήσει κάποια ζητήματα, που χρονίζουν για τον περιβόητο, πάντα, φόβο του πολιτικού κόστους.

Εν μέσω θέρους επαναλαμβάνω.

Διότι άμα  μπει το φθινόπωρο και επιστρέψουν οι επαγγελματίες της καταστροφής, της συμφοράς και του μπάχαλου, από τις διακοπές τους, θα αρχίσουν, όπως καταλαβαίνετε, τα όργανα.

Συλλαλητήρια, πορείες, διαμαρτυρίες, απεργίες, φασαρίες, καταστροφές, ζημιές, καταλήψεις.

Και  όλα αυτά εν ονόματι της δημοκρατίας και της λαϊκής  κυριαρχίας.

Λαϊκής  χωρίς, βέβαια, να ρωτηθεί ο λαός… αλλά αυτό πολύ λίγο ενδιαφέρει τους επαγγελματίες του μπάχαλου.

Οι τύποι αυτοί, ως μονίμως δημοσυντήρητοι, δεν καταλαβαίνουν ότι οι απεργίες, οι πορείες, οι καταστροφές, δημιουργούν τεράστια ζημιά στον λαό, που λεν ότι για αυτόν κόπτονται.

Σκοπός τους είναι να δημιουργήσουν σαματά για να  ‘’ αναγκάσουν’ την κυβέρνηση να μην προχωρήσει στην προσπάθεια προόδου  της χώρας.

Ο αυτοβαφτισμένος ως προοδευτικός χώρος μόνο τέτοιος, δυστυχώς, δεν είναι.

Πρόοδος, στα λεξιλόγια όλου του κόσμου σημαίνει εξέλιξη. Σημαίνει άνοδος επιπέδου.

Στη δική τους γλώσσα πρόοδος σημαίνει η απόλυτη στασιμότητα.

Δηλαδή να μην αλλάξει τίποτα και να συνεχίσουμε να οδεύουμε στο ίδιο ολισθηρό μονοπάτι που μας έφεραν τα καμώματα τους.

Να ζούμε με δανεικα και μάλιστα αγύριστα, να εργαζόμαστε αμειβόμενοι από το  ΓΛΚ και να ξενυχτάμε σε ατέρμονες θεωρητικές πολιτικοκοινωνικές συζητήσεις χωρίς τέλος και χωρίς σκοπό.

Αυτός λοιπόν είναι ο μέγας κίνδυνος που καραδοκεί, άμα τη ελεύσει του φθινοπώρου.

 Η κάθοδος των ‘’προοδευτικών’’ που θα φέρουν τα πάνω κάτω και θα μας απομακρύνουν για άλλη μια φορά από το αίτημα της πλειοψηφίας:

 ‘’Να γίνουμε επιτέλους ένα κράτος δυτικού προσανατολισμού και κουλτούρας και όχι μια βαλκανική προβληματική χώρα αδιεξόδων και αγκυλώσεων’’.