ΣΤΑΘΜΙΣΤΗΣ - ΣΧΟΛΙΑΣΤΗΣ

                        Ο λόγος της σιωπής του ΣΧΟΛΙΑΣΤΗ για αρκετό καιρό για τους καλούς φίλους της παρέας μας είναι προφανής. Για όσους δεν μας γνωρίζουν ή μας παρακολουθούν περιστασιακά θα πρέπει να δώσω κάποιες εξηγήσεις. Όταν ολόκληρος ο δυτικός κόσμος περίμενε με χαρά και ανυπομονησία το χαρμόσυνο μήνυμα των Χριστουγέννων, στην χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας οι «δήθεν μονομάχοι»   ξέθαβαν και ακόνιζαν τα τσεκούρια του πολέμου. Ο προβαλλόμενος, μάλιστα, μέλλων πρωθυπουργός μας έδωσε άλλη μια υπόσχεση σήμερα:   ότι μαζί με την κοινωνική πολιτική θα μας φέρει και τα ειδικά δικαστήρια περί τα μνημόνια. Ξέρετε όλες οι ηγεσίες τάζουν άρτο και θεάματα στο πόπολο για να το ικανοποιήσουν. Στην ημετέρα περίπτωση επειδή- πάλι κατά δήλωση του μέλλοντος πρωθυπουργού- το ‘15 προβλέπεται πολύ δύσκολο- άρα άρτος γιοκ -γι αυτό θα αρκεστούμε στα θεάματα: ήγουν τα ειδικά δικαστήρια. Προσωπικά τις εκλογές ούτε τις φοβάμαι ούτε τις θεωρώ αχρείαστες. Αντίθετα στην προκείμενη πολι

                 Αντώνης Πανούτσος Αν κάποιος νιώθει ότι όποτε πάει στην κάλπη τον κοροϊδεύουν, δεν είναι ντροπή. Υπάρχει και το ψάρεμα Δυσαρμονία ανάμεσα στη λαϊκή θέληση και τη Βουλή δεν είναι όταν 500 κομματικοί δημόσιοι υπάλληλοι κλείνουν τη λεωφόρο Αμαλίας, αλλά όταν το 60% των Ελλήνων βουλευτών θέλει να βγάλει Πρόεδρο της Δημοκρατίας και ο Φώτης ο Κουβέλης σκέφτεται αν συμφέρει να κάνει τη ΔΗΜ.ΑΡ. συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ ή να πάει για ΠτΔ και να στείλει τα στελέχη στον Καιάδα.  Η αδιαφορία της ΔΗΜ.ΑΡ. και των ΑΝ.ΕΛ. για το 60% που φοβάται τις εκλογές είναι το καλύτερο επιχείρημα για μια Βουλή δύο μεγάλων κομμάτων. Οι πολίτες θα ξέρουν ότι θα υπάρχουν και αύριο να ζητάνε την ψήφο τους και όχι ευκαιριακά, καθώς επειδή την επόμενη φορά δεν θα εκλεγούν κοιτάζουν τι θα πάρουν προτού απορροφηθούν σε κάποιο μεγάλο κόμμα ή εξαφανιστούν. Δηλαδή έχουμε το παράδοξο ένα 60% να θέλει να ψηφιστεί ΠτΔ για να μη γίνουν τώρα εκλογές και να μην μπορε

                                    Μαρίνος Γιάννης     Έμπλεοι μίσους εναντίον αλλήλων, αφηνιάσαντες πολιτικοί μας, στερούμενοι εθνικού ήθους και παραδομένοι σε χωρίς όρια ατομική ιδιοτέλεια με δέλεαρ την εξουσία, και μαζί παραζαλισμένοι ή εξωνημένοι πολίτες εορτάζουν με εισαγόμενα στολίσματα και μελωδίες τη γέννηση του Θεού της Αγάπης -τί υποκρισία!- παραδομένοι στην τηλεθέαση της βίας με ασταμάτητους αποκεφαλισμούς και μαρτύρια των σύγχρονων Χριστιανών όπου γης από τους φανατικούς μουσουλμάνους. Πρωτοστατούσα σε αδιαφορία και υποκρισία η άθεη δήθεν χριστιανική Ευρώπη. Αυστηρή φωνή αυτοκριτικής ο σοφός θεολόγος και λαμπρός ποιητής Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας Στυλιανός, επεσήμαινε στο περσινό Χριστουγεννιάτικο διάγγελμά του: «Τα φαινόμενα της διεθνούς βίας, της παντοειδούς εγκληματικότητος και της υλιστικής υστερίας, δεν μας επιτρέπουν να βιώσωμεν ειλικρινώς και θεαρέστως την χαράν της Ενανθρωπήσεως του Θεού, μήτε

