Η ελευθερία της ελευθερίας

 

       
           

 

 

Όλα τα όντα πάνω στη γη έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό

Την ανάγκη της ελευθερίας

Από την χλωρίδα μέχρι την πιο εξελιγμένη μορφή της πανίδας όλοι οι οργανισμοί διψούν για ελευθερία αλλιώς μαραίνονται και καταρρέουν.

Ο ανθρώπινος νους γνωρίζει πολύ καλά την ανάγκη αυτή Υπάρχουν όμως διεστραμμένοι νόες που με κάθε τρόπο προσπαθούν να περιορίσουν την ελευθερία των συνανθρώπων τους

Ελευθερία έκφρασης, σκέψης, κίνησης, λόγου, δράσης, προσδιορισμού, επιλογών, φρονήματος

Δισεκατομμύρια συνάνθρωποι μας στέναζαν και στενάζουν κάτω από διάφορες μορφές καταναγκασμού κι απαγορεύσεων  που περιορίζουν την ελευθερία τους να ζήσουν κατά πως θέλουν και ονειρεύονται

Το φαινόμενο δεν είναι αποκλειστικό ‘’προνόμιο’’ καθυστερημένων κοινωνιών αλλά εμφανίζεται και στις πιο προηγμένες και ισχυρές κοινωνίες όπως συμβαίνει πρόσφατα και στις ΗΠΑ

Συχνό φαινόμενο, στους δυο τελευταίους αιώνες, δημοκρατικά εκλεγμένοι πολιτικοί να εκτρέπονται θεσμικά και να προσπαθούν να φιμώσουν τις κοινωνικές αντιδράσεις προκειμένου να μη χάσουν την εξουσία

Το ζήσαμε και στη χώρα μας με την προηγούμενη κυβέρνηση κι έτσι γνωρίζουμε από πρώτο χερι τι εστί άρνηση των πολιτικών να κατανοήσουν την αντίθεση της πλειοψηφίας στην εμμονή τους να παραμείνουν κολλημένοι στις καρέκλες τους

Με τον ιδιο τρόπο συμπεριφέρεται κι ο πρόεδρος των ΗΠΑ που κάνει ότι δεν καταλαβαίνει πως το παιχνίδι τελείωσε γι’ αυτόν και πρέπει να αποσυρθεί και να αφήσει την θέση στον πολιτικό που προτιμάει ο περισσότερος κόσμος

Αναγνωρίζω ότι δεν είναι καθόλου ευχάριστο για κανένα όταν του λένε ‘’δεν μας αρέσεις’’

Όταν όμως διαθέτεις στοιχειώδη λογική, συναίσθηση, κατανόηση, ευφυία και την απαραίτητη περηφάνια, αποχωρείς παρ’ όλο το ψυχολογικό  άγος και την οδύνη

Αυτό είτε αφορά μια σχέση είτε μια θέση είτε ένα τίτλο είτε οποιαδήποτε περίπτωση όπου ένας ή πολλοί συνάνθρωποι σου λένε δεν μας αρέσεις, δεν σε θέλουμε, δεν μας κάνεις, δεν είσαι αρκετός, δεν το ‘χεις, άντε γεια

Εκεί η αίσθηση ελευθερίας, που ολοι οι άνθρωποι διαθέτουμε και που δεν αφορά εμάς αλλά κυρίως τους απέναντι μας, πρέπει να λειτουργεί και να απομακρυνόμαστε χωρίς φωνές, χωρίς διαμαρτυρίες, χωρίς δράματα και τερτίπια σαν αυτά που ζήσαμε και ζούμε και που μάλλον αν δεν βάλουμε μυαλό θα εξακολουθούμε να ζούμε  

Αναλογιστείτε την ιστορία του Διογένη και του Αλεξάνδρου για να συμπεράνετε το μέγιστο και αναντικατάστατο αγαθο της ελευθερίας.

Φτου ξελεφτερία, λοιπόν, από καθετί και καθένα που θέλει σώνει και καλά να επιβάλει την παρουσία του, την εξουσία του, την ιδεολογία του, την ‘’εξυπνάδα’’ του, την μαγκιά του, την γνώμη του, τον εγωισμό του, την ωραιοπάθεια του, την ανισορροπία του, την διαταραχή του και ότι ζαβό κουβαλάει καθένας που του λες φύγε κι αυτός δεν το κουνάει.