Ένας είναι ο φασισμός μαύρος, κόκκινος, λευκός.

 

 

Τα διάφορα κοινωνικά συστήματα, που εξελίχθηκαν και σε ιδεολογίες, δεν είναι τίποτα περισσότερο από προβολές ανθρώπινων ελαττωμάτων ή πολιτισμικών αναλαμπών*

Γι’ αυτόν που δεν μπορεί να αναγνωρίσει την αξία άλλου συνανθρώπου ιδανικό είναι η μοναρχία

Για τους προστάτες των συμφερόντων η ολιγαρχία

Σε  όσους αρέσουν τα μεγαλεία η βασιλεία

Για τους λογικούς και ανοιχτόμυαλους η δημοκρατία*

Η ανθρώπινη διαστροφή όμως δεν μπορεί να χωρέσει σε νόρμες και ξεφεύγει σε πεδία παραλογισμού

Ένα τέτοιο φαινόμενο είναι και ο φασισμός

Δυο είναι τα βασικά του χαρακτηριστικά το ψεύδος και η μισαλλοδοξία

‘’Όσο πιο χοντρό  είναι το ψέμα τόσο πιο εύκολα το χάφτει  ο κόσμος’’

‘’Όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εχθρός μας’’

Ή στην απλή ελληνική ‘’ή εμείς ή αυτοί’’

Καμία συνύπαρξη, καμία συνεννόηση, καμία συζήτηση

‘’Όλα ή τίποτα’’ που έλεγαν και οι συνδικαλιστές της Pirelli

Επομένως έχουμε να κάνουμε με ολοκληρωτισμό

Ένα σύστημα που στηρίζεται στο φόβο και την τρομοκρατία, που συντηρεί στρατούς σπιούνων για να παρακολουθεί όποιον μπορεί να κινήσει υποψία ανυπακοής (βλ. Οι ζωές των Άλλων)

Ο Στάλιν ξερίζωσε τους Πόντιους από τις εστίες τους κάνοντας ουσιαστικά εθνοκάθαρση και γενοκτονία αντίστοιχη με το ολοκαύτωμα αλλά δεν κατεγράφει στην συνείδηση του λαού μας

Όπως δεν κατεγράφει η επιστροφή του Ζαχαριάδη από τα ναζιστικά  mussarbeit με μαγουλάκι φράπα όταν οι άλλοι γύριζαν, όσοι γύριζαν, σκελετωμένοι

Ομοίως δεν υπήρξε λογοδοσία ούτε για τον Βελουχιώτη ούτε για τον Σαράφη ούτε για τον δυστυχή Μπελογιάννη παρ’ όλα όσα έγραψε η Έλλη Παππά.

Ο μαύρος και ο κόκκινος φασισμός δεν έχουν μάθει να δίνουν λόγο

Όταν δεν πιστεύεις σε τίποτα πέρα από τον εαυτό σου δεν θεωρείς κανένα άξιο να σε κρίνει

Γι’ αυτό αυτοκτόνησε ο Χίτλερ διότι του ήταν αδιανόητο να δώσει λογαριασμό σε οποιονδήποτε

Οι  άνθρωποι αυτοί, σίγουρα με δόση ψυχοπάθειας, δεν αισθάνονται ενοχές διότι θεωρούν ότι ενεργούν κατ’ εντολή του εαυτού τους, που είναι σαν θεοί

Ο Πατερούλης, ο Μεγάλος Τιμονιέρης, ο Φύρερ… ο δικτάτορας του Τσάρλι Τσαπλιν, μια καρικατούρα που μόνο ενας μεγάλος νους μπορούσε να γράψει και να ερμηνεύσει

Κι όταν επικαλούνται κάποια μεγάλη ιδέα ψεύδονται διότι πίσω από την ανυπαρξία της κρύβουν την αφεντιά τους

Αυτοί είναι η μεγάλη ιδέα ότι όνομα έμβλημα και χρώμα κι αν έχουν. Αυτό το λες και χάρισμα να αλλάζεις ονόματα, χρώματα και λάβαρα για να μπερδεύεις τα πλήθη ή μήπως απάτη ; 

 

 

Ο άσπρος φασισμός είναι μια πιο περίπλοκη περίπτωση και έχει να κάνει με την εξάπλωση των ευρωπαίων σε όλο το νέο και παλιό κόσμο εκτός ηπείρου

Αλλού με την πρόφαση του εκχριστιανισμού, αλλού με την δύναμη των όπλων και της τεχνολογίας διαγούμισαν λαούς, Τέχνες, ήθη και έθιμα, εξαφάνισαν πολιτισμούς και παραδόσεις, για να εγκαταστήσουν ένα σύστημα, που, πριν καταρρεύσει, βρήκε σανίδα σωτηρίας στην καταστροφή των άλλων, των διαφορετικών, των παρακατιανών, των αδύναμων

Η διαφορά του είναι ότι έχει συνείδηση και πολλά - πολλά χρόνια μετά αναγνώρισε κάποια λάθη και προσπάθησε να κάνει κάποιες διορθώσεις, αν και εξακολουθεί να λειτουργεί ανάλογα.

Και οι τρεις μορφές φασισμού εξακολουθούν να ζουν και να μακροημερεύουν, ως τις μέρες μας, χωρίς να απασχολεί και πολύ τον περισσότερο κόσμο

Το ψέμα των παλιών ημερών αντικαταστάθηκε από τα ΜΜΕ που σερβίρουν παραμύθια για να αποκοιμίζουν τους αποκαμωμένους και αδιάφορους ιδιώτες.  

Κι έτσι ζούμε όλοι καλά κι αυτοί καλύτερα