Και με τις ευλογίες της Αγίας Βαρβάρας. Αμ πως.

Σε μια βδομάδα συμπληρώνουμε, αισίως, 120 μέρες στα Σοδομ…εεε… πρώτη φορά αριστερά ήθελα να πω και με τις ευλογίες της Αγίας Βαρβάρας.

Αν εξαιρέσετε τις 20 ημέρες, που τα διάφορα ψώνια έπαιρναν ανάσες αξιοπρέπειας στις πλατείες, τις υπόλοιπες 100 είχεν αυτούς φόβος και έκστασις καταλάβει.

Πανικοβλημένοι  σήκωναν τους παράδες από τις τράπεζες, ψώνιζαν προμήθειες για το σπίτι, κατάπιναν με τις χούφτες τα βαλιουμ και τα λεξοτανιλ για να την βγάλουν καθαρή.

Οι ημέτεροι δεν είχαν πρόβλημα γιατί με τα τσιγαριλίκια και τις φούντες τα βλεπαν όλα ρόδινα.

Αφού λοιπόν για 100 μέρες τάραξαν τον κόσμο ολόκληρο με τα καμώματα, τα νάζια και τα ανα τας ηπείρους διάφορα σόου, έλαβε ο Αλέξιος ο Α’ ο Πορφυρώδης την απόφαση να σκάσει το παραμύθι στα συντρόφια ότι η παράσταση έλαβε τέλος και να βγάλουν τις μάσκες να παρουσιαστούν στο κοινό.

Και είδαν οι καμένοι, οι ψεκασμένοι και οι λοιποί πασοκοφασίστες, που έφεραν τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία για να τους σώσει, τις μούρες και σκιάχτηκαν σφόδρα.

-          Μωρε αυτοί είναι ίδιοι και χειρότεροι με τους παλιούς !

-          Θέλουν κι αλλους φόρους, θέλουν κι άλλη γη κι άλλο ύδωρ. !

Ε μα δα κοπέλια ! Δεν κατέχετε  πράμα ;

Το κόλπο γκρόσο του νέου ΠΑΣΟΚ, που ντύθηκε ΣΥΡΙΖΑ, ήταν να παρασύρει ολους τους αφελείς και τους βαρεμένους να το ψηφίσουν διότι άπαντες, εντός και εκτός, γνώριζαν ότι τέτοια χαϊβάνια μόνο με πρώτη φορά αριστερά θα πειθόντουσαν να άρουν όχι μόνο αγόγγυστα αλλά και μετά μεγίστης χαράς τον σταυρόν του μαρτυρίου για τα επόμενα 50 χρονια.

Γρηγορείτε και προσεύχεσθε, λοιπόν, αγαπητοί εν Αλεξίω αδελφοί ότι ο μισθός υμών πολύς εν τοις ουρανοίς, διότι εν τη γη ταύτη μην προσδοκάτε ούτε μισθούς ούτε άλλα υπεσχημένα.

Όλα ήταν ένα σχήμα λόγου , όπως είπε εξάλλου και η Ζωή του κοινοβουλίου μας.