«Αριστοτέλους Βιβλιοθήκη» από τις εκδόσεις Ατών
- «Αριστοτέλους Βιβλιοθήκη - Η σπουδαιότερη συλλογή βιβλίων που συγκροτήθηκε ποτέ» τιτλοφορείται η νέα έκδοση του Κωνσταντίνου Σπ. Στάικου, η οποία κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ατών.
Ο Αριστοτέλης υπήρξε ο πολυμαθέστερος αρχαίος Έλληνας στοχαστής και, αν κρίνουμε από τις επιστημονικές έρευνές του, ο μοναδικός άνθρωπος που κατόρθωσε να διαγνώσει και να κατηγοριοποιήσει τους νόμους που ορίζουν τη φύση στο ορατό και μη σύμπαν που την περιβάλλει.
Όλη αυτή η ενασχόλησή του βασίστηκε σε μία μεγαλειώδη βιβλιοθήκη με δύο σκέλη: α) το σύνολο της γραπτής ελληνικής πνευματικής παράδοσης και β) τη δική του συστηματική συγγραφική δραστηριότητα, την οποία αντιπροσωπεύουν σημειώσεις, τετράδια εργασίας και εκδόσεις, σε όλα τα πεδία της γνώσης.
Η Βιβλιοθήκη του Αριστοτέλη εκπροσωπεί το σύνολο της ελληνικής γραμματείας ως τα χρόνια του, και εμπεριείχε άγνωστο σε μας σήμερα υλικό, ήταν δηλαδή, ένας μοναδικός Βιβλιακός Πλούτος. Η αρχαία ρήση «Ουδέν κρυπτόν υπό τον Ήλιον» μπορεί να αναγνωσθεί και υπό άλλη οπτική γωνία, όταν πρόκειται για έναν διανοούμενο της τάξεως του Αριστοτέλη: ότι δηλαδή ο ζωογόνος ήλιος παρέχει άπλετο φως ώστε να αποκαλυφθεί σε κάθε της λεπτομέρεια όλη η φυσική διαδικασία που συντελείται στη Γη και τα φυσικά φαινόμενα που την επηρεάζουν.
Σε αυτή την περίπτωση, κάθε φιλομαθής και διανοούμενος «προσκαλείται», ιδίοις όμμασι, να διαγνώσει τους τρόπους λειτουργίας και εξέλιξης των ειδών της φύσης και να ανακαλύψει τις βασικές προϋποθέσεις και συνθήκες που διαμόρφωσαν τους νόμους που την ορίζουν.
Ο Αριστοτέλης πρέπει από νεαρή ηλικία να έστρεψε τα ενδιαφέροντά του στον κόσμο της φύσης, προτού καν μαθητεύσει στην Ακαδημία, και με την πηγαία ερευνητική του διάθεση και την οξυδέρκεια που τον διέκρινε, αποφάσισε να καταπιαστεί με την εξιχνίαση του φυσικού γίγνεσθαι. Σκοπός του ήταν να ταξινομήσει και να κατηγοριοποιήσει σε μεγάλες διακριτές θεματικές ενότητες τον φυσικό κόσμο, κάτι που θα του επιτρέψει, στη συνέχεια, να προχωρήσει σε μία «επιστημονική» αποκωδικοποίηση της λειτουργίας των έμβιων και μη όντων και της αλληλεξάρτησής τους στο ξεχωριστό φυσικό περιβάλλον τους.
Ως άλλος Πυθαγόρας, που θεωρούσε ότι προορισμός του ήταν η παρατήρηση της φύσης, ο Αριστοτέλης άρχισε να χαρτογραφεί τον φυτολογικό και βιολογικό κόσμο, με στόχο να εντοπίσει κοινούς παρονομαστές για όλα τα είδη που υπόκεινται στον νόμο της γένεσης και φθοράς. Δεν πρέπει να τον φαντασθούμε ως έναν ακόμη «προφήτη», που ποιητικά επιδιώκει να δώσει μια εικόνα της δημιουργίας και της αρχής (αρχών) που την εξουσιάζει, αλλά ως έναν εξερευνητή που πασχίζει να διαγνώσει τους μηχανισμούς λειτουργίας της φύσης και επομένως τους νόμους που τη διέπουν. Η απόδειξη είναι αυτή που τεκμηριώνει την έρευνά του με επιστημονικά κριτήρια. Πληροφορίες
Εκδόσεις Ατών, Πάνου Αραβαντινού 10, Αθήνα. Τηλ. 210 7241933
libraries@otenet.gr
naftemporiki.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου