ΣΤΑΘΜΙΣΤΗΣ - ΣΧΟΛΙΑΣΤΗΣ

                                                                                         (μαυροφορεμένος αξύριστος και χαμηλοβλεπούσης για να δείξει πως πενθεί τάχα μου)     Η φάμπρικα της τουβούλας ασκεί πολύ χειρότερη εκμετάλλευση από εκείνη που έκανε τον Μαρξ και τον Ενγκελς να βγουν απ τα ρούχα τους. Έτσι αφεντικά και   διευθυντάδες   εμφανίσανε   τους Αρβύλες εχθές να κλάψουν πάνω από την καρδάρα με το χυμένο γάλα. Στην δακρύβρεκτη απολογία τους είπαν ότι ΘΑ επικοινωνήσουν με το θύμα τους. Λεβέντες μου όλοι μαζί. Μετά από τέτοιο έγκλημα, πριν βγείτε να κάνετε σόου, έχετε πρώτα ζητήσει ταπεινά συγγνώμη, προφορικά και   έ μ π ρ   α κ τ α, από το θύμα σας και μετά   κοιτάτε να κουκουλώσετε τα ακουκούλωτα σε κοινό και διαφημιστές αφεντικά και διευθυντάδες. Και αυτό το έμπρακτα   ίσως να έφτιαχνε κάπως την εικόνα απέναντι στο κοινό που σας στόλισε κανονικά για την υποκρισία, την ανηθικότητα, την δηθενιά και την αποποίηση κάθε ευθύνης με την άνανδρη στάση : δεν ήξερα,

                          Μ’οποιον δασκσλο καθίσεις τετοια γραμματα θα μαθεις Στην μικρη χωρα που ζουμε και που λιγο πολύ γνωριζόμαστε μεταξυ μας καταλαβαινουμε από τους δημοσιογραφους που προβαλλουν οι διαφημισεις των σχολων δημοσιογραφιας τι φιντανια θα βγουν από τις ταξεις των εισαγγελατων της ενημερωσης. Και αν μεν διαθετεις από το σπιτι σου καποιες αρχες θα κρατησεις τα θετικα και θα πεταξεις τα ανηθικα τα εκβιαστικα τις κορωνες και τις υπερβολες. Αν όμως σε ελκυουν τετοιες πρακτικες με τα χιλιοειπωμενα κλισε και την εμπορευματοποιηση του ανθρωπινου πονου τοτε θα καταντησεις ενας ακομα εκφραστης της αναίσθητης δημοσιογραφιας της οποιας το μονο κριτηριο είναι η πρωτια και η γκροτεσκα παρουσιαση κι ας καει το πελεκουδι. Συνέβη προ καιρου μια δολοφονια που συγκινησε τον κοσμο λογω του νεαρου της ηλικιας του θυματος που ηταν και μητέρα ενός βρεφους. Από αυτό το τραγικο συμβαν μεχρι το να επαναλαμβανεται σε κάθε δευτερη αναρτηση η δολοφονια της ατυχης νεαρης μητερας κατ

                                                      Θέλει η επιθυμία για εξουσία να κρυφτεί αλλά η αγωνία δεν την αφήνει. Η στέρηση από μια συνήθεια δεν είναι   εύκολα αντιμετωπίσιμη. Η απώλεια της εξουσίας, η οποία ουρανοκατέβατη τους ήρθε κατακέφαλα και τους άφησε σε αφασία επι μια σκάρτη πενταετία, δεν ξεπερνιέται εύκολα. Όπου σταθούν κι όπου βρεθούν εξουσία λένε και κλαίνε. Η Μπέτυ, ο Πολάκης, η Έφη, ο Αλέκσης. Του Αλέκση του ξεφεύγουν και κάτι health και   wealth αλλά στην κανονικότητα power ήθελε να πει και μπερδεύτηκε. Και να σου αυτή η κανονικότητα που τους βγήκε μπροστά και τους έφαγε στη στροφή και το φυσάν και δεν κρυώνει. Διότι όντως η κανονικότητα δεν ταιριάζει στην Έφη όπως το πένθος δεν ταιριάζει στην Ηλέκτρα. Σε συνθήκες κανονικότητας θα βρισκόταν η Έφη υπουργός ; Δεν της είχε διασχίσει το μυαλό της ίδιας θα διέσχιζε το μυαλό της κανονικότητας να κάνει υπουργό την Έφη ; Γι’ αυτό μιλούν συνέχεια για αρμούς για ρωγμές και τέτοια. Μια χαραμ