ΕΣΥ εμείς και τα πυροτεχνήματα

 

 

 

                                

 

 

Όταν εφαρμόστηκε στην υγεία μας το ΕΣΥ έγινε υποδοχή εφάμιλλη μεταγραφής αεροδρομίου.

Αργότερα, όπως σε όλες τις υπηρεσίες του δημοσίου, έκανε την εμφάνιση του ο συνδικαλισμός και τον αρχικό  ενθουσιασμό αντικατέστησε μια γκρίνια ένα φαούδι μια μιζέρια όμοια με κάθε άλλης υπηρεσίας.

Τότε ο κακός δράκος του δημοσίου φορέα κατέκαυσε την εικόνα των φανταχτερών εγκαινίων ρίχνοντας μας σε μαύρη απελπισία και απογοήτευση.

Παρά  τα φαρμακερά βέλη, παρά τα φακελάκια, παρά τις ουρές και τις λοβιτούρες, πτωχοί τε και άρχοντες σ’ αυτό καταφεύγουν να σωθούν από του Χάρου τα δόντια.

Από γενέσεως ως τα σήμερα pandemic period covid 19

Ελλείψεις ; Ναι υπάρχουν.

Αρρυθμίες ; Πολύ πιθανόν να εμφανιστούν.

Σφάλματα ; Παντού μπορεί να συμβούν.

Όμως το προσωπικό, με τις όποιες ατέλειες, προσπαθεί φιλότιμα και υπεράνθρωπα να ανταποκριθεί στο ζητούμενο που έχει θέσει ως σκοπό του, διαχρονικά.

Την σωτηρία της ανθρώπινης ζωής !

Υπάρχουν εξαιρέσεις ; Και βέβαια. Είναι  αυτές που επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

Προς τι λοιπόν τα μίση και ο αλληλοσπαραγμός ;

Είναι της φυλής μας το χαρακτηριστικό  να τρωγόμαστε, γιατί αυτό μας κάνει να καταλαβαίνουμε ότι υπάρχουμε.

Σκεφτείτε πόσο ανιαρή θα ήταν η ζωή αν δεν είχαμε κάθε μέρα φίλους και εχθρούς, γνωστούς και αγνώστους, να εξακοντίζουν ο ένας στον άλλον ύβρεις, φαρμακερές ατάκες, εξυπνακίστικους κλισαρισμένους  χαρακτηρισμούς, παιδιάστικες αντιδράσεις και άλλα  πολλά χαριτωμένα και αξιομνημόνευτα σαν την ανταλλαγή πυροτεχνημάτων.

Πάλι με χρόνια με καιρούς, όταν θα γιορτάζουμε τα 400 χρόνια από την εξέγερση του 1821, εκείνη η επέτειος θα μας βρει μονιασμένους, αγκαλιά στις ακρογιαλιές να τρώμε θαλασσινά και να πίνουμε ούζα, καμαρώνοντας για τους προγόνους και την ένδοξη ράτσα μας.

Είθε…