Η επόμενη ημέρα

Οι προστάτες μας ,καθυστερημένα αλλά εμπρόθεσμα , έσπευσαν για άλλη μια φορά να μας σώσουν.

Τα χρήματα που θα δοθούν, με όλες αυτές τις λογιστικές αλχημείες, θα είναι ικανά να κρατήσουν τη χώρα μακριά από την οδυνηρή περιπέτεια  άλλης μιας πτώχευσης.

Δεν θα αναλωθώ ,εδώ, να εξηγήσω, για άλλη μια φορά, πως μοναδική υπεύθυνος της τραγικής αυτής κατάστασης είναι σύσσωμη η πολιτική τάξη.

Τώρα, όμως, η ένοχη, καταδικασμένη στην συνείδηση της κοινωνίας , αυτή πολιτική τάξη καλείται να διαχειριστεί την έξοδο μας από την κρίση που μας ενέπλεξε.

Ύψιστο πατριωτικό καθήκον, όσων εξακολουθούν να αισθάνονται Έλληνες, είναι να σταθούμε στο πλευρό αυτής της κυβέρνησης που προέκυψε από τις τελευταίες, ατυχείς ίσως, εκλογές.

Κατανοητό είναι ότι άδικα υποφέρουν μεγάλα τμήματα της κοινωνίας μας. Ότι άδικα υποβαθμίζεται η ποιότητα της ζωής εκατομμυρίων συμπολιτών μας. Ακόμα πιο άδικα για τους άτυχους εκείνους που βρίσκονται  άστεγοι, άνεργοι, απερίθαλπτοι.

Δυστυχώς όμως στα πλαίσια της σημερινής πραγματικότητας δεν υπάρχει άλλος δρόμος.

Όσοι εξακολουθούν , ακόμη σήμερα, να ισχυρίζονται το αντίθετο ή πλανώνται ή επιχειρούν να αποπλανήσουν αφελείς, εύπιστους και αιθεροβάμονες.

Μπορεί η πορεία στην έρημο να κρατήσει κάμποσο. Την ώρα, όμως, που θα φτάσουμε να πιούμε το δροσερό νερό στην όαση της Επανάκαμψης , τότε όλα θα περάσουν στη λήθη.

Αναλογιστείτε πόσα βάσανα αντιμετώπισαν οι πρόγονοι μας, παλαιότεροι και πιο πρόσφατοι. Κι όμως έφτασαν να αφήσουν σε μας ένα τεράστιο πλούτο λαϊκής σοφίας , πνευματικής δημιουργίας,  άμα και υλικής περιουσίας.

Κλείστε λοιπόν τα αυτιά σε όλες τις Κασσάνδρες που προβλέπουν τον όλεθρο και την καταστροφή. Μια υποχώρηση μιας δυο ντουζίνας μηνών του οικονομικοκοινωνικού μας  status, θαρρώ πως μπορούμε  να το χαλαλίσουμε για το καλό αυτής της έρημης πατρίδας , που τόσα έχει προσφέρει απλόχερα σε μας τα παιδιά της.

Το μείζον ζήτημα, τώρα, είναι, μετά την παρεχομένη βοήθεια, η εφαρμογή των οδηγιών επιβίωσης. Με άλλα λόγια η διαχείριση της επόμενης ημέρας. Κι εδώ μπαίνει το μεγάλο ερώτημα : Είναι ικανή η πολιτική τάξη να πείσει την ξεχαρβαλωμένη κρατική μηχανή με τους κακομαθημένους λειτουργούς της - από την ίδια την πολιτική τάξη – να λειτουργήσει συνετά και συντεταγμένα για να  εξιλεωθούμε από το Κυλώνειο άγος που μας κατατρέχει ; Μπορεί να τους κλείσει τα αυτιά στα τραγούδια των Σειρήνων  Φωτόπουλων Μπαλασόπουλων και των άλλων –όπουλων του συνδικαλιστικού αρνητισμού καθώς και της διαρκούς υπονόμευσης των, καθ' υπέρβασιν, δανειοσυντήρητων ΜΜΕ ;