Το (σημερινό) όπιο του λαού είναι η τηλεόραση.

Είμαστε μια χώρα μικρή. Με  το ζόρι  μια δεκαριά εκατομμύρια ψυχές.

Μια χώρα, όμως, που έχει δυο νόμπελ και ένα Λένιν λογοτεχνίας, μια σειρά από οσκαρ , χρυσούς φοίνικες, λιοντάρια και αρκούδες, δεν είναι δυνατόν να προσφέρει στο λαό της σκουπίδια της ντόπιας και ξένης υποκουλτούρας.

Μια μικρή χώρα που έχει γεννήσει ένα Σκαλκωτα, ένα Ξενάκη, ένα Χρήστου, ένα Μητρόπουλο, μια Καλλας, είναι ντροπή και αίσχος να ταΐζει τα παιδιά της σήμερα με Ρεμους, Σάκηδες, Βανδηδες και Χατζηγιαννηδες.

Πολλοί συμπολίτες μας θεωρούν χαλαρωτικές τις τηλεοπτικές εκπομπές. Αυτές που προσφέρουν τραγουδάκια, χορούς και ξεκωλες εμφανίσεις προς τέρψη των θεατών.

Η άποψη μου είναι ότι οι άνθρωποι αυτοί βυθίζονται, χωρίς να το κατανοούν, σε ένα βούρκο υποπροϊόντων διασκέδασης που καμία σχέση δεν έχουν με ψυχαγωγία.

Εθίζονται στην χωρίς κόπο και ταλέντο ‘’προ-ωθηση’’ νέων με τα ανάλογα ‘’ανταλλάγματα’’ που σύμπασα η κοινωνία υποκρίνεται ότι δεν αντιλαμβάνεται.

Ομοίως η κοινωνία δείχνει να μην αναρωτιέται -και οι πολιτικοί βεβαίως να μην απαντούν- πως είναι δυνατόν ένας υπόδικος επιχειρηματίας να κατέχει έξι - εφτα τηλεοπτικές συχνότητες ή πως ένας παρουσιαστής που συνεληφθει για διακίνηση και χρήση ναρκωτικών ουσιών να κυκλοφορεί στα κανάλια ακόμα ελεύθερος.

Όλα αυτά τα αστραφτερά χαμόγελα, τα φώτα, τα στρας και τα φτερά κρύβουν από τα μάτια των νέων, αλλά και πολλών γονιών που καμώνονται να αγνοούν, το σκληρό πρόσωπο  της νύχτας, της μαρκίζας, της πίστας, και του τηλεοπτικού πλατό.

Με αυτά τα πρότυπα, που γαλουχούνται  τα βλαστάρια μας,  είναι επόμενο να θεωρούν τα πάντα εύκολα και ευπρόσιτα και να αρνούνται να ζοριστούν αφού υπάρχει κάποιος καλός ‘’κύριος ‘’ που αναλαμβάνει να σε ‘’προ-ωθησει’’ εύκολα στα φώτα, στα πλούτη, στα μεγαλεία και στις αντίστοιχες εξαρτήσεις.

Τα ‘’μέσα’’ ενώ είχαν την ευκαιρία, με το υλικό που διαθέτει αυτός ο τόπος, να προσφέρουν ένα υψηλής ποιότητας πρόγραμμα ξέπεσαν σε ότι πιο φτηνό και πιο σκουπιδιάρικο διαθέτει η παγκόσμια αγορά.

Γι αυτό και δεν δικαιολογείται εδώ που γεννήθηκε η ποίηση, το θέατρο,  η λογοτεχνία, η ιστορία, οι επιστήμες, οι ελληνόπαιδες και οι γονιοί τους να μην ψυχαγωγούνται αλλά να σκοτώνουν, στην κυριολεξία, την ώρα τους με αηδίες και ξεράσματα.

Αυτή η πνευματική υποβάθμιση, αυτός ο πολιτιστικός υποσιτισμός  έχει επιπτώσεις και κοινωνικές προεκτάσεις σε όλο το φάσμα της λειτουργίας της  κοινωνικής μας δραστηριότητας.

Όλοι οι παιδαγωγοί συμφωνούν ότι ανάλογα με το περιβάλλον που μεγαλώνει το κάθε παιδί  διαμορφώνει και τον ανάλογο χαρακτήρα.

Το ίδιο συμβαίνει και με τους ενήλικες .

 Έτσι  μικροί μεγάλοι εθίζονται στην  φτήνια, στην συναλλαγή και στις μαφιόζικες πρακτικές όπου επικρατεί ο νόμος της σιωπής που καλύπτει όλες τις φάσεις  και τα αλισβερίσια του κόσμου της νύχτας.

Με άλλα λόγια αφού μολογας αυτό που τρως ,λογικό είναι να ξεκατινιαζονται οι πολιτικοί μας στη βουλή και στα ΄΄μεσα΄΄, να μουντζουρώνουν και να καταστρέφουν οι ελληνόπαιδες τα σχολειά όλων των βαθμίδων, να πετούν οι δήμαρχοι τα σκουπίδια μας σε χωματερές, να διαθέτουμε οδηγούς με επίδομα τυφλότητας και έγκλειστους δημοσίους υπάλληλους που εξακολουθούν ακόμη να πληρώνονται κανονικά.

Αυτά προβαλλόντουσαν τόσα χρόνια ως ‘’μαγκιά’’ της φυλής. Πότε   με τους ακάλυπτους, άλλοτε με τους ωραίους χρεωμένους, τους λουφαδόρους στρατευμένους,  τους ρασοφόρους ζεν πρεμιε και άλλες ανορθογραφίες που εκλαμβάνονταν ως  σάτιρα.

Το πρότυπο όμως δεν είχε προβληθεί ποτέ για να υπάρξει μέτρο σύγκρισης από τον            μέσο- μέσο πολίτη.

Η ταύτιση λοιπόν έγινε με τα λάθος πρότυπα που, δήθεν, σατίριζαν τύπους και καταστάσεις.

Τα δε αρμόδια θεσμικά όργανα ουδέποτε παρενέβησαν να θέσουν αυτά ένα πλαίσιο.

Ούτε και η δημόσια και σπάταλη τηλεόραση διαφοροποιήθηκε, αισθητά, σε αυτόν τον τομέα αφού τα λογής στελέχη μεταπηδούσαν από το ένα κανάλι στο άλλο χωρίς καμιά δέσμευση.

Ήταν και η ευαίσθητη δημοκρατική ελευθερία του λόγου που έπρεπε όλα να λειτουργούν ανεξέλεγκτα για να μην παραβιαστεί το ιερό της δικαίωμα.

Στο δια ταύτα, σήμερα, κλαίμε πάνω στις στάχτες αλλά εξακολουθούμε να παραμένουμε συντονισμένοι στην ίδια συχνότητα που μας οδηγεί στην κατηφόρα της κοινωνικής εξαθλίωσης και της καταρράκωσης της αξιοπρέπειας του κάθε ευάλωτου και απροστάτευτου πολίτη.

Γι αυτό κλείστε τα αυτιά και τα μάτια στις σειρήνες της σαβούρας που σκοπό έχουν να μαυλίσουν τους ταξιδιώτες, εσάς, και να τους παρασύρουν στα θολά νερά της ευκολίας και της δηθενιας.

Στη ζωή όλα κατάχτιουνται με πολλή προσπάθεια, πολύ κόπο και τίποτα κανείς δεν το προσφέρει χωρίς αντάλλαγμα.