Μη γνώτω η δεξιά τι ποιεί η αριστερά.

Άλλη μια παγκόσμια πρωτοτυπία διεκδικεί η χώρα μας.

Την απαγόρευση των δημοσιοποιήσεων των δημοσκοπήσεων  κάπου δέκα ημέρες πριν τις εκλογές.

Μια ακατανόητη νομοθετημένη απόφαση.

Προφανώς, αυτοί που την έφεραν στη βουλή και την ψήφισαν, κάποιο λόγο θα είχαν.

Έτσι βρίσκει ευκαιρία ο κάθε υποψήφιος να εμφανίζεται και να λέει ότι θέλει, αφού οι εταιρίες δημοσκοπήσεων τελούν υπό καθεστώς  απαγόρευσης.

Άκουσα, λοιπόν, χθες κάποιον, ομολογώ, άγνωστο κύριο από τον ΣΥΡΙΖΑ να λέει ότι το κόμμα του αντιπροσωπεύει το 32% του εκλογικού σώματος.

Δεν γνωρίζω πως γίνεται μέσα σε σαράντα ημέρες ένα κόμμα από το 17% να φτάσει στο 32% !

Αλλά να υποθέσω ότι είναι έτσι τα πράγματα.

Η αριστερά στη χώρα μας, μετά από τα όσα τράβηξε, άδικα, σχεδόν τριάντα χρόνια, υπέστη ένα είδος αγιοποίησης.

Η αριστερή τοποθέτηση αποτέλεσε το καλύτερο πασαπόρτι, από την πτώση της χούντας και μετά, για ένα σωρό φρούτα, που ενέσκηψαν, οιονεί ακρίδων, από το πουθενά και άλωσαν τα πάντα.

Οι ίδιοι άνθρωποι, που εμφανιζόντουσαν ως εθνικόφρονες μετεμφυλιακά και κατά την διάρκεια της επτάχρονης χούντας, μεταμφιέστηκαν σε προοδευτικούς, αριστερούς, αντιστασιακούς και ότι άλλο παρεμφερές και έκαναν καριέρα οπουδήποτε.

Ξεχνιέται η «αλλαγή», που έταζε ο «αείμνηστος» στους όψιμους «σοσιαλιστές» ;

Απόδειξη των όσων λέγω είναι και η ευκολία που έδειξαν να μετακινούνται, στις πρόσφατες εκλογές της 6^ης Μαΐου, από τους ‘’πειρατές’’ μέχρι την’’ χρυσή αυγή’’, προερχόμενοι από τον πιο συντηρητικό μέχρι τον πιο εξτρεμιστικό χώρο.

Η μόδα πάντως της εποχής, που έχει σπάσει τα ταμεία, είναι ο Αλέξης με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Αν, μάλιστα, ισχύει το ποσοστό που ανέφερε εκείνος ο, άγνωστος για εμένα, κύριος, που τον εκπροσωπούσε, τότε βρισκόμαστε μπροστά σε μια μοναδική ευκαιρία.

Να αναλάβει, επιτέλους, η αριστερά την διακυβέρνηση της χώρας και μαζί τις ευθύνες της.

Ήμουν νιος, από την εποχή του Ηλιού, και γέρασα, ακούγοντας τους διάφορους ηγέτες της αριστεράς να ασκούν κριτική στα αποκαλούμενα αστικά κόμματα εξουσίας.

Ιδού λοιπόν πεδίον δόξης λαμπρό.

Τώρα που, και η γενική γραμματεύς, δείχνει ότι μπορεί και να θέλει να κυβερνήσει, κάπως.

Όλοι μαζί να ψηφίσουμε να βγει η αριστερά, να εφαρμόσει όλα αυτά, που τόσα χρόνια θεώρει ότι οι άλλοι δεν μπορούν να κάνουν.

Και δεν το λέω με αρνητική διάθεση, καθόλου.

Αντίθετα !

Όταν οδηγείτε,  κάτω από αντίξοες συνθήκες, και  ο συνοδηγός σας, που αντικειμενικά είναι μέτριος οδηγός, σας ασκεί κριτική σε ότι κάνετε δεν θα του πείτε :

«Παρ’ το, βρε αδερφέ, να δω το χαΐρι σου» !

Με αυτή την διάθεση το λέω.

Να μας δείξει, δηλαδή, η αριστερά πόσο καλή οδηγός είναι, για το καλό του τόπου και του λαού, που αγαπά και νοιάζεται.

Έτσι ή θα αποκτήσει δίκαια το φωτοστέφανο ή θα απαλλαγούμε, για πάντα, από τα βαρίδια του παρελθόντος, που εξακολουθούμε να σέρνουμε σαν τις αμαρτίες μας.