Άνεργοι, άστεγοι και αυτόχειρες ψηφοφόροι

Υπό κανονικές συνθήκες σε λίγες μέρες θα προκηρυχθούν εκλογές.

Ένα εκλογικό σώμα, οικονομικά και κοινωνικά εξαθλιωμένο, με στρεβλή πληροφόρηση από κόμματα και ΜΜΕ, ευρισκόμενο σε πλήρη άγνοια και σύγχυση για το τι του ξημερώνει, θα κληθεί να εκλέξει την επομένη κυβέρνηση σε περιβάλλον χρεοκοπίας.

Θυμός, μίσος, οργή, απόγνωση, είναι μερικά από τα συναισθήματα που ξεχειλίζουν σε αρκετούς,  από τους αναίτια δοκιμαζόμενους, συμπολίτες μας.

Ανεργία, αυτοκτονίες, πείνα, χρέη, λουκέτα, εγκληματικότητα, άστεγοι, είναι τα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας, στη δεύτερη δεκαετία της τρίτης χιλιετίας.

Ταυτόχρονα, απέναντι, βλέπεις, κομπίνες, ρεμούλες, μίζες, απάτες, καταχρήσεις, αρπαχτές, ρουσφέτια, ψεύτικες υποσχέσεις, μεγάλα λόγια και απίστευτη φορολογία χωρίς έλεος.

Μια αψυχολόγητη οικονομική πολιτική χωρίς σχέδιο, χωρίς όραμα εξόδου, με μοναδικό γνώμονα την επόμενη δόση.

Όλα δε αυτά τα φαιδρά χωρίς να θίξουν το πελατειακό κράτος ενώ από την άλλη έχουν διαλύσει στην κυριολεξία την αγορά.

Αναρωτιέμαι, λοιπόν, μέσα σε όλη αυτή την χλαπαταγή, τι θα επιλέξει ο ταλαιπωρημένος κοσμάκης να ψηφίσει ;

Η ελίτ του τόπου, που μας έφερε ως εδώ, προβάλλει ως μοναδική πρόταση την επανάληψη της συνταγής της συνεργασίας των δυο παλαιών δοκιμασμένων κομμάτων εξουσίας.

Τα κόμματα όμως αυτά φέρουν ακεραία την ευθύνη της χρεοκοπίας της χώρας.

Τι κι αν υπόσχονται πως διαθέτουν τις μαγικές λύσεις, που θα μας τις φανερώσουν αφού πάρουν την ψήφο μας, οι περισσότεροι από εμάς γνωρίζουμε ότι μας κοροϊδεύουν για άλλη μια φορά.

Τα κοινοβουλευτικά κόμματα της αριστεράς, που χρόνια απολαμβάνουν την ανέξοδη σιγουριά της  ελάσσονος αντιπολίτευσης, εγκλωβισμένα σε μια δήθεν αντιμνημονιακή πολιτική, εξακολουθούν να επαναστατούν εντός της θαλπωρής ενός ευρωπαϊκού κοινοβουλίου με υψηλότατες αμοιβές και άλλες αξιοζήλευτες παροχές, σε καιρό πλήρους ένδειας για τον πολύ κόσμο, χωρίς αξιόπιστες προτάσεις που θα συγκινήσουν τον κόσμο.

Οι εκτός νυμφώνος ευρισκόμενοι νέοι Μεσσίες, ευαγγελίζονται την ανάσταση του Λαζάρου, την ανάβλεψη των τυφλών, την μετατροπή του ύδατος εις οίνον και αλλά τινά θαύματα της Αγίας Γραφής, που ακόμα και η Εκκλησία μας αδυνατεί να ερμηνεύσει.

Ουδείς πολίτικος, μέχρι στιγμής, έθεσε το δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων.

Άπαντες τριγυρίζουν περί το πρόβλημα χωρίς να εισχωρούν στην ουσία του.

Η χρεοκοπία της πατρίδας μας προήλθε από τον δημόσιο τομέα, ο όποιος σπάταλος, αντιπαραγωγικός και υπερηχητικά κοστοβόρος  έριξε την οικονομία στα βράχια.

Για να μην θιγεί ο ίδιος, διέλυσε τον ιδιωτικό παραγωγικό και αιμοδότη τομέα της οικονομίας της χώρας.

Η σωτηρία της χώρας θα μπορούσε να τελεστεί ενός 24ωρου χωρίς να χρειαστεί να προσφύγουμε πουθενά.

Μια παρουσίαση των πραγματικών οικονομικών στοιχείων της χώρας.

Έκκληση στον πατριωτισμό και στον όρκο των δημοσίων υπαλλήλων για τη σωτηρία της πατρίδας.

Μείωση 70% και πάγωμα των μισθών για μια τριετία.

Αντίστοιχη μείωση σε όλες τις δαπάνες του κράτους, νοίκια, προμήθειες και ότι καλύπτεται από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Απόλυση όλων των ΔΥ που προσλήφθηκαν με ρουσφέτι.

Έλεγχος του χρέους ώστε να ξεκαθαρίσει το πραγματικό από το τοκογλυφικό.

Ανταλλαγή ομολόγων στο ακέραιο, του προκύψαντος χρέους, με νέα πενταετούς διάρκειας, συν τους τόκους, ώστε να δημιουργηθούν  πλεονάσματα που θα έδιναν ανάσα οικονομική στην χώρα.

Μέσα σ' αυτή την πενταετία θα μπορούσαμε, να βρούμε τους ενόχους, να εκλέξουμε νέα κυβέρνηση σε κλίμα ηρεμίας, να ψηφίσουμε νέο φιλολαϊκό σύνταγμα, να ορίσουμε νέους αναπτυξιακούς στόχους και το κυριότερο να μην καταντήσουμε ένα λαό κατάπτυστο και περιγέλαστο στα μάτια του υπόλοιπου κόσμου.

Ένα λαό περήφανο και παραδοσιακά αισιόδοξο που υπέπεσε στην κατάθλιψη και την απελπισία.

Εκτός κι αν ήταν δρομολογημένο να φτάσει στο έσχατο σκαλοπάτι της εξαθλίωσης από τους αυτόκλητους σωτήρες του.