ΣΥΡΙΖΑ: Απαράδεκτο από κάθε άποψη το άνοιγμα καταστημάτων την Κυριακή Η κυβέρνηση πρέπει να πάρει πίσω αυτό το μέτρο, τονίζει σε ανακοίνωση του.

 

Η παρέμβαση της  πολιτείας σε ζητήματα που αφορούν την λειτουργία των επιχειρήσεων υπήρξε για μένα πάντα αδιανόητη.

Ο ρόλος της πολιτείας - χωροφύλακα ταιριάζει σε κοινωνίες υπανάπτυκτες και σε πολίτες διανοητικά ανάπηρους.

Μια τέτοια αδιανόητη παρέμβαση αποτελεί και η ανάμιξη των αρχών στο ωράριο της λειτουργίας των καταστημάτων.

Σε όλες τις πόλεις το κόσμου συνηθίζεται να ανοίγουν τα μαγαζιά τις Κυριακές στο κέντρο αλλά και στις γειτονιές.

Στην Ελλάδα των αντιθέσεων, των αντιρρήσεων και των διαστροφών κάτι τέτοιο θεωρείται ιεροσυλία από την εκκλησία και τα αριστερά κόμματα.

Το αν θα είναι ένα μαγαζί ανοικτό νομίζω ότι αφορά πρώτα τον επιχειρηματία. Σε δεύτερο επίπεδο τους εργαζόμενους, που αν έχουν αντίρρηση μπορούν απλά να μην εργαστούν και να χάσουν το μεροκάματο. Τέλος λόγο έχουν και οι καταναλωτές που θα εξυπηρετηθούν καλύτερα ή θα τους είναι αδιάφορη η  λειτουργία του.

Σε καμιά όμως περίπτωση η λειτουργία των μαγαζιών δεν αφορά τα κόμματα και τους λογής κρατικούς λειτουργούς.

Τώρα πως καταφέραμε να το κάνουμε κι αυτό «ανατολικό ζήτημα» δεν καταλαβαίνω.

Ένα άλλο θέμα κατάφορης παρέμβασης στην ιδιωτική πρωτοβουλία αποτελεί η υποχρεωτική κρατική ασφάλιση.

Σε μια πολιτεία  που σέβεται τον εαυτό της, το θέμα της κοινωνικής ασφάλισης θα τύχαινε, λογικά, χειρισμών ανάλογων με το θέμα της αποταμίευσης

Μαθαίνεις από μικρό τον κάθε πολίτη να εκτιμά τα προτερήματα της ασφάλισης και τον αφήνεις μόνο του να επιλέξει αν θέλει να ασφαλιστεί στην μια και μοναδική κρατική ασφαλιστική εταιρεία ή στις όποιες ιδιωτικές ή ακόμα και να παραμείνει ανασφάλιστος αναλαμβάνοντας ο ίδιος την ευθύνη της απόφασης του και τις συνέπειες της.

Το να τον υποβαθμίζεις, όμως, στο επίπεδο του ανόητου και να του επιβάλεις την υποχρεωτική κρατική ασφάλιση – εκμετάλλευση – απάτη και την υποχρεωτική λειτουργία ή αργία των επιχειρήσεων, αυτό αποτελεί την χειρότερη φασιστική χειραγώγηση από πλευράς ενός κράτους - πατερούλη που κρατά τα παιδιά του έγκλειστα στο Κωσταλέξι της κρατικής-πατρικής εξουσίας.