Η χαμένη τιμή της ελληνικής δημοκρατίας

 

 

 

Τα τελευταία δυο χρόνια έχουμε γίνει μάρτυρες μιας ραγδαίας διεθνούς απαξίωσης της χώρας μας.  Η Ελλάδα, μπορεί να μην είχε την οικονομική οντότητα των ισχυρών χωρών του ανεπτυγμένου κόσμου, αλλά, απολάμβανε,  πάντα, από μια συμπάθεια έως ένα θαυμασμό για την ιστορία της, τον πολιτισμό της και τις επιτυχίες της στις απελευθερωτικές της επιδιώξεις. 

Εξάλλου, νομίζω, ότι είναι η μοναδική χώρα που ο εθνικός της ύμνος δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας ύμνος στην ελευθερία.

Οι απανταχού Έλληνες της διασποράς έχαιραν της εκτίμησης και του σεβασμού των ντόπιων διότι διέπρεπαν σε όλους τους τομείς.

Επιστήμες, έρευνες, τεχνικές εφαρμογές, business, τεχνολογία, αθλητικές δραστηριότητες.  

Σωρεία αλλεπάλληλων λαθών, των κατά καιρούς εκπρόσωπων του πολιτικού μας συστήματος,  δημιούργησαν μια ανεπανόρθωτη έκθεση στα μάτια των ξένων ηγεσιών και κοινωνιών είτε εντός είτε εκτός Ευρώπης.

Οι επιπτώσεις ;   Ολέθριες και καταστροφικές !

Ο μόνιμος και διαρκής χρηματισμός τους. Η ανεκδιήγητη ανικανότητα τους να δώσουν λύσεις και να εφαρμόσουν νόμους που έχουν οι ίδιοι ψηφίσει. Η αδυναμία συνεννόησης μεταξύ των για να βοηθήσουν τη χώρα και την κοινωνία σε περιόδους κρίσης.

Η επαρχιώτικη συμπεριφορά τους σε όλα τα επίπεδα της, εντός αλλά και εκτός των συνόρων, παρουσίας τους.

Όλες αυτές οι κουτοπονηριές  κατέστησαν την χώρα μας περίγελο στα μάτια των άλλων λαών και των ηγεσιών τους.

Μη βλέπετε που η πληροφόρηση μας, δυστυχώς, φιλτράρεται, συστηματικά και μετά μανίας, από τα κομματικοδίαιτα ΜΜΕ.

Μην βαυκαλίζεστε που τα δελτία ειδήσεων, των εκδοτικών συμφερόντων της κρατικής μοιρασιάς, καμουφλάρουν και μασκάρουν τις ανοησίες, τα ατοπήματα και τις παταγώδεις αποτυχίες της πολιτικής μας τάξης.

Αυτά τα δελτία ποτέ δεν θα φανερώσουν όλη την αλήθεια του τι μας σούρνουν οι ξένοι εξαιτίας των απαράδεκτων πολιτικών που εκλέξαμε για να μας εκπροσωπήσουν.

Είναι τέτοιος ο διασυρμός και η δυσφήμιση της χώρας μας, και ημών των ιδίων, που αμφιβάλλω αν θα αποκατασταθεί, ποτέ, η τετρωμένη τιμή και αξιοπιστία μας.

Για όλη αυτή την ανήκεστο βλάβη, όμως, ουδείς καλείται να λογοδοτήσει.

Οι πολιτικοί αυτοί, που μας οδήγησαν σε αυτή την κατάντια, εξακολουθούν ως τα σήμερα να εμφανίζονται δημοσίως, ανερυθρίαστα, και να ζητούν και πάλι την ψήφο μας για να μας ξανασώσουν.

Και δεν υπάρχει ένας, έστω ένας, θεσμικά αρμόδιος να τους απευθύνει τις κατηγορίες που τους αξίζουν και να απαιτήσει να εξαφανιστούν από τα δημόσια πράγματα και να ιδιωτεύσουν, προκείμενου να μην προκαλούν με την παρουσία τους την μήνιν θεών και ανθρώπων.

Το χειρότερο, δε όλων, είναι ότι, εκτός ολίγων ψιθύρων, ουδείς σοβαρός λόγος γίνεται, κατά την παρούσα παρατεταμένη εκλογική περίοδο, για την παραδειγματική τιμωρία όλων αυτών, που διέσυραν το όνομα και την τιμή της πατρίδας μας.

Κι αυτό είναι απογοητευτικό και εξόχως ύποπτο.