Σκάλισμα μνήμης για ένα τεθνεώτα

”Έδωσε λάμψη στην τιβι και στον κινηματογράφο’’ γράφει ένα αφιέρωμα στον πρόσφατα αναχωρήσαντα Φώσκολο.

Μπορεί οι νεότεροι να τον έχουν συνδέσει με την τηλεόραση αλλά εμείς τον γνωρίσαμε από το ραδιόφωνο των ενόπλων δυνάμεων με τις ‘’αστυνομικές ιστορίες’’ και με τον’’ ιστό της αράχνης’’.

Και μπορεί οι ‘’αστυνομικές ιστορίες’’  να ήταν μια κακή αντιγραφή των αντίστοιχων ευρωπαϊκών και αμερικανικών σειρών αλλά ο ‘’ιστός της αράχνης’’  ήταν μια άθλια προπαγανδιστική αντικομουνιστική εκπομπή που παρουσίαζε τους κομμουνιστές λίγο πολύ σαν εγκληματίες.

Με αυτές τις περγαμηνές στα χέρια έφτιαξε,  στην νεοσύστατη κρατική τηλεόραση, τον ‘’άγνωστο πόλεμο’’, επί  χούντας, που δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένα ‘’ξεχείλωμα’’ της κινηματογραφικής ταινίας ‘’κονσέρτο για πολυβόλα’’ που ‘’μάκρυνε’’ σε εκατοντάδες επεισόδια.

Με την εμφάνιση της ιδιωτικής τηλεόρασης συνεργάστηκε με τον συντηρητικό  ΑΝT1 σκαρώνοντας παραμυθάκια για να αποκοιμιούνται οι νοικοκυραίοι στους καναπέδες, όταν οι σοσιαλιστές έτρωγαν από παντού τα πάντα με δέκα μασέλες.

Τα ‘’ρεκόρ’’ της τηλεθέασης, που του εγγράφουν στο ενεργητικό του, συγχωρέστε με αλλά δεν νομίζω ότι περιποιούν τιμή ούτε στον ίδιο, ούτε στο κανάλι, ούτε, πολύ περισσότερο, στους τηλεθεατές.

Μάλλον θυμίζουν το γνωμικό ‘’κουκιά τρως κουκιά μολογάς’’.

Ας τους συγχωρέσει όλους ο καλός θεός…

ΥΓ Μπορεί όπως λένε όλοι μετά θάνατον να δεδικαίονται αλλά, νισάφι πια με τα λιβανιστήρια για τον κάθε ατάλαντο ή εγκάθετο που αποδημει, επιτέλους.