Η λίστα του κηπουρού.

Για άλλη μια φορά, στην πιο κρίσιμη στιγμή της σύγχρονης ιστορίας της, η χώρα μας συνταράσσεται από ένα πολιτικό σκάνδαλο.

Μια φορολογική πληροφορία, από μέρους των εταίρων μας ,που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί από την κυβέρνηση του 2010 και να φέρει χρήμα στα ταμεία του κράτους, κατάντησε κουρελόχαρτο στα γρανάζια του ελληνικού συστήματος εξουσίας.

Έχουμε επανειλημμένα γράψει και ασχοληθεί με το ‘’προσφιλές’’ μας θέμα του πολιτικού μας συστήματος.

Μόλις χθες δημοσιεύσαμε άρθρο του γερμανικού περιοδικού STERN που καταγγέλλει ανοιχτά και κατονομάζει τα στελέχη της ελληνικής ολιγαρχίας .

Όπως και ο Γερμανός υπουργός οικονομικών Schaeuble, μόλις πριν ένα μήνα, είχε κάνει σαφή αναφορά στην ελληνική ελίτ που δεν καταβάλλει φόρους.

(σχετική ανάρτηση μας στο άρθρο μας ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟΝ κ. ΠΑΠΑΧΕΛΑ )

Επί εποχής Σημίτη είχε χρησιμοποιηθεί εντονότατα ο όρος ‘’διαπλοκή’’.

Με αυτό τον όρο εννοούσαν το σφιχταγκάλιασμα του τότε κυβερνώντος κόμματος και πολλών ευνοημένων επιχειρηματιών που απολάμβαναν εξαιρετικά οφέλη.

Δυστυχώς ,όταν ήρθε στην εξουσία η καταγγέλλουσα, έως τότε, αντιπολίτευση ουδέν έπραξε για να αποκαλύψει την διαπλοκή και τις παρανομίες των προηγουμένων κυβερνήσεων.

Έτσι η κοινή γνώμη έμεινε απληροφόρητη να φαντάζεται, να υποψιάζεται, να κατηγορεί και να συκοφαντεί ,εν τέλει ,χωρίς όμως στοιχεία, χωρίς αποδείξεις, χωρίς ονόματα.

Σε ακόμη παλαιότερη ανάρτηση μας είχαμε εξάρει τον ζήλο και τις πρωτοφανείς, πλην αυτονόητες, ενέργειες των οικονομικών εισαγγελέων, που άρχισαν να ερευνούν σωρεία τέτοιων υποθέσεων που περιείχαν αναμίξεις πολιτικών προσώπων. Η προσπάθεια τους απέφερε ήδη καρπούς και ένα από τα αποτελέσματα της είναι και το νεοαποκαλυφθεν σκάνδαλο που έσκασε μεν σήμερα αλλά σερνόταν μήνες τώρα στην ειδησεογραφία.

Χωρίς να θέλουμε να γίνουμε Κασσάνδρες  ούτε Καλχες  ούτε Τειρεσιες αλλά με μόνο όπλο την λογική, που ανέκαθεν χρησιμοποιούσαν οι Έλληνες για να εξετάζουν τα πράγματα, θα παραθέσουμε τις απόψεις μας επί του νέου ‘’επεισοδίου’’.

Και λέμε επεισόδιο όχι τυχαία αφού το φιλοθεάμον κοινό από την εποχή του ‘’αειμνήστου’’ έχει εθιστεί  σε κάθε κυβερνητική θητεία να παρακολουθεί, με τη μορφή  τηλεοπτικών επεισοδίων,  σωρεία πολιτικών σκανδάλων τα οποία δίνουν μεν δουλειά και εισόδημα στους βουλευτές και τους δημοσιογράφους αλλά δεν αποδίδουν μέχρι σήμερα στο λαό ως ένοχο ουδενα από τους εμπλεκομένους.

Με άλλα λόγια πολύ κακό για το τίποτα.

Ένα ακόμα show στα πολλά κακόγουστα της ελληνικής  TV.

Εντύπωση προκαλεί το γεγονός πως το  νέο σκάνδαλο ξέσπασε πριν αλέκτωρ φωνήσαι .

Ενώ, λοιπόν, η επίμαχη λίστα βρίσκεται ακόμη στα χέρια των οικονομικών εισαγγελέων για επεξεργασία, διέρρευσε αίφνης η είδηση ότι από την παλαιά  λίστα λείπουν τρία αρχεία, τα οποία περιλαμβάνονται στη νέα και, όλως τυχαίως, είναι συγγενείς του υπουργού, που είχε το αρχείο στα χέρια του και το έχασε, το έκρυψε, το ξέχασε, το εξαφάνισε, το αλλοίωσε, εν ολίγοις δεν το αξιοποίησε όπως οι άλλοι υπουργοί άλλων χωρών που το έδωσαν στις φορολογικές υπηρεσίες και εισέπραξαν τους νόμιμους φόρους.

Εδώ λοιπόν έρχονται να βοηθήσουν τα δυο προηγούμενα άρθρα πού ανέφερα πριν.

Επειδή στην χώρα μας η ελίτ του τόπου δεν έχει μάθει να πληρώνει φόρους (Schaeuble) , η εμφάνιση μιας λίστας πιθανών φοροφυγάδων από το εξωτερικό ήρθε να ταράξει τον ήσυχο ύπνο των μελών της ελίτ.

Η άωρη εμφάνιση και η διόγκωση της υπόθεσης της απαλοιφής των συγγενικών του πρώην υπουργού προσώπων, πιθανόν να αποβεί μοιραία διότι θα κουκουλώσει τα υπόλοιπα 2059 ονόματα που υπάρχουν στη λίστα και πιθανόν να μπορούσαν να αποφέρουν στα δημόσια ταμεία αρκετά εκατομμύρια φόρων.

Το άρθρο του STERN ρητά αναφέρει ότι η ολιγαρχία, που συστηματικά αποφεύγει να συνεισφέρει στην κοινωνία μέρος των τεραστίων κερδών της, σε συνεργασία με όλα τα πολιτικά κόμματα τα οποία χρηματοδοτεί , επιδιώκει και πετυχαίνει πλήθος ‘’ειδικών μεταχειρίσεων’’ σε κάθε ζήτημα που την αφορά επεμβαίνοντας ωμά στη πολιτική ζωή και την εξέλιξη αυτού του τόπου. Επισημαίνει ακόμα το άρθρο ότι η ολιγαρχία ασκεί ασφυκτικό έλεγχο στα ΜΜΕ αφού κατέχει μεγάλο μέρος της πληροφόρησης του τόπου.

Πιστεύουμε λοιπόν ακράδαντα ότι η αιφνίδια διαρροή άλλο σκοπό δεν έχει παρά να θολώσει τα νερά και μέσα από τη θολούρα να ξεφύγει πάλι ο μεγάλος ένοχος που είναι η ελίτ του τόπου δηλαδή μεγαλοεπιχειρηματίες, πολιτικό σύστημα, ΜΜΕ.

Στο χέρι των εντίμων δικαστικών, που χειρίζονται την υπόθεση, είναι να διαψεύσουν την απαισιόδοξη υποψία μας και να αποκαλύψουν όλους τους απάτριδες που κρύβονται πίσω από το ξαφνικό θόλωμα των λιμναζόντων υδάτων της διαπλοκής, της αδιαφάνειας, της συστηματικής εκμετάλλευσης ενός λαού που χειμάζεται, εμπαίζεται και  διασύρεται παγκοσμίως.