Το γαρ πολύ των μέτρων. . .

.

Η ανικανότητα, η διαφθορά και η σήψη του πολιτικού συστήματος, στον τόπο μας, είναι δεδομένη.

Επανειλημμένα  και με ένταση έχουμε γράψει, καταδείξει και καταδικάσει τις αμαρτίες και τις εγκληματικές  συμπεριφορές του.

Δυστυχώς, όμως, δεν είναι μόνο αυτός ο ασθενής  που νοσεί και υποβαθμίζει ολοένα τη χώρα.

Μια άλλη άρρωστη κατάσταση, με απίθανες προεκτάσεις, επικρατεί στο χώρο των ΜΜΕ και όλων όσων εμπλέκονται.

Εκδότες, καναλάρχες, ραδιοφωνατζήδες, bloggers και δημοσιογράφοι.

Όλοι αυτοί, μαζί και ταυτοχρόνως, μόνο στόχο, δυστυχώς, έχουν όχι την ενημέρωση  του κόσμου αλλά το κουτσομπολιό, την σπίλωση, τον εκβιασμό, την λασπολογία, με αποτέλεσμα το όποιο προσωπικό όφελος.

Από μια εποχή και μετά, μάλιστα, με μεγάλη ευκολία, όλα τα ‘’μέσα’’ συναγωνίστηκαν σε μια βιομηχανία σκανδάλων.

Καταλυτικός παράγων στο τομέα αυτό υπήρξε η αποκάλυψη του  Watergate.

Μέχρι τότε οι δημοσιογράφοι απλώς έγραφαν τις απόψεις τους.

Μετά από την αποκάλυψη των δυο αμερικανών, όλοι οι Έλληνες δημοσιογράφοι, ονειρευόντουσαν  πως θα γίνουν, κάποτε, χαλίφηδες στη θέση τους.

Αντί να αρθρογραφούν και να ενημερώνουν τον κόσμο, αυτοί έψαχναν, σαν άλλοι Χολμς, να εξιχνιάσουν τη μεγάλη υπόθεση.

Όταν δεν εύρισκαν κάτι σπουδαίο, έσπευδαν να το κατασκευάσουν ή να το διαμορφώσουν.

Εκτός από την κατασκευή, για το ονόρε, υπήρχε και το ενδεχόμενο του εκβιασμού αλλά ακόμα και  ο κλονισμός της κυβέρνησης,  της αντιπολίτευσης ή κάποιου κόμματος ή ενός πολιτικού, ανάλογα με την πρόθεση του κατασκευαστή.

Για όλα αυτά τα ανομήματα ουδέποτε επιλήφθηκε η δικαιοσύνη να βάλει στη θέση του τον λασπολόγο και τον συκοφάντη.

Η υπόθεση λυνόταν με τις εξεταστικές της Βουλής, που έδινε επί πλέον μεροκάματο στους βουλευτές,  και όλα ήταν μελί γάλα.

Με τούτα και μ’ εκείνα φτάσαμε και στη λίστα από τη μια και στα ονόματα των τριών πολιτικών, μεταξύ αυτών και του προέδρου της Βουλής.

Μια υπόθεση πολύ παράξενη που ήρθε ακριβώς την στιγμή που θα ανακοινώνονταν τα μέτρα των περικοπών και οι φορολογικές επιβαρύνσεις.

Επειδή είμαστε πια μαθημένοι από τα διάφορα κόλπα τους,  μη μου πείτε ότι δεν πήγε αμέσως το μυαλό σας στον  αντιπερισπασμό, για να φύγουν τα μέτρα από την πρώτη σελίδα;

Ή ακόμη και ότι άδραξαν πάλι την ευκαιρία, οι διάφοροι σκοτεινοί κύκλοι που επιδιώκουν την αποσάθρωση του συστήματος, να επιτεθούν για να αποκομίσουν, κύριος οίδε, τι οφέλη.

Μέσα λοιπόν στη χειρότερη κρίση της χώρας, εμείς εξακολουθούμε να κινούμαστε ασύντακτα, άναρχα, συνωμοτικά, διχαστικά και αυτόνομα.

Απορώ γιατί ο εκλεγμένος πρωθυπουργός δεν κάνει ένα διάγγελμα. Όπου αφού ανακοινώσει τα δύσκολα αλλά αναγκαία μέτρα, να δώσει  ένα πλαίσιο λειτουργίας κι ένα χρονικό ορίζοντα, που όλα αυτά θα αποκατασταθούν και η ζωή μας θα επανέλθει σιγά σιγά σε φυσιολογικά επίπεδα.

Τι τον εμποδίζει να επικοινωνήσει με τον λαό και να τον καθησυχάσει;

Εκτός εάν δεν έχει τίποτα να αφηγηθεί και όλα είναι γονατογραφήματα σε μια χαρτοπετσέτα για να ροκανίσουν το χρόνο και τις αντοχές μας.