                     Υποθέτω ότι πολλοί πιθανόν να με θεωρήσετε οπισθοδρομικό, αλλά ομολογώ ότι δεν γνωρίζω πολλούς 19χρονους να κάνουν ένοπλες ληστείες. Επίσης στα λογής σχολειά που φοίτησα έμαθα ότι οι παραβάτες του νόμου τιμωρούνται. Αυτή η τιμωρία σκοπό έχει να φρονηματίσει τον παραβάτη και να τον κάνει να κατανοήσει το σφάλμα του. Σε όσους ανάγουν το ζήτημα ενός ληστή σε μείζον πολιτικό ζήτημα για καθαρά κομματικές σκοπιμότητες και ψηφοθηρικές λαθροχειρίες έχω να θέσω μια μόνο ερώτηση. Κι αν ο "ήρωας" τους την "κάνει" και πραγματοποιήσει κι άλλη μια ή και περισσότερες ληστείες με ανυποψίαστα ανθρώπινα θύματα, τότε τι θα βγουν να πουν στα παιδιά, στους γονείς, στους συγγενείς των θυμάτων, αλλά και σε ολόκληρη την ελληνική κοινωνία που σήμερα νανουρίζουν με παραμύθες ; Αυτός ο "θυμωμένος 20χρονος ήρωας" μήπως τελικά είναι ένα πιόνι στα χέρια επιδέξιων κουμανταδόρων που, ο καθένας για δικούς του λόγους και ίδιον όφελος, τον σπρώχνουν στην καταστρο

08:44  - Παρασκευή, 05 Δεκεμβρίου 2014                            Ο παραγωγικότατος μαέστρος που σφράγισε την κινηματογραφική μουσική! Ως ένας από τους κορυφαίους κινηματογραφικούς (και όχι μόνο) συνθέτες του καιρού μας, ο Μορικόνε έχει εκτοξευτεί ταυτοχρόνως και σε έναν από τους σπουδαιότερους μουσικούς όλων των εποχών. Μπορεί βέβαια η αλήθεια αυτής της δήλωσης να μένει έκθετη, καθώς αυτά είναι πράγματα εν πολλοίς υποκειμενικά, το αντικειμενικό ωστόσο της πρότασης παραμένει, καθώς είναι μετρήσιμο: ο ιταλός μαέστρος έγραψε 500 περίπου σάουντρακ (κινηματογραφικά και τηλεοπτικά) και περισσότερα από 100 έργα «καθαρής» μουσικής! Ένα ογκωδέστατο μουσικό corpus δηλαδή που και πρωτοφανές είναι και ασυνήθιστο, παρά τα 50 και πλέον χρόνια που δραστηριοποιείται ο Μορικόνε μουσικά! Κι αν οι περισσότεροι τον ξέρουν από τα μουσικά θέματα των δημοφιλέστατων σπαγγέτι γουέστερν του Σέρτζιο Λεόνε, ο ίδιος έχει δίκιο όταν παραπονιέται πως «αναλογικά με τον όγκο του έργου μου,

  Χεκίμογλου Αχιλλέας   Κανείς δεν είναι ... αρμόδιος για τα χρήματα που χάνονται ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:  16:23                         Χαμένο στις συναρμοδιότητες του υπουργείου Οικονομικών είναι ακόμη το σχέδιο της Κοινής Υπουργικής Απόφασης, που προβλέπεται από διάταξη του υπουργείου Υποδομών, με την οποία περνούν στο δημόσιο ταμείο μέσω των ΔΟΥ οι αχρεωστήτως καταβληθείσες αποζημιώσεις ύψους έως και 100 εκατ. ευρώ για τις απαλλοτριώσεις εκτάσεων για τις ανάγκες κατασκευής των έργων του σιδηροδρόμου. Όπως αποκάλυψε «Το Βήμα», παρόλο που η ρύθμιση έχει ψηφιστεί από την Βουλή από πέρυσι, η υπουργική απόφαση δεν έχει ακόμη εκδοθεί από πλευράς του υπουργείου Οικονομικών, παρόλο που το σχέδιό της βρίσκεται εκεί από τον Ιούλιο. Το ρεπορτάζ του «Βήματος» ανέδειξε ως υπεύθυνο της καθυστέρησης τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών, κ. Χρήστο Σταϊκούρα , κάτι το οποίο ο ίδιος αρνείται. Και αυτό διότι, ό

                        Ο κατακτητής της Ευρώπης που η Ιστορία αποκάλεσε Μέγα Ως μια από τις κορυφαίες μορφές της παγκόσμιας ιστορίας και πολιτική και στρατιωτική μεγαλοφυΐα, ο αυτοκράτορας της Γαλλίας λειτούργησε ως καταλύτης για τις εξελίξεις στη Γηραιά Ήπειρο, συνδέοντας το όνομά του με μια σειρά από θριάμβους. Ο φέρελπις υπολοχαγός του πυροβολικού αναρριχήθηκε γρήγορα στις τάξεις του στρατού στα χρόνια της Γαλλικής Επανάστασης πριν φτάσει στο αξίωμα του στρατηγού και -έπειτα από το διαβόητο πραξικόπημα του 1799- υπηρετήσει ως πρώτος ύπατος και κατόπιν αυτοκράτορας της Γαλλίας (1804). Χαρισματικός ηγέτης, κορυφαίος στρατηγός και διπλωμάτης από τους λίγους, κατάφερε να οδηγήσει τα στρατεύματά του στην κατάκτηση ενός σοβαρού μέρους της ευρωπαϊκής ηπείρου και θα ήταν ο βαρύς χειμώνας που θα τον σταματούσε στην εκστρατεία για την κατάληψη της Ρωσίας (1812), κάτι που θα τον έφερνε σε κατάσταση εξορίας. Εκεί βέβαια έπαιξε και η τύχη σαφώς τον ρόλο της: «Έχω κάνει ό