Πάλης ξεκίνημα... από τους χορτάτους !

Η   χώρα μας διεκδικεί  το μεγαλύτερο ποσοστό πραγματικής ανεργίας ευρωπαϊκά.

Το ένα τρίτο  του πληθυσμού  ζει κάτω  από το όριο της φτώχειας. Αυτό δεν γνωρίζω αν αποτελεί ευρωπαϊκό ρεκόρ επίσης.

Γνωρίζω όμως πολύ καλά πως όλοι αυτοί οι άνθρωποι, αυτό το ψυχομάνι, προέρχεται, αποκλειστικά και μόνο, από τον ιδιωτικό τομέα.

Δηλαδή, τον παραγωγικό τομέα της οικονομίας της χώρας.

Αυτός που θυσιάστηκε για να σωθούν  οι πελάτες του πολιτικού μας συστήματος.

Της ελίτ του τόπου, που μας έφερε στην κατάντια της χρεοκοπίας  και του ευτελισμού και  εξακολουθεί ακόμη να επιμένει να μας σώσει και πάλι.

Βλέποντας, μετά από τριάντα έξι μήνες κωλυσιεργίας, ότι το πράγμα δεν πάει άλλο με την αιμορραγία του ιδιωτικού τομέα, είπαν να βάλουν χέρι και στα αποκαλούμενα ειδικά μισθολόγια.

Ποιος είδε τον θεό και δεν τον φοβήθηκε.

Πανεπιστημιακοί ,δικαστικοί ,ένστολοι και γιατροί ύψωσαν το φλάμπουρο της επανάστασης ενάντια στο λαό που αγόγγυστα τους τάιζε τόσα χρόνια.

Κλείνοντας τα νοσοκομεία, τα πανεπιστήμια ,τα δικαστήρια, τα αστυνομικά τμήματα και αρνούμενος των υπηρεσιών σου δεν τιμωρείς τον υπουργό ή την κυβέρνηση.

Τιμωρείς τον συμπολίτη σου και ειδικά τον αναγκεμένο που δεν μπορεί οικονομικά να χτυπήσει άλλη πόρτα, εκτός από την άθλια του δημόσιου νοσοκομείου ή εκπαιδευτικού ιδρύματος .

Χειρότερη όμως στάση θεωρώ αυτή των δικαστικών και των ένστολων.

Ανθρώπων που έχουν ορκιστεί στο σύνταγμα και στη σημαία να υπηρετούν αυτό τον τόπο και τους ανθρώπους του.

Πόση αλήθεια έλλειψη φιλοπατρίας, σεβασμού στους θεσμούς, στα ιερά και τα όσια της φυλής μπορεί να χαρακτηρίζει τέτοιους τύπους ;

Πόση φιλαυτία, εγωισμός και παραδοπιστία όταν πάνω από το συμφέρον της πατρίδας μπαίνει το συμφέρον της τσέπης ;

Οι άνεργοι, οι άστεγοι, οι αυτόχειρες, οι υποσιτιζόμενοι, οι απένταροι δεν έχουν ψυχή ;

Αυτοί υπομονετικά δέχτηκαν όλες τις περικοπές και τις συνέπειες τους που τους επέβαλε η πατρίδα.

Μόλις το μαχαίρι όμως έφτασε στη τσέπη των ‘’ρετιρέ’’ ξέσπασε πόλεμος.

Τα ‘’ρετιρέ’’ δεν έχουν πατρίδα, δεν έχουν θεό, δεν έχουν πλησίον.

Πατρίδα, θεός και πλησίον είναι μόνο το χρήμα.

Με αυτό ζυγίζουν τα πάντα.

Την ιδία συμπεριφορά έδειξαν σε όλες τις δύσκολες στιγμές του τόπου.

Τα ‘’ρετιρέ’’ έχουν μια ικανότητα να υποτάσσονται εύκολα στους κατακτητές και να εξεγείρονται ενάντια στους συμπατριώτες τους.

Δείτε πόσους πατριώτες έστελναν στα μπουντρούμια της Μερλιν και στα κρεματόρια του Νταχάου οι χωροφύλακες μας και πόσους στα ξερονήσια της ανάνηψης οι δικαστικοί.

Για να μην ψάξουμε ποιοι πράγματι έγραψαν το αλβανικό έπος και τη μάχη της Κρήτης και ποιοι λουφάζαν με ψεύτικες βεβαιώσεις γιατρών και πολιτικών μέσων.

Το πατριωτικό καθήκον είναι πάνω από χρώματα, κομματικές σημαίες και μηνιαίες απολαβές.

Δεν υπαγορεύεται από πρόσωπα αλλά από θεσμούς, που πρώτοι οι νομικοί, οι δάσκαλοι, οι γιατροί και οι ένστολοι θα έπρεπε να σέβονται.

Φαίνεται όμως πως αυτό δεν το βρήκαν πουθενά γραμμένο  στα τόσα χρόνια που έφαγαν στα θρανία.

Ίσως φταίει και το ‘’ωσεί παρών’’ κάποιου μάστορα της διαφθοράς και της παρακμής που προσκυνούσαν για πολλά - πολλά χρόνια και κάποιοι πίνουν ακόμα νερό στο όνομα του.

Ομονοήστε αδελφοί !

 Όλοι μαζί θα βραχουμε, διαβαίνοντας το ποτάμι, για να φτάσουμε στην όχθη της σωτηρίας.