Η Βασιλίσσης Σοφίας και όσα συμπυκνώνει
Του ΝΙΚΟΥ ΒΑΤΟΠΟΥΛΟΥ Πολυκατοικίες με ηλικία άνω του μισού αιώνα στη Βασιλίσσης Σοφίας. Υπάρχει μια ώρα του απογεύματος, όταν δύει ο χειμωνιάτικος ήλιος, που οι προσόψεις των κτιρίων της Βασιλίσσης Σοφίας, ιδίως εκείνων που κοιτούν τον Λυκαβηττό, αποκτούν ένα ιδιαίτερο φως. Δημιουργείται η αίσθηση μιας απόκοσμης συνθήκης, αντικειμενικά ευχάριστης όσο και βραχύβιας. Αλλά αυτό που μένει είναι η λεωφόρος Βασιλίσσης Σοφίας ως μια αστική φαντασία κι ένα διαχρονικό βουλεβάρτο. Είναι ίσως η μόνη από τις κεντρικές λεωφόρους που έχει διατηρήσει κάποια σχετική αίγλη στο σύνολό της. Στο παρελθόν υπήρχε η κομψότητα της λεωφόρου Αμαλίας, η εμπορική πύκνωση της Σταδίου, η αστική ηρεμία της Ακαδημίας, η μεγαλοπρέπεια της Πανεπι