Ωδή στον σύντροφο Αλέξη
Του Γιώργη Γιατρομανωλάκη Η Ανατολή που ροδίζει, της γλυκιάς Πατρίδας τις πικρές ανάσες, του Λαού μας καημούς κι ελπίδες θερμαίνει. Το ταξίδι μακρύ. Το φορτίο βαρύ. Και 'σείς Δρακογενιάς βλαστοί Τιμονιέρηδες. Και 'μείς την τιμή και την περιφάνεια (sic) των πατεράδων μας μοναδική κι ανεξίτηλη κληρονομιά κουβαλάμε. Προορισμός «προόρισται» (sic) μοναδικός. Η λευτεριά, η γνώση και το δίκιο. 29.7.2016 Στον σ. Αλέξη μια μέρα μετά. Το παραπάνω ποίημα συνέθεσε και δημοσίευσε ο αξιότιμος κ. Στέλιος Παππάς, πατέρας του υπουργού Επικρατείας, με αφορμή τα πρόσφατα γενέθλια του Πρωθυπουργού. Είμαι απόλυτα βέβαιoς ότι οι αναγνώστες του ποιήματος (μαζί με τον παραλήπτη του) θα χαρούν για πολλούς λόγους. Πρώτα-πρώτα διότι ένας σεβάσμιος κύριος, κουβαλητής μιας «ανεξίτηλης», λεβέντικης κληρονομιάς, εγκατέλειψε για λίγο αυτό το υπερήφανο και τιμημένο κληρ