Δια του εκβιασμού παράγεται αποτέλεσμα

Για άλλη μια φόρα είδαμε να επαναλαμβάνεται το ίδιο έργο.

Οι φαρμακοποιοί, με τους προβεβλημένους συνδικαλιστές, κλείνοντας τα φαρμακεία ή αρνούμενοι να εκτελέσουν συνταγές, επέτυχαν να εισπράξουν, ένα μέρος των οφειλομένων, από ένα κράτος που χρεωστάει σε όποιον μιλάει, γενικώς.

Οι υπόλοιποι, που βρίσκονται στην ουρά, δικαιούχοι των 6-7 δις, περιμένουν από το 2010, ακόμα, χωρίς να βλέπουν ούτε σέντσι.

Τεχνικές εταιρείες, ιδιωτικοί γιατροί, προμηθευτές αναλωσίμων, καλλιτέχνες  και γενικά άνθρωποι του θεάματος  και της μουσικής , και άλλες κατηγορίες συναλλασσομένων με τις διάφορες κρατικές υπηρεσίες,  περιμένουν, υπομονετικά, να εισπράξουν τα όσα έχουν να λαβαίνουν τρία ολόκληρα χρόνια.

Όμως αυτές οι κατηγορίες δεν διαθέτουν stars  των ΜΜΕ που λαμπρύνουν με την παρουσία τους τα δελτία των 8.

Οι περισσότεροι δεν έχουν καν συνδικαλιστικό φορέα, σωματείο, σύλλογο, και άλλα τέτοια, που διαθέτουν οι ‘’ξύπνιοι’’ του συστήματος .

Φωτόπουλοι, Λυμπερόπουλοι, Ραφτόπουλοι, Κανελλόπουλοι, Πολυζογόπουλοι, Παναγόπουλοι, Κουλουμπαρίτσες, Τζωρτζάτοι, Λουράνδοι, Μακρυβέλιοι, των ΟΤΑ

Είναι αυτοί που αποκάλεσε  τροχοπέδη των μεταρρυθμίσεων ο νέος ΥΠΟΙΚ και καλείται τώρα να τους κόψει  τον βήχα.

Οι κουτοί και απλήρωτοι έμαθαν να εξυπηρετούν, με τις επιχειρήσεις και τις υπηρεσίες τους, όσους τους έχουν ανάγκη, μεταξύ αυτών και το δημόσιο.

Η μπεσαλίδικη λογική που επικρατούσε αιώνες τώρα ήταν : «μπορεί να αργήσεις να πάρεις τα λεφτά σου από το δημόσιο αλλά δεν τα χάνεις».

Με τους σοσιαλιστές στην εξουσία, που κατάντησαν τη χώρα ρεζίλι, δεν ξέρω πόσο μπορεί να ισχύει, ακόμα, αυτή η ατάκα.

Οι ‘’ξύπνιοι’’, που έχουν τους τρόπους και τα μέσα, και κυρίως την αλαζονεία, πέρασαν τα κορόιδα στη στροφή.

Πως περιμένετε εσείς στο φανάρι, να στρίψετε στην διασταύρωση, κι έρχεται ο ‘’ξύπνιος’’ και μπαίνει μπροστά απ’ όλους να στρίψει πρώτος,  δημιουργώντας και εμπόδιο στους άλλους οδηγούς;

 Έτσι  και οι ‘’ξύπνιοι’’ φαρμακοποιοί, εκβιάζοντας με το προϊόν που εμπορεύονται, έφαγαν τους  υπόλοιπους στη στροφή της αναμονής για την πολυπόθητη εξόφληση των οφειλών. Έστω και μερική.

Το ίδιο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι φαρμακοποιοί, και το προβάλλουν σαν την συντέλεια του επαγγέλματος τους, το αντιμετωπίζουν όλοι οι προμηθευτές του δημοσίου.

Αφού δεν πληρώνονται από το δημόσιο δυσκολεύονται να πληρώσουν κι εκείνοι, αντίστοιχα,  τους προμηθευτές τους.

{Με αυτό τον τρόπο βρήκε να μειώσει το έλλειμμα ο μέγας φωστήρας της οικονομίας Παπακωνσταντίνου, μη εξοφλώντας τους προμηθευτές}.

Παρατηρήθηκε, ας πούμε, έλλειψη χαρτιών και μελανιών εκτύπωσης γιατί οι προμηθευτές δεν μπορούσαν να συνεχίσουν να προμηθεύουν χωρίς να εισπράττουν.

Ο αντίκτυπος, όμως, αυτής της κίνησης δεν είναι ο ίδιος με την έλλειψη των φαρμάκων και δεν χτυπά τον άμοιρο τον  πολίτη.

Χτυπά, απ’ ευθείας, την υπηρεσία που δυσκολεύεται να βγάλει πέρα την δουλειά και εκτίθεται και στα μάτια του κόσμου.

Αντίθετα με την μαγκιά των φαρμακοποιών την πληρώνουν οι ασφαλισμένοι, και μάλιστα οι πάσχοντες, που δεν χρωστούν τίποτα να βασανίζονται από τους, δήθεν, ευαίσθητους συνδικαλιστές της άσπρης ποδιάς με τις φουσκωμένες  τσέπες